My Girlfriend is one of the Mafia SEASON 1[Under Major Editing]

CHAPTER 42: THE BREAK-UP

Clyde's POV

"hoy?! Anong tinitingin mo diyan?! Umayos kanga?!" sabi ni jax na inayos pa ang buhok at nagpamulsa sa coat tiningnan niya rin sina mein na nauna nang maglakad papuntang kani kanilang classroom

"ah akala koba hindi ka p-papasok?" napapakamot ko sa ulong tanong..kinakabahan kase ako, dahan dahan naman akong naglakad at sumunod naman siya...

"ayaw moba? Naisip ko kase na baka may gumalaw sayo dito eh" natatawa niyang sabi

"wala namang gagalaw sakin dito ngayong nandito kana...tsaka pag nawala ka eh paano ang banda?" sabi konalang at napailing siya

"bagay ba?" tanong ni jax na ikinagulat konaman..tumigil siya at tiningnan ang kabuuhan niya..

Bahagya naman ako natawa at kunwaring umiling iling

"ang taba mo diyan" natatawa kong sabi napahawak pako sa tiyan dahil sa kakatawa pero..

Nagulat ako nang biglang NAWALA siya

Lumilinga linga pako

Kanan, kaliwa likod!

"asan siya?!" inis kong sabi pero nang humarap ako ay..

"mataba pala ah?!" sabi niya at mas nagulat ako nang sipain niya ako sa hita at sa sobrang lakas ay muntik nakong maout of balance sa sobrang lakas nun ay pakiramdam ko mapapasama pa ang bagsak ko pero..

NIYAKAP NIYA AKO

Ikinagulat ko iyon...ginawa niya iyon para hindi mapasama ang bagsak ko
Pero parang may paru-paru sa tiyan ko!

Butterflies everywhere hehe

Bigla naman niyang inilayo ang katawan niya sakin at ikinalungkot ko naman iyon

Natatawa naman ako dahil nagiwas siya nang tingin...kung san san siya tumitingin

Ang cute

Hinawakan ko ang pisngi niya at iniharap iyon sakin..

"wag mo ugaliing yakapin ako" seryoso ngunit nakangiting usal ko
Nagulat naman siya dahil nagtaas ang balikat niya at nangnot ang noo

"edi w-wag b-buti nga niy--"

"kase baka topakin ako..hindi na talaga kita pakawalan.." sabi ko at natigilan naman siya "natatakot akong pag papakawalan pa kita kase ikaw lang yung nagiisang taong nagparamdam sakin uli nang kilig, saya, lungkot, sa maiklung panahon naparamdam mo sakin lahat iyan...ngayon palang narerealize konang wala nang mas hihigit pa sayo" sabi ko at napangiti naman siya..dahan dahan naman niyang inalis ang kamay ko sa pisngi niya at hinawakan ang kamay ko

"natatakot ka?" tanong niya at nakangiti akong tumango.. "napaka simple lang niyan clyde" ngisi niyang sabi

"anong ibig mong sabihin?"

"ang ibig kong sabihin..."binitin pa niya ako at tiningnan sa mata "kung natatakot kang mawala ako edi wag mokong.....pakawalan" ngisi niyang sabi at piningot pa ang ilong ko..
"tara na nga..late natayo oh? Tayo nakang tao dito sa campus..." sabi naman ni jax at magkahawak kamay kaming naglakad

Ansaya na ganito na kami ngayon

Pero hindi parin ako makapapayag na hindi ko siya maligawan....

At gagawin ko ang tama

Nang makarating na kami sa harap nang classroom niya ay siya na ang kusang bumitaw pero okay lang iyon

Sa dami nang magagandang sinabi niya kanina....wala nang lugar ang lungkot sa puso ko hahah!

"mamayang break nalang ah? Kita tayo" sabi ko pa at natatawa naman siyang tumango

"lagi naman tayong magkakasabay" natatawa niya paring sabi...piningot nanaman niya ang ilong ko at pumasok na sa classroom

Ansaya!

Halos katabi lang nang classroom nila ang classroom ko..dumaan muna ako sa may garden para magpahinga pero mas nagulat ako nang makita kong nakatayo si katie malapit sakin...

Kanina paba siya diyan?

"c-clyde? C-can we talk?" tanong niya kaya nagulat ako nang makitang mugto mugto ang mata niya

Lumapit ako sakanya..pero hindi sobrang lapit...sapat na para titigan ang kabuuhan nang mukha niya at....inabutan ko siya nang panyo...

"ano bang nangyayare sayo?" takang tanong ko...nagaalala ako kase mugtong mugto na ang mata niya..gulo gulo ang buhok at hindi ayos ang uniporme..

Medyo umatras siya at humagulhol uli nang iyak..

"clyde? Please wag mokong iiwan..mahal na mahal kita at gagawin ko ang lahat oara ako nalang ulit" umiiyak na sabi ni katie at pilkt akong niyayakap "ganun naba ang tipo mo? Chubby? Sige magpapataba ako! Weird?! Sige magpapakanerd ako! Bully?! Sige ibubully ko lahat nang tao dito! W-wag molang akong iwan! Please clyde! Hindi kanaman makikipagbreak right?! Tayo parin diba?! " gulat pa ako nang halik halikan niya ako sa mukha

Inilayo ko siya saakin at ikinagulat naman niya iyon

"katie...matagal na tayong hiwalay,kung dati palang sana ay bumalik ka..sana tayo pa..kaso iba na ngayo. Katie..nay mahal nakong iba at hindi na ikaw iyon" sabi ko at natigilan naman siyang nangunot ang
Noo

"pero mahal kita clyde! Sa tagal nang relasyon natin itatapon molang basta basta?! Para sa jax nayon?!" hindi na niya napig

"hindi moba naisip yan nung time na unalis ka at nagpakasaya sa ibang bansa?!" mabilis na nangilid ang luha ko "hanggang ngayon naawa ako sa sarili ko..kase naiwan akong magisa..may mga tanong na hindi ko masagot...akala ko kase lahat na nasakin, na okay na ang buhay ko..pero nung iwan moko parang nawala ako sa katinuan...hindi ko alam kung babalik ka..hindi ko alam kung break na tayo kase basta basta kang umalis?!nang wala ni isang pasabi?!" mabilis nang tumulo ang luha ko pero agad ko itong pinunasan "pero ngayon..wag ka magalala napatawad na kita" sabi ko at ngumiti totoong ngiti "dahil ngayon may taong nagbigay ulit sakin nang rason para maging masaya..." sabi ko pa at tuluyan na siyang umiyak nang sobra

"sana hindi na kita pinakawalan.."
Mariin niyang sabi

"pero nagpapasalamat ako sayo katie...dahil napasaya morin naman ako..naramdaman ko ang pagmamahal mo...at kundi dahil sayo.......hindi ako matututo" sabi ko at pinunasan ang luha kong tuloy tuloy sa pagagos

Nang akmang tatalikod na ako ay bigla niya akong niyakap mula sa likod...

"n-next week nalang...please....wag ngayon..hindi ko pa kaya.." humahagulhol niyang sabi pero napailing ako

"kayanin mo katie...kase ako..kinaya ko..dapat matagal monang inihanda ang sarili mo..sorry katie pero tapusin na natin to" sabi ko at inilayo siya sakin..rinig ko ang paghagulhol niya pero hindi ko na siya nilingon...

Hindi sa gumaganti ako...

Tinalikuran ko siya gaya nang ginawa niyang pagtalikod sakin dati

Itutuloy~