Από πότε είσαι ο γείτονας μου;

πολυ γελασμένος είναι

Μετα απο ενα δεκάλεπτο  περπάτημα,δηλαδή μόλις έφτασα στο σχολείο,είδα μια χαμογελαστή μέχρι τα αυτιά Ελεάνα. Καθόταν στην ουρά και περίμενε να πάρει τα βιβλία της. Δεν ξέρω, απλά νοιώθω λες και κάτι έχει αλλάξει πανω της και δεν μιλάω μονο για το ντύσιμο και το βάψιμο της που είναι σαν πουτανας αλλά και για το ότι μιλάει με κορίτσια τα οποία θεωρούνται δημοφιλή και μεγάλες πουτανες. Εντωμεταξύ αυτές μας κορόιδευαν.

Αυτές δεν τις μισούμε εμείς;

Ναι Ξένια ειδικά η Ελεάνα έλεγε τα χειρότερα για αυτές.

Το αγνόησα, δεν θα δώσω σημασία ότι θέλει ας κάνει η Ελεάνα με την ζωή της,  πηγα στο τέλος της ουράς περιμένοντας να πάρω και εγώ όπως η Ελεάνα και τα κορίτσια, τα βιβλία μου. Μπροστά μου καθόταν ο Γιάννης με αυτόν που με είχαν πετάξει στην θάλασσα και μίλαγαν. Δεν τους έδωσα όμως σημασία ήμουν θυμωμένη? Απογοητευμένη? Στεναχωρημένη? Λυπημενη εκείνη την στιγμή?δεν ξέρω.  Με την Ελεάνα ούτε ενα 'γεια' δεν είπαμε

Και ο Γιάννης δεν είναι καλύτερος ωραία συγγνώμη σου είπε. 

Pff Ξένια το ξέραμε πως όλα τα έκανε για επίδειξη δεν έπρεπε να περιμένουμε να μας ζητήσει και συγγνωμη.

Περίμενες

Απλά φύγε απο το μυαλό μου

Καλά θα παω κανα ταξιδάκι και όταν σου λείψω μην με πέρνεις τηλέφωνο για να γυρίσω πίσω.

Μην ανησυχείς δεν θα μου λείψεις και πως να σε πάρω τηλέφωνο;

Όταν επιτέλους έφτασε η σειρά μου πήρα τα βιβλία μου, τα έβαλα στην τσάντα μου και πηγα στον αγιασμό. Στην σειρά η οποία ήταν για την τάξη μου ήταν πολυ λίγα παιδιά. Είδα την Ελεάνα που έπαιζε αμήχανα με μια τούφα απο τα μαλλιά της και ήταν μόνη.

Σαν το λεμόνι

Δεν έφυγες εσυ;

Είπα να κάνω ενα αστείο πωωω

Δεν χρειαζόμαστε τα αστεία σου.
Άρχισα να πλησιάζω την Ελεάνα και μόλις με είδε μου έκανε νόημα να μην παω κοντά της, έφυγα θυμωμένη και πηγα μπροστά μπροστά στην ουρα περιμένοντας να τελειώσει το μαρτύριο. Στο τέλος του αγιασμού μας είπε η διευθύντρια να πάμε στην τάξη για να μας πάρουν απουσίες και να φύγουμε 

Στην τάξη πηγα και έκατσα στα πίσω πίσω θρανία και αφού όλοι οι μαθητές, δηλαδή και η Ελεάνα η οποία κάθησε δυο θρανία μπροστά μου πάλι μόνη της και ΟΧΙ δίπλα μου, μπήκαν στην τάξη. Ο υπεύθυνος καθηγητής, μας πήρε παρουσίες και πηγα σπίτι.