Hey Mr. You're Mine!

HMYM : Chapter Seventeen

EEEEENG! EEEENG! EEEEENG!

Ayan na si alarm clock. Kailangan ng pumasok ulet sa school para mag aral. Iba pakiramdam ko. Parang ang boring.

Naalala ko pa sila Carl at Andrei kung paano nila pinag agawan ang pintuan at bag ko.

Pero bakit ganito?

Wala akong nararamdamang kilig oh pagkalandi.

Dumiretso ako sa C.R para maligo at pagkatapos kakain na.

"ERRAAAAA!"

Sino nanaman to? Napakamot ako sa ulo kase 5:30 am palang may nag tatawag na.

"Oh Renz bakit nandito ka?"

"Wala lang. nagdala ako almusal para saten. Sabi kase ng kapatid mo saakin kahapon wala daw magulang mo kaya eto nagdala ako ng Mcdo." Tinaas nya ang paper Bag habang nakangiti

"Ay salamat."

"Di moko papapasukin? "

"Ay sorry sige pasok ka."

"May problema ka ba? Sabihen mo lng. "

"Renz. Please muna. Tigilan mo muna panliligaw mo saaken." Bakit ko sinabi yon? gwapo si Renz pero bat ngaun parang allergy mata ko sa gwapo. Bakit ko sinabi yon? Bigla nlng lumabas sa bibig ko yung mga words na yun.

THUD!!

Binitawan ni renz ang paper Bag at natapon lahat ng laman. Bakit ba sya ganito?

"Renz?" Nakatungo sya. medyo madilim pa kaya di ko masyado makita mukha nya.

"Bakit? Bakit erra? may mali ba akong nagaawa?"

"Hindi renz. wala kng mali. Paano ba." Di ko pa tapos yung sasabihin ko tumakbo sya palayo. Nakita ko yung pagpunas nya ng luha bago sya umalis. Wait?! Si Renz umiyak? Umiyak sya dahil saakin? Na guiguilty ako dahil sa nasabi ko. Bakit ko ba sinabi yun?

Renz's POV

"Bakit? Bakit erra? May mali ba akong nagawa?"

"Hindi renz. Wala kang mali. Paano ba."

di ko na hinintay na may masakit pa na sabihin si erra saakin. kaya tumakbo nlng ako. lumayo ako hanggat sa nakarating ako sa gate. Nakita ko Kotse n christian na papunta sa direksyon ko na nakangite. Huminto sya sa harapan ko.

"Oh renz bakit ang aga aga ang Sad agad ng peys mo?" sabi nya habang nakakunot ang nuo.

"Wala to tuds (vertuds kase nickname nya. tuds for short). wala to talaga promise." Yumuko nanaman ako at tumulo nanaman ang mga luha ko.

"Nako renz tara na sakay ka na." binuksan nya ang pintuan sa kabila at tinatapika ang upuan. sumesenyas na umupo nako at sumabay na papuntang school.

"sige na nga. Pero lahat ng sasabihin ko walalng makakalabas.?"

nag zipper sya ng bibig. Actualy para syang wierd na guy. nakilala ko sya dahil sa buhok nya. pinag tritripan sya date dahil naka mushroom buhok nya at ako lng ang tumutulong sakanya pagdating sa pormahan. Pero ama na flash back. napaka long story na nun ヾ(¯∇￣๑)

"Huhulaan ko. Tungkol kay miss B-E-A-UTIFUL ang dahilan ng pag iyak mo no?"

"oo tuds. paano banaman kase. Dumalaw ako sa bahay nila para magbigay ng almusal tapos ang dadatnan ko ay Badtrip na erralyn. ewan ko kung baket pero parang nawala smiley face nya eh?" sabi ko habang nagpupunas at sumisingha ng sipon.

"Kasi renz, ang mga babae iba pakiramdam nila sa pakiramdam naten sa kanila. Iba ang paniniwala nila sa paniniwala naten."

"Anong ibig mong sabihin tuds?"

"Si erra ba nagka boyfriend na? Hindi pa dba? siempre ang iisipin nya kung bakit kailangan mag Bf? Eh pwede naman mag hintay yang pag BBf."

"Eeeeh ang akin lang naman." Di ako pinatapos ni christian magsalita.

"Oo renz alam ko sasabihin mo. Ang sayo lang naman. inspirasyon mo sya. mahal mo sya lahat gagawin mo para sakanya." Nagbuntung hininga sya. Pero teka lng? Bat ang dami nyang alam tungkol sa L.O.V.E?

"May pinanghuhugutan kaba tuds?" nakangiti ako pero namumula parin ang ilong sa kakaiyak.

"May experience lang dude."

"Eehh ano na gagawin ko dude? Alangan naman na wala akong gawin?" napa tungo nanaman ako at naiyak. bakit ba ganito? makakalimutan ko rin siguro sya. sana nga. sana nga makalimutan ko. Teka ang sakit ng ulo ko ah? Umiikot paningin ko.

Erra's POV

"Taaaoooo poooooo!!"

Oh?! sino nanaman to? nasaan na kaya si renz? di ko na sya hinabol kase baka lalong lumaki ang gulo.

"Taaaaoooo pooooo!!"

"OO NA LALABAS NA!" napasigaw tuloy ako (￣.￣) kulet kase eh -,-

si andrei lang pala. Pero parang may iba? meron talagang nawawala eh.

"Erra lumapit ka dito kakausapin kita." Medyo galit sya na malungkot na nakatingin saaken.

"Ano yun?" kinakabahan na ako. pero hindi eh. may bagay na di ko ma explain. May nawawala eh.

"Bakit sya umiyak?"

"sino?"

"Si RENZ!" sumigaw sya. Nagulat ako. Nabigla ako dahil ngaun lng nagalit so andrei ng ganito.

"Nakita ko kayong dalawa nag uusap. Lalapit na sana ako kaso nakita ko nlng si renz na tumakbo at umiyak." Nakahawak sya sa gate halatang galit na galit sya dahil sa nangyari.

"Eeh kasi naman andrei kaibigan lang talaga tingin ko sakanya."

Kriiiiiiing kriiiiiing!

"Sasagutin mo ba yan andrei?"

"Hello!" galit nyang sinabi.

"Ano?! Oo papunta na!"

"Hindi pa tayo tapos erra!" nakaturo sya saakin sabay takbo.

Ano na ba nangyayari? Alam ko na ang nawawalang feeling na yun. naiintindihan ko na. Naalala ko ang dating ako. Yung bakit ba kailangan ng boyfriend kung pwede naman mag aral muna.

tumunog cellphone ko.

"Puno ang langit ng bituin. Oh kay lamig pa ng hangin" ni record ko yung pagkanta ni andrei. At naalala ko nanaman sya. para bang ang bigat ng loob ko at bigla nlng ako nagsawa.

"Erra!"

"Sino to?!"

"Gaga si maeve to! Si Renz nasa hospital!"

"Hala bakit?! "

"Diko alam basta tinawagan ako ni christian! pumunta ka na dali!"

"Oo eto na!"

tooooooot.

Si renz nasa Hospital. Dahil ba sakin? Ano banaman to. Ano na kaya nangyari kay renz? Kailangan ko na pumunta.

---