Κάνε σαν να μην γίνεται τιποτα"είπε ψυθιριστα και συνέχισε να προχωράει. ετσι οπως προχωρούσαμε άκουσα εναν θόρυβο κοιταξα πισω και ηταν ο Γιάννης
Κατσε! Ποιος είναι πισω μας?
Ξανά γυρισα το κεφάλι μου για να επιβεβαιώσω τι είδα πριν λίγο και πφφ ο Γιάννης ήταν ακόμα εκεί προσπαθοντας να πιασει κάτι που του έπεσε
Γυρισα το κεφάλι μου απότομα στο Στέφανο κοιτώντας τον με γουρλωμένα μάτια
"Είναι ο... Από πισω μας ε? "Ρωτάει με φωνή έτοιμη να σπάσει
"Ναι αυτος ειναι" Του λέω και σφίγγω δυνατά τα μάτια μου αν τον δει ο Γιάννη τον στεφανο την κάτσαμε την βάρκα
Και τον κάκτο
Δεν είναι ώρα για πλακες και το ξερεις
Πφφ θα τον σκωτοσει αν τον δει
Το ξερω
"Τι επιλογές εχουμε? "Ρώτησα τον στεφανο που φαινόταν πολυ ανοισηχος
" Φίλα με" Είπε κοφτά
"Ε? "
"Είπα φίλα με. Θες να δεις τον αδελφό σου ψητό στην σχαρα? "
"Οχι πας κα.." Πήγα να πω αλλά τα χείλη του προσγιοθηκαν πανω στα δικά μου. Μετά έχει να ακουσει κράξιμο. ευτυχώς ο Γιάννης μόλις μας ειδε, Βασικά εμένα είδε αφου το ζώο απέναντι μου κρυβόταν, έφυγε. Έτσι Ξεκολησαμε ο ένας από τον άλλον
"το ξεχναμε"είπε και γέλασα
"σε χάλασε;"
"ναι ρε μικρή με χάλασε γιατι βλέπω ότι μεγαλώνεις"είπε και ξανα γέλασα
" Εσυ μου είπες να το κάνουμε και εσυ το ξεκινήσες"του είπα βάζοντας το χέρι μου πανω στον θώρακα του και σπρώχνοντας τον προς τα πισω"Πωωω ωραία τώρα τι να κανουμε? "
"απλά σταματά να το σχολιάζεις νοιώθω άσχημα οκεε γιατί εσύ φταις γι'αυτό βλάκα"είπα και αυτή την φορά γέλασε αυτός
"δεν έγινε τιποτα δεν ξέρω καν για ποιο πράγμα μιλάμε"είπε και έλαμψε
"τελεια"είπα,με πήρε αγγαλία ξανα και συνεχίσαμε τον δρόμο μας στο κεντρικό. μετά απο τα τελευταία του λόγια δεν ξανά μιλησαμε απλά είμασταν αγκαλιά.Όταν φτάσαμε στο αδελφόστεκη μας,σαν τζέντλεμαν που είναι μοθ άνοιξε την πόρτα του μαγαζιού και πέρασα μέσα.
"οοο τι τζέντλεμαν"είπα και με κοίταξε δολοφονικά ενώ έμπαινε και αυτός μέσα
"τι είπα;"ρώτησα παιχνιδιάρικα
"του μοιάζεις"είπε και ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα
"δεν θέλω να μιλάμε για αυτόν. ξέρεις ποσο δύσκολο είναι για εμενα"είπα και ήμουν είδη βουρκωμενη με σήκωσε στους ώμους του σαν να είμαι πουπουλο με το κάθε ποδι μου σε κάθε ώμο του και προχωρισε προς το συνηθισμένο μας τραπέζι. Με κατέβασε από τους ωμους του και μου έβαλε τα ποδια γυρω απο την μέση του ενώ κάθησε στον καναπέ. Δηλαδή με έβαλε να κάτσω πανω του ενώ δεν του αρέσει να κάθεται κανείς πανω του βασικά το μισή όσο τιποτα ,αυτο σημαίνει ότι ένοιωσε τύψεις
"μην κλαις πριγκίπισσα"είπε σοβαρά αλλά έκανε αστεία φωνή
"δεν κλαίω βουρκωμένη είμαι,δεν εχω αλλά υγρά για να κλάψω"είπα και μπήκα καλύτερα στην αγκαλιά του.
Πφφ να πω την αλήθεια δεν στεναχωρήθηκα ιδιαίτερα απλά μου έχει λείψει να συμπεριφερόμαστε σαν αδελφια.
τότε ο σερβιτόρος ήρθε κόβοντας τις σκέψεις μου μαχερι. είπαμε τι κρέπες θέλουμε και τις έγραψε σε ένα μπλοκακι. όταν έφυγε ο σερβιτόρος με την παραγγελία μας ο Στέφανος με έβγαλε απο την αγκαλιά του αλλά ακόμα ήμουν πανω του. Βασικα πανω στα ποδια τουΔεν είσαι αστεία
Σε εμένα μου άρεσε γιαυτο αντε γεια
Τέλος παντων. Με έβγαλε απο την αγκαλιά του για να τον κοιτάζω
------------------------------------------------------
Τι έχει γίνει ανάμεσα στον Γιάννη και στον στεφανο?
Η Μελίνα γιατί δεν είχε δακρυα για να κλάψει? Τι έχει περάσει?Εσείς τι κάνετε?
Εγώ προσπαθω να διαβάσω για τις εξετάσεις αλλά δεν...
Φιλιά
YOU ARE READING
Από πότε είσαι ο γείτονας μου;
Teen Fiction"δεν σε κοροϊδεύαμε επειδή φορούσες φόρμες,σε κοροϊδεύαμε επειδή φαινοσουν χοντρή μέσα σε αυτές και ήσουν και σπαστική οπότε ..."πετάχτηκε ο Δήμος και τον κοίταξα επιθετικά "Τώρα με καθησύχασες"είπα ειρωνικά