Trusting The Gangster (Completed)

TTG 25

Trusting the Gangster (TTG)
By Cupid146

Part 25 (Finale)

Lira POV

Enjoy na enjoy ako habang pinagmamasdan ang mga tanawin. Very astonish with the view until the captain said that its time to land.

Ay nakakalungkot naman. Bitin!! Pero Ok lang at least i experienced to ride in the helicopter and witnessed the Viewty of the Philippines.

"Nag-enjoy ka ba?" tanong ni Jaxon
"Sobra" I said smiling

Nagland na ang helicopter at inalalayan ako ni Jaxon sa pagbaba.

Nagulat ako ng bigla kong nakita sina mama at papa na sinalubong ako bigla.

"Anak!! Namiss ka namin!!" tumatakbo sila papalapit sa akin. Tumingin ako kay Jaxon tapos sinabi niya na "In-inform ko sila na uuwi na tayo galing Palawan."

Napangiti na lang ako at sinalubong na sina mama at papa at agad ko silang niyakap. I miss them kahit pa ilang araw pa lang akong hindi nakakauwi.

"Ano anak, kamusta ang palawan?" tanong ni papa

"Ang ganda. No more words to describe it!" sagot ko because I cant describe it kasi nga hindi naman ako nakatungtong sa lupa ng Palawan. 😂

"Ang yaman yaman talaga anak nitong si Jaxon. Nakahelicopter pa kayo pabalik dito." saad ni mama

Natatawa na lang ako. Sige na, Panindigan na ang kasinungalingan na ito. Lalalala. Ayoko mang magsinungaling pero kailangan para hindi sila magworry.

"Pero teka anak. What happen to your hair?"

"Gusto po kasi niyang magPoy dancing" biglang singit si Jaxon

"Huh? E bakit naman anak nagganun ganun ka pa? Nasunog ba yang buhok mo?" -papa

"Hindi Papa. Required na dapat maikli ang buhok kapag beginner kasi makakaepekto daw ang long hair at maaring masunog nga ito." dahilan ko. Hephep mga bata! Baka isipin niyo e bad influence kami ni Jaxon kasi nagsisinungaling kami, sadyang may mga panahon talaga na kailangan magsinungaling para sa ikabubuti ng sanlibutan 😂😂

"Ganun ba yun? Bakit di ka na lang nagpuyod? Sayang ang buhok mo" -mama

"Ma, determinado talaga kasi akong matuto kaya nagsacrifice ako. Ganun naman talaga yun di ba? Once you want it, you will do everything di ba Jaxon?"

"Yup. At tita, tito tanungin niyo po siya kung natuto siya"

"Ano? Marunong ka na ba?" -papa

"Hindi pa po 😅"

"Huh!!! Naku naman!" napatapik sila sa kanilang mga noo habang kami ni Jaxon ay awat na awat. (awat=tawa)

"By the way, pano niyo nga pala nalaman na ngayon kami uuwi at dito kami bababa?" I ask

"Pumunta sa atin ang papa ni Jaxon. Sinabi niya ito at niyaya kami ng dinner with you."

"Pumayag kayo?" tanong ko pa
"Abay syempre anak. Nag-iisa isang anak ka namin kaya dapat makilala ko ng husto yang boyfriend mo." -sagot ni mama

Nawindang ako sa sinabi niya. Ang bilis kumalat ng balita. Kasing bilis ng paglipad ng helicopter.

"Pano niyo nalaman?" -ako

"Humingi ng permiso tong si Jaxon via call. Kung pwede ka daw niyang ligawan." -papa

"Anong sabi niyo?" -ako

"Sabi ko kung O-oo ka e wala na kaming magagawa. Ahahah" -papa

Napayakap ako kay papa at kay mama. Im so bless kasi simula pa lang kay Michael full support na sila at nung umiyak ako, Todo comfort sila at pumayag na lumipat ako ng ibang university para mabilis makapagmove-on. Tapos ngayon kay Jaxon payag agad sila kasi MAYAMAN!! Ahaha. Joke. Siguro pumayag sila dahil nga humingi si Jaxon ng permiso at siguro nagkasunduan na sila dun. Basta happiness ko na ang pinag-uusapan, susuportahan ako ni mama at papa.