Chapter 4

6 1 0
                                    

Dito ko na unti unting minulat ang aking mata at tumama kaagad ito sa kanya na nakapamewang sa aking harapan. Nakakunot ang nuo na parang may ginawa akong hindi maganda.

Nakatitig ako sa kanya at ganun din sya sakin. His Eyebrow, Eyes , Eyelashes, Nose, and even his lips are almost perfect.
Wearing a simple tee shirt and a jeans.

Opss!! What I am talking about? Did I mention that his perfect? Oh God! What the effingg

And there, I realized what he say a while ago. Lunatic? Huh?

Bago pa ako makapagsalita ay naunahan na ako nito.
"I know, I'm handsome. So, You don't need to compliment me, anyway" ngising sabi ng lukong kaharap ko.

"What did you say?" Nagulat ako bigla sa mga katagang binitawan niya na hindi ko inaasahan.

"That I am Handsome" taas nuong sambit nito.

"Whoaa! Confident huh?" Tumaas ang sulok ng aking labi. Grabee! Lakas ng loob! "Excuse me, but I dont compliment others. Specially you"

"But the way you stare on me" Ngumiti ito ng nakakaloko.

"Because you're a stranger"

"Really?" Nakangising tanong nito na umupo na rin sa tabing swing ko.

"Yeahh" tumatangong sambit ko.

"Still, I don't Believe you" di pa rin mawala ang ngisi nito habang taas nuong binibitawan ang mga salita.

"Okay. It's up to you" tumayo ako at iniwan sya sa swing.

Dumeritso ako sa paperbag at kinuha doon ang tela at inilapag ko sa damuhan.

Naupo ako at inabot ang pagkain na pinabaon sakin ni manang. Kinuha ko ang sandwich at kape ko.

Nasa kalagitnaan ako ng pagnguya ng may biglang lumapit sakin.

"Do you mind if I sit here?" Tanong nito na ikinakunot ng nuo ko. Tinangala ko ito na seryeso lang na nakatingin sakin.

"Why would I~~~" diko na napatapos ang susunod kong sasabihin ng umupo na ito sa tabi ko.

"Thank you" nakangiting anito.

"Pumayag ba ako?" Inis kong tanibg dito na parang wala lang sa loko.

"Why Are you here?" Bagkus ay tanong nito. "And in this time? Seriously?" Bumaling ito sakin at nang mapansin nya ang hawak ko ay inagaw nya ito at sinubo.

The hell!! "Heyy! That's mine" inis kong aniya.

"Answer me, Why are you here?" Di nito pinansin ang inis ko bagkus ay nagtanong pa ito ulit.

"Its none of your business" kumuha ulit ako ng panibagong sandwich. "Can you leave me alone?"

"Why?" Ngumunguya nitong sambit.

"At nagtanong ka pa talaga, syempre iniistorbo mo ko" bumaling ulit ako sakanya na paubos na ang sandwich na hawak. "And you? What are doing here?"

Naalala kong ako lang ang pumupunta dto ng ganintobg oras.
"Nagpapahangin"

"You can leave now" aniya ko na inubos na ang kape.

"What? Why?"

"Nakapagpahagin kana and nakakain ka pa. So now leave me alone"

"Nah, I'm staying" tipid nitong sambit.

"We're not close And I don't Know you" nahiga ako at tumingala sa kalangitan. "Tahimik akobg mag isa dito, at ginugulo mo yun ngayon"

"Kahit mag isa ka lang dito maingay pa rin." Nahiga rin ito sa tabi ko. Ano ba sa tingin niya ang ginagawa nya? "Kinakausap mo ang sarili mo. What the hell!"

"At ano naman ang pakealam mo? Mas gugustuhin ko pang kausapin ang sarili ko kesa makipag usap sa isang katulad mo" bumangon ako at hinarap sya. "Kung hindi ka aalis, okay. Maiwan ka dito" tmayo na ako at pinulot ang paper bag.

"Heyy!" Tawag nito sakin.

Malalaking hakbang ang ginawa ko para mabilos makalayo sa lalahmking yun. Tuloy lang ito sa pagtawag sakin. Di ko pinansin.

"Ang aga pa para mainis!!" Inis akong naglalakad na patuloy pa rin sa malalking hakbang. "Nakakasira ng araw"

Sa sobrang inis at dahil na rin sa malalking hakbang na ginawa ko ay diko namalayan na nasa harap na ako ng bahay.

Medyo madilim pa rin. At dahil sinira ng lalaking yun ang araw ko maaga tuloy akong nakauwi.

Pinagbuksan ako kaagad ni kuya van.

"Maaga ka ata chilee"

"May epal po kasi dun kuya van" sagot ko.

"Binastos ka ba?" Biglang tanong nito.

"Hindi naman po pero, ayaw ko syang kausap. Ewan, basta po" aniya ko. "Sige po sa loob na muna ako"

"Sige chilee, Sabihin mo sakin kong ginulo ka ulit nun ahh" ani kuya van

"Opo kuya van"

Pumasok na ako ng bahay at dumiretso sa kusina kung saan naabutan ko si manang na nagluluto.

"Maaga ka atang umuwi hija" nagtatakang tanong ni manang.

"Hmm. Opo manang, may makulit po kasing lalaki doon"

"Naku! Hindi ka ba binastos?" Nag aalalang tanong ni manang.

Umiling ako "Hindi naman po Manang nakulitan lang po ako sakanya. Saka ang yabang nya" paliwanag ko.

"Mabuti naman at hindi ka binastos. Naku!!. Kung ganun hija mag iingat kana" iling-iling na aniya

"Opo manang" kinuha ko ang basong may laman na tubig na inabot nya. "Salamat po" inubos ko saka nagpaalam para makapagpahinga na muna sa aking kwarto.

Pagpasok ko ay dumiretso kaagad ako sa may single sofa ko at inabot ang remote sa side table para manuod.

Maaga pa kaya wala pa sigurong Magagndang palabas.

At tama nga walang magagandang palabas ang meron. Pero nagustuhan ko rin naman ang isang channel na puro Opm song.

Habang yakap yakap ang unan ay tahimik lang akong nanunuod.
Hininaan ko na rin ang aircon dahil sa lamig.

Nasa kalagitnaan ako ng panunuod ng biglang tumunog ang Cellphone kong nasa study table ko. Tumungo ako dun at sinilip kong sino ang tumatawag.

Tale's Calling...

Sinagot ko ito kaagad ng makita ko palang ang pangalan na. Shems!

"Urghh! You do it again!! Gosh" ayan na po! May susunod ata sa lalaking sumira sa umaga nya and it's tale. "I've been calling you two times chi!" Reklamo nito.

"Ngayon ko lang narinig ang cellphone ko na may tumatawag."

"Tumawag ako kanina. Walang sumasagot. At ngayon naman late mo pa sinagot"

"Haysst. Okay then sorry" sumandal ako sa may study table. Ang OA talga nitong kaibigan ko.

"Fine. So sasabihin ko lang naman sayo na uuwi na kami this Saturday!! Bored na ako dito" malungkot nitong aniya.

"Good! dumiretso ka kaagad dto sa bahay ahh. And Don't forget to bring my PASALUBONGG!" Tumawa ang nasa kabilang linya na sinabayan ko na rin.

"Of course I wont forget. Sige na yan lang naman tinawag ko sayo. By the way good morning. And Byee!" Paalam niya.

"Good morning din. Bye"

nawala na rin ang linya kaya itinabi ko na ang phone ko at dumiretso sa banyo para makaligo na.



To be Continued....

UnexpectedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon