"ρε μαλακά τι κάνεις και έχεις ενα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά;"ρώτησε ο Γιάννης τον δημο.αα ναι χρωστάω ενα χαστούκι στον Γιάννη για όλα που έχει κάνει αυτές τις μέρες.
"Δημο εχω μια δουλειά"είπα στο αφτί του και σηκώθηκα απο τα πόδια του, πηγα απέναντι από τον Γιάννη και με όλη την δύναμη που είχα του έριξα ενα χαστούκι
"Αυτό επειδή με έριξες μες την θάλασσα"είπα" Αυτο επειδή όλα τα κάνεις για να ρίξεις κοριτσια" και του εριξα και αλλο χαστουκι. Πηγα και έκατσα πάλι στα πόδια του Δήμου που με κοιτουσε κάπως
"τι σου έκανε αυτος"με ρώτησε αισθησιακά διπλα απο το αφτί μου
Δεν θα του πω τα παντα μόνο αυτά που λογικά, είδη ξέρει
"είπε σε κάτι μαλακές να με ρίξουν μες στην θάλασσα στο πάρτι του"είπα μες το αφτί του και γουρλωσαι τα μάτια του και άλλο, αν αυτό είναι δυνατόν να γίνει
"ααααα"είπε και με έβγαλε απο τα πόδια του. Σηκώνοντας με,με τα χέρια του και τοποθετώντας με στο παγκάκι διπλα του. μα τι επαθε στα καλά καθουμενα;;;
"Πρέπει να φύγω" είπα και σηκώθηκα. Αλλά αυτός είχε αλλά σχέδια, με έπιασε απο το χέρι και μου έκανε γλυκά ματάκια
"μην φύγεις θα σου πω στο σχόλασμα τι έγινε"είπε και τον κοίταξα μπερδεμένη. τι εγινε; Εγώ απλά ήθελα να φύγω γιατί ενιωθα άβολα
"οκ?!"είπα μην καταλαβαίνοντας τι γινεται
"ωραία έλα τώρα πάλι εδώ"είπε και έδειξε δίπλα του στο παγκάκι. εντωμεταξύ έχουμε γίνει θέαμα σε ολο το σχολείο και στον γιαννη, και αυτό με αγχώνει λίγο. έκατσα δίπλα του και του είπα στο αφτί
"δεν καθόμουν πριν εκεί" και του έκλεισα το μάτι ενώ αυτός χαχανισε"αν το θες τόσο"είπε και με έβαλε πάνω του πάλι. τελείωσε το διάλλειμα και πήγαμε για μάθημα. μες το μάθημα δεν πρόσεχα σκεφτόμουν τι εγινε αυτες τις μερες.
τα διαλείμματα και οι διδακτικές ώρες τελείωσαν γρήγορα και έφτασε η τελευταία.
Εκεί που καθόμουν και πρόσεχα στο μάθημα ο Δήμος μου πετάει ενα χαρτί. το ανοιξα "εχω να σου δώσω κάποιες εξηγήσεις. στο σχόλασα έλα εξω απο το σχολείο"έγραφε. δεν μπορούσα να παω. είχα πει με τον Στέφανο να βγουμε και ήταν χάλια η ψυχολογία του πρέπει να τον κάνω να νοιώσει καλύτερα και τι καλύτερο απο το να περάσει χρόνο με την αδελφή του;
Τα πάντα
Γελάσαμε παλι
"δεν μπορώ εχω διάβασμα"του έγραψα και το πέταξα πίσω μου που καθόταν το παιδι που θα έδινε το χαρτί στον δημο. Ένοιωσα ένα σκουντηγμα στην πλατη μου μετά από λίγο και γυρισα να δω ποιος με έβγαλε από τις σκέψεις μου. Πήρα το χαρτί που κρατούσε το παιδι στα χέρια του και το άνοιξα
"καλά αφού δεν θες να ξέρεις την αλήθεια"έγραφε και εγώ εσκισα το χαρτί σε μικρά κομματάκια. Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Τι θέλει να μου πει; Γιατί με πιεζει τόσο να μάθω κάτι που δεν θέλω; και απο πότε είναι ο Δήμος στην τάξη μου;μάλλον δεν θα τον είχα προσέξει.
