Atelofobi • shizuo+izaya

:10

iyi ki beş bölüm sürecek demiştim

ek olarak bölüm biraz fazla rastgele oldu,umarım toparlayabilirim.

~•~   

Shizuo İzaya'yı çok nadir görmeye başlamıştı. Bu durum onun canını sıkıyordu.

 Günler geçtikçe,gösterinin yapılacağı güne yaklaştıkça İzaya'nın hareketleri tuhaflaşıyordu. Her geçen gün kendine çok daha fazla yükleniyordu. 

Rahatlatıcı bir duş almış yansımasını izliyordu. Yüzü solmuştu ve incelmişti. Zaten incecik bir şeydi daha da incelmişti. Yansımasına bakarken çok tuhaf bir şey oldu,aynadaki yansıması hareket etmeye başladı. İzaya sabit durduğu halde olmuştu bu. Gözlerini devirmiş dudaklarına çirkin bir gülümseme yerleştirmişti yansıması. 

"Gerçekten başarabileceğini düşünüyor musun? Beceriksizin tekisin. Senin yüzünden gösteri mahvolacak."

Gördüğü ve duyduğu şeyler İzaya'nın korkuyu iliklerine kadar hissetmesine sebep oldu. Yansımasının onunla konuşuyor olması çok...Çok çılgıncaydı. Daha da çılgınca olan şey ise söylediği şeylerin İzaya'yı rahatsız ediyor ve kızdırıyor oluşuydu. Onu sadece görmezden gelebilirdi değil mi? Gelemiyordu ama.

"Kapa çeneni!"

İzaya elinin yakınlarındaki tarağı alıp aynaya fırlattı,yansıması ayna parçalara ayrılmadan önce "zavallı." diye fısıldamıştı. Kırık cam parçaları yere düşmüştü. Shizuo İzaya'nın sesini ve aynanın kırılma sesini duymuş,banyoya koşmuştu. Kapıyı açtığında İzaya dolmuş gözlerle ona baktı. Fısıltı şeklindeki sesiyle onun adını mırıldandı,ona doğru bir adım atacaktı ki Shizuo onu durdurmuştu. Yerdeki cam parçalarını kenara iterek İzaya'nın yanına gitti ve ona sıkıca sarıldı. İzaya kafasını onun göğsüne yasladı.

"Ne oldu İzaya?" 

Ona endişeli gözlerle bakan arkadaşına bir cevap vermedi. Tek ihtiyacı olan şey sadece kısa bir süreliğine o şekilde kalmaktı.