SAKLI AŞK

3.BÖLÜM

Sabah aceleyle evden çıktım.
" uyuya kalmışım,sıla kaç kez aramış,kesin çok geç kaldım okula" diye sızlanmaya başladım.

Okulun kapısından içeri girdiğimde nefes nefese kalmıştım.Hemen okulun sağına yürüyüp merdivenlerden yukarı çıktım. Sanırım hoca girmişti.Sınıfın kapısını çalıp içeri girdim . Nefes nefese içeri daldım ama hayır gelmemişti.karşıda selimin yanında ahmet fıratı görmemele küçük çaplı bir şok geçirdim.Ben ağzım açık onlara bakarken onun gözleriyle gözleeim birleşince afalladım sağıma soluma baktım.sıla üstüme atladı ,sendeleyip geriledim ve gülümsedim.oda bana ışıldayan gözleeiyle karşılık verdi.sıramıza ilerlerken onun gözlerine bakmak için kafamı çevirdiğimde oda bana umutla bakıyordu .kafamı çevirdim tam karşımda bana "günaydın" diywn sevdayı görünce düşüncelerimden sıyrılıp gülümsedim (tabi ne kadar becerebildiysem)bende ona "günaydın"deyip sırama oturdum.sevdanın yüzünde güller açıyordu ,ben o an onun gözlerinde umudu gördüm bir aşk kıvılcımıyla yanan umudu.sonra selime bişeyler diyip sınıf kapısına doğru yürüyüp sınıftan çıktı.Bana son kez bakmasını dilerdim ama bakmadı. Ondan sonra sınıfa fizik hocasının girmesiyle ilk ders başlamış oldu.
...
Teneffüs zili çalınca ayağa kalktım sılanın koluna girdim sevda da arkamızdan ilerlemeye başladı.
Daha ne olduğunu anlamadan  kendimi 12-c  sınıfında buldum .Ayaklarım titremeye başladı sıcak bastı terlemeye başladim.(bunlar ahmet firatin yanina veya yakininda biryere geldiğimde olan normal şeylerdi) sıla beni sınıfa sürüklemeye başladı. Sılaya gözlerimi büyütüp baktım;
- sıla ya hayır gitmek istemiyorum
Deyince kafam birine çarptı. İstemsizce ağzımdan "ah" sesi duyuldu.kafamı kaldırıp birazdan cinayetini işliyeceğim kişiye baktim.önce  spor ayakkabıları sonra ayşe olduğunu gördüm.Bana bakip gülümsedi bende ona bakip gülümsedim.Ne diyebilirim ki gamzeleri olan tek arkadaşım parmaklarımı gamzelerine götürüp sıktım.Sonra bana bakıp;
-merve yaaaa tamam tamam offf yaa
Onun kizması hoşuma gidiyordu.onu bıraktıktan sonra sendeledi.Duyduğum sesle arkamı döndüm.Ahmet fırat ve arkadaşlariydı bi yanim "git ne olabilirki kimse bilmiyo zaten"diyordu.Ama bi yanımda"merve hayır gidemezsin sen günahkar bi kul için günah işleyemezsin " diyordu ne olduğunu anlayamadan öne doğru sendeledim.sonra sıla ve ayşenin kollarımdan tutup beni bahçeye doğru götürmeye başladılar.Tam ağzımı açıp inkar edicektim ksıla bana dönüp;
-şşşş sus hadi gidiyoruz
Of layıp onlarla yürüdük.Saçma gelebilir ama  ahmet fıratların çaprazındaki  banka oturduk.Duygularım karışıktı ne hissedeceğimi bilmiyordum,gülsem mi ağlasam mı hiçbirşey düşünemiyordum.Sevda tam gidecekken arkadasını döndü ve sırıtarak;
-merve bana bişey demicek misin?
Diye sorunca duygularım karmakarışık oldu hiçbirşey düşünemedim,söyledim.Derin bir nefes alıp;
- Allah yardımcın olsun doğrusu şansa ihtiyacın var
Dedim.Ben dedim şaşkinlikla ikimizin de gözleri fal  taşı gibi açıldı. Ayşe herzamanki gibi  ortaya atilip;
- sevda hadi zil çalızak dedi
Ben hem onla göz göze gelicez korkusuyla hemde vicdanımda hissettiğim suçluluk duygusu bedenimi kaplamıştı.Ne yapabilirdim ki ? Kalbimin sancıları sevda her ona doğru yaklaştığında ağırlaşiyordu.Ne yapmalıydım bundan sonra 8 yıllık arkadaşımı mı yoksa belkide beni umursamayan belkide benim öyle sandığım Allah aşkına aşık olduğum adamımı seçmeliydim? Kalbim beni zor durumda bırakıyordu.Canım acıyordu.

Acılarla ve utançlık duygusuyla kaldırdığım kafamı sevdanın gittiği yöne çevirdim. Herkes mutluydu ,çaktırmamam lazımdı.Yüzümde kırık bir tebessümle sevdayı izlemeye koyuldum.

İlk önce yanlız kalmasını bekledi.Arkadaşları onu yanlız bırakıcak gibi değildi.Zil çalınca arkadaşları tek tek yanından ayrıldı.Son olarak ahmet fıratta kalk mıştıki sevdanın koluna dokunmasıyla durdu.O sahneden sonra yüzümdeki sırıtma genişledi.Neden bilmiyorum ama yüzümü ellerimle kapatarak kendi kendime gülmeye başladım Hala sevdanın böyle bişey yapmaya kalkıştığına inanamıyordu.Sonra kendime hakim olup kafamı elleeimden ayırdım.Olanları korku ve heyecenle izlemeye başladım kalbim yerinden çıkacak gibiydi.Kafamı başka yöne çevirip etrafı izledim artık ayaklanmalıydık.Benim ayağa kalkmamla kızlar bana baktı onlara dönüp;
-artık gidelim ders başladı
Deyince sıla kolumdan tutup yanına çekti dizi izliyormuş gibi ;
- yaa merve oyun bozanlık yapma en heyecanlı yerinde
Dedi. Sonra merveye yalvarırcasına baktı.Ben maalesef sılanın bu bakışlarına dayanamıyordum.Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım;
-Off tamam yaa
Dedim sonra gözleridevirdim. Yaklaşık 3-4 dakika sonra sevda yanımıza geldi ağlamıyordi ama gözleri buğulanmıştı belliydi. Bizim yanımıza gelince yüxünde buruk bir gülümseme vardı.Kendini olduğunca zorluyordu.

O gelince Bizde ayğa kalktık.Sıla sevdaya dönüp;
- Ne oldu
Sıla sorusuna cevap alamayınca ;
- evet mi hayır mı
Diye sordu sorudan sonra tek duyduğum şey sevdanın ağlamaklı sesiyle 'hayır' demesiydi.
Herkesin yüzü düşmüştü. Kimse dersi aldırmıyordu.İç güdülerimle kafamı ikinci koridora çevirdiğimde kahve gözleri gördüm. Yüzündeki üzgün olan ifade bana acı vermişti.
Peki gözlerinin içindeku neydi ?
Kırgınlık mı?

Korku mu?

Heyecan mı?

Hayal kırıklığı mı?

Sorularima cevap bulamazdim elbette ama gözlerindeki her neyse canımı oldukça yakmıştı.