μετά απο λίγο μου έστειλε και ένα αλλο χαρτί με το παιδι από πισω μου. το αφησα πανω στο θρανίο χωρίς να το διαβάσω και κάτι δευτερόλεπτα πριν χτυπήσει για σχόλασα το άνοιξα και έγραφε
"δεν θες να μάθεις;"και μόλις πηγα να απαντήσω χτύπησε το κουδούνι για σχολασμα και άρχισα να τρέχω προς την έξοδο έχοντας την τσάντα μου στον ώμο μου. όμως κάποιος έτρεχε πίσω μου, γύρισα το κεφάλι μου να δω και ήταν ο δήμος άρχισα να τρέχω ποιο γρήγορα μέχρι που με εφτασε, με έπιασε απο τον καρπό και με γύρισε ολόκληρη για να μπορεί να με δει
"γιατί με αποφευγεις;"ρώτησε ενώ με κοιτούσε στα μάτια
"δεν σε αποφεύγω"λέω και γελάει ειρωνικά
"γι'αυτό έσκισες το πρώτο χαρτί που σου έγραψα,στο δεύτερο δεν μου απάντησες και τώρα έτρεχες για να μην σε προλάβω "είπε θυμωμένος
"μπορούμε να μιλήσουμε κάποια άλλη στιγμή γιατί εχω διάβασμα"είπα ψέματα
"θα σου στείλω το μεσημέρι για να βρεθούμε το απόγευμα"είπε
"Δεν μπορώ σήμερα. αν είναι βλέπουμε για αύριο"είπα και φάνηκε να στεναχωριέται
"καλά"είπε στεναχωρημένος
"γεια"είπα και τον αγκάλιασα αυθόρμητα. στην αρχή ξαφνιάστηκε αλλά μετα ανταπέδωσε, σταμάτησε την αγκαλιά και με κράτησε απο την μέση. μια κοιτούσε τα μάτια και την άλλη κοιτούσε τα χείλια μου. το ίδιο έκανα και εγώ και επειδή δεν μπορούσα να περιμένω αλλο. έκανα την πρωτοβουλία και τον φίλησα ανταπέδωσε αμέσως κατέβασε τα χέρια του στους μηρούς μου και εγώ εβαλα τα δικα μου στους ώμους του. βαθυναι το φιλί κουνώντας τα χίλια του ποιο άγρια και γρήγορα πανω στα δικα μου, ζήτησε με την γλώσσα του πρόσβαση στο στόμα μου,του την έδωσα. αναζητούσε την γλώσσα μου και όταν την βρήκε οι γλώσσες μας έπαιζαν το δικό τους παιχνίδι όταν τραβήχτηκα επειδή δεν είχα οξυγόνο. τα μάτια του έλαμπαν και εγώ είχα ενα χαζό χαμόγελο μεχρι τα αφτιά. αλλά επειδή είχα αργήσει άρχισα να τρέχω για το σπίτι,μπήκα με τα κλειδιά μου και δεν ήταν κανείς μέσα. παραξενο. πηγα προς την κουζίνα και είχε δυο σημειώματα πήρα το πρωτο και έγραφε
"με τον μπαμπά σας τώρα θα έχουμε φτάσει Παρίσι θα γυρίσουμε σε πέντε μέρες ,μου είπε ο Στέφανος ότι θα πάτε για ψώνια και έχουμε αφήσει λεφτά και φαγητό για τις μέρες που θα λείπουμε με αγάπη η μαμα σας"τέλεια θα περάσουμε σκέφτηκα στην αρχή, όμως μετα θυμήθηκα ότι μου έλεγε ο μπαμπάς μου ότι θα μείνει εδώ. και οχι μονο δεν το εκανε αλλα πηρε και την μαμα. σκέφτηκα
πήρα το δεύτερο στα χέρια μου και ήταν του...------------------------------------------------------
Ο δήμος και η Μελίνα φασωθηκαν τι σκατά?
Τι παίζεται μεταξύ τους?
YOU ARE READING
Από πότε είσαι ο γείτονας μου;
Teen Fiction"δεν σε κοροϊδεύαμε επειδή φορούσες φόρμες,σε κοροϊδεύαμε επειδή φαινοσουν χοντρή μέσα σε αυτές και ήσουν και σπαστική οπότε ..."πετάχτηκε ο Δήμος και τον κοίταξα επιθετικά "Τώρα με καθησύχασες"είπα ειρωνικά