The Billionaires obsession

6-Escaped

Noreen_

Almost, alam niyo yun?

I'm almost on may way to escaped. But suddenly I failed because of my stupidity. ( Gaga talaga minsan ang mga magagandang Gaya ko) admit it.

And her I am sitting in front of all delicious food including my favorites ( opo, favorites as in with "s" )
dahil lahat na ata ng ulam na alam ko ay nasa harapan ko na. Kahit yung mga banyagang pagkain ay nakahain. Ano to? May party? Tsk! Nakakapanglumo naman ito,

Yung tipong huling kain muna sa mundo at bibitayin kana mamaya dahil sa dami ng nakahain. kay sarap ng pagkain to be honest, dahil sa amoy palang ulam na.

Ang Kaso?
Wala akong kagana-gana, makita ko lang mukha nung si singkit masusuka na ako. Eeeww!

Speaking of him, di ko siya mahagilap matapos kong magplano na tumakas kanina, I failed 10 times. Akalain mo yun?

I climbed their walls, I made my self look like a pauper just to disguise, and many more as I plan my escape. Pero parang kahit sa banyo ay may CCTV na nakalagay. Sinira ko na nga yung iba para lang makatakas eh.

Duh! Nawala yung poised ko sa pagtakas lang. Lahat ng ninja moves ko walang panama sa mga tauhan ni singkit.
Lagi akong nahuhuli nila. May lahi atang Multo yung mga ito kasi kung san san sumusulpot. Arghh!

Kainis!

Yung mga dialogue ni singkit kaninang umaga ay di ako kumbinsado. Malay mo? Modus ito ng mga kidnappers. Pa empress ika nga nila, kukunin ka sa malalambing na salita pero lahat ng yun alabra lang ng bibig niya. Wala sa puso. Dahil nga mayaman ang pamilyang pinanggalingan ko. O balak nilang ibenta ang laman loob ko.😰

Tsaka, sa dami ng tauhan niya inposibleng ordinaryo sila. Hay! Kung sino man siya, at kung ano siya sa buhay ko, sana maalala ko na. I don't want to celebrate my birthday here. Ang boring ng life nila  ah!

I want to go home na😭, 1 week na lang debu ko na. And I'm sure worried na lahat sila sakin, lalo na si Grandadie. Panigurong may search and rescue na yung pinapatupad.

"Good evening my Babylove."
Dyusmiyo!

Gulat akong nag angat ng ulo sa harapan ng hapagkainan. Sabi ko na eh! Mawawalan lalo ako ng gana.

"Bat di ka pa kumakain?"

Nagtanong pa siya, alam naman niya ang dahilan. Gago talaga.

Binigyan ko lang siya ng matigas na tingin, kung nakakapatay lang matagal na siyang durog. As in.

"Ah! Lam ko na, sabay pamulsa niya
you miss me right baby? Kumindat pa ang loko And you wait for me para sabay na tayo."
Alam mo, kung di niya lang ako kinidnap mahuhulog na ako sa ngiti niya. Parang crush ko na nga siya nung unang kita ko pa pang. But sad to say, No! I'm not like what you think singkit. Easy to get? Not me.

Biglang naglaho ang ngiti niya matapos kong di sumagot. Kasi naman yung luha ko para ng tubig. Gosh! Umiiyak nanaman ako. I'm so weak. A freaking crying baby.

Oo na, (its my biggest secret) iyakin ako simula pa noon. But I tried my best not to, specially in front of other people's eyes. Kainis naman....

I tried to blink my tears away, sabay pahid gamit ng likod ng aking kamay. At least I don't ware make ups right now. Kung hindi, paniguradong mukhang multo na ako.