If you drink enough vodka, it tastes like love.

Part 4.2 : Crystal Clear (Ending)

Part V : Crystal Clear

completely transparent and unclouded.

คิลเลี่ยนมีปืน

และมันกำลังจ่อกลางอกของทาเมียร์

ปลายกระบอกปืนกดแน่น แนบตรงตำแหน่งหัวใจ

เรียวนิ้วบนโกร่งไกสั่นระริก

คริสนั่งนิ่ง มองภาพนั้น ขณะฝ่ามือกำแน่นรอบปืนที่ซ่อนไว้ด้านหลัง

"ยิงฉัน หรือยิงมัน" ทาเมียร์พูด เสียงทุ้มต่ำราบเรียบ หากถ้อยคำเชือดเฉือนราวใบมีด "หรือทั้งคู่ ชอบควบสองอยู่แล้วนี่"

ดวงตาสีฟ้าของคิลเลี่ยนเลื่อนสบตาเขา

คริสได้ยินเสียงหัวใจร้าวออกจากริมฝีปากที่ปิดสนิท

วินาทีนั้น เขารู้ในทันใด

ว่าทาเมียร์ไม่ใช่คนที่จะโดนยิง

เจ้าหน้าที่เอฟบีไอชักปืนออกจากด้านหลัง รวดเร็วเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด

ปัง!

ทาเมียร์ล้มลง วงเลือดแผ่ลามไปทั่วทั้งเสื้อ คิลเลี่ยนเบิกตากว้าง ดวงหน้างามหันขวับกลับมาหาเจ้าของกระสุน

และ....

ปัง!

เขม่าควันจาง ๆ ทิ้งตัวออกจากปากบาเรตต้า

ที่ซึ่งกระสุนของมันเพิ่งพุ่งออกไป

"ขอโทษ"

...ฝังลงตรงกลางอกของคริสโตเฟอร์ โนแลน

เวลาเหมือนหมุนย้อนกลับไปหนึ่งเสี้ยววินาที

คิลเลี่ยนหลับตา ปืนในมือหนักอึ้งขึ้นมาเสียจนแทบถือไม่ไหว

"ฟินน์ ตามหมอ"

เสียงนุ่มเอ่ยสั่ง ขณะเคลื่อนตัวไปยังคนที่เพิ่งสิ้นใจ คิลเลี่ยนย่อตัวลงนั่ง ใกล้จนยังรู้สึกได้ถึงไออุ่น เรียวนิ้วเลื่อนลงกุมกอบฝ่ามือใหญ่ ขณะริมฝีปากบอบบางประทับจูบลงบนแก้ม ไล่ไปจนใบหู กระซิบถ้อยคำสุดท้าย