Musab kıvırınca Simay'da vicdan yapıp üstelemedi.
Birlikte Musab öne kızlar da arkaya bende şoför koltuğuna oturmak üzere arabaya bindik ve kızların kursunun önüne geldik. Kızlar (Simay ve Miray)
Hariç arabadan inip kursa girdiler belli bir süre sonra çıktılar tabii bu belli bir süre içinde Simay bize ölüm yaşattı.Kızlar arabaya bindiler.Onlar eve gideceklerini zannederken ben ve Musab onları lunapark'a getirmiştik bile:)
"Geldik kızlar." Dememle birlikte bir hareketlenme oldu tabii). Herkes arabadan indi Simay ,Miray,ve Ece şaşkınlık içinde idi.Ama Afra öyle değildi çünkü afra uyuyordu. Gözleri kapalı ev zannederek lunapark'a doğru ilerlerken Ece tuttu ve getirdi.oda kendine geldi tabii.Oda bir şaşkınlık geçirdi ve ilk söze giren yine benim kalbimin sahibi oldu.
"Burası da neresi? Hani biz eve gidecektik?"
"Afraaaa abla bişey olmaz oynayalım"
"Simay saat gece oldu ben ayakta uyuyorum çok uykum varr." Kızlar kendi aralarında konsey yaparken biz Musab ile kök salmıştık bile:)
"Abi biz karar