Harry Potter Characters (greek edition)

Lucius Malfoy

Ο Λουσιους Μαλφοι γεννήθηκε μεταξύ 1953-1954. Είναι ένας καθαρόαιμος μάγος, γιος του Abraxas Malfoy, συζηγος της Narcissa Black και πατέρας του Draco Malfoy. Ο Λουσιους φοίτησε στο Hogwarts στο κοιτώνα του Slytherin. Του ανατέθηκε μάλιστα από τον επικεφαλη του κοιτώνα ο ρόλος του επιμελητή (prefect) δηλαδή μία παραπάνω εξουσία και αρμοδιότητες. Ως ενήλικας, ήταν ένας αριστοκρατικος μάγος ενώ υποστήριζε την πατριαρχεια στην οικογένεια του. Υποστήριζε έντονα την αξία στην καθαρότητα του αίματος του μάγου θεωρώντας την τάξη αυτή ανώτερη. Προσχώρησε στους θανατοφαγους που υποστήριζαν τις ίδιες αξίες και συμμετείχε μαζί τους στον πρώτο πόλεμο Μαγείας.

Μετά την πρώτη ήττα του Λορδου Βολντεμορτ ο Λουσιους απέφυγε την φυλάκιση προφασιζομενος πως ήταν υπό την επιρροή της εξουσιαστικής κατάρας. Η οικογένεια του παρέμεινε μέλος της κοινωνικής ελίτ ενώ συνέχισε να εκδηλώνει την προκατάληψη του σχετικά με το καθαρό αίμα. Το 1992 επιχείρησε να σαμποταρει την καριέρα του Arthur Weasley παγιδευοντας την κόρη του στο παλιό ημερολόγιο του Tom Riddle ανοίγοντας την Καμάρα με τα Μυστικά.

Με την επιστροφή του Βολντεμορτ ο Λουσιους εντάχθηκε ξανά στους θανατοφαγους. Παρόλα αυτά στο τέλος του δεύτερου πολέμου Μαγείας ο Λουσιος με την οικογένεια του φάνηκε να αποτραβιουνται από τους θανατοφαγους. Για τον λόγο αυτό μετά την τελική ήττα του Βολντεμορτ τα εγκλήματα τους παραγραφηκαν και δεν φυλακιστηκαν. Αργότερα ο γιος του του χάρισε έναν εγγονό, τον Scorpius Malfoy.

Ο Λουσιος μεγάλωσε στην αγκαλιά της πολυτελείας καθώς καταγόταν από μία πολύ παλιά πλούσια οικογένεια. Έζησε στο οικογενειακό τους κτήμα, ένα υπέροχο αρχοντικό στο Wiltshire.  Στην διάρκεια της φοίτησης του στο Hogwarts διακρίθηκε στα φίλτρα που πήρε και τον τίτλο του Master of Potions. Επίσης μπήκε και στο κλαμπ των πολλά υποσχόμενων μαθητών. Το πέμπτο έτος κατέκτησε του τίτλου του prefect ενώ το 1971 δέχθηκε θερμά τον Severus Snape στο κοιτώνα του, με τον οποίο αργότερα θα γινόταν στενοί φίλοι.

Παρά την ψυχρή και αυστηρή φύση του ο Λουσιος ήταν ένας από τους ελάχιστους θανατοφαγους που μπορούσαν να αισθανθούν πραγματική αγάπη. Η βαθιά αγάπη που εθρεφε για την οικογένεια του φάνηκε στο τέλος του δεύτερου πολέμου Μαγείας όταν εγκατέλειψε τον στρατό του Βολντεμορτ ώστε να εντοπίσει τον γιο του, Ντρακο. Αρχικά ζήτησε από τον Βολντεμορτ να σταματήσουν για λίγο την μάχη ώστε να βρει τον γιο του μα εκείνος αρνήθηκε.

Εκτός από την κλίση του στα φίλτρα ο Λουσιος ως θανατοφαγος ήταν εξαιρετικός και στη σκοτεινή μαγεία όπως επίσης και στη μάχη. Λέγεται πως ήταν ικανός να μάχεται χωρίς να χρειάζεται να προφέρει τα ξόρκια.

Ο Λουσιος φαίνεται πως είχε μία πολύ στενή και στοργική σχέση με την σύζυγο του. Η Ναρκισσα ήταν πολύ αναστατωμενη όταν εκείνος φυλακιστηκε για λίγο και κρατούσε μία ιδιαίτερα αμυντική στάση όταν της το ανέφεραν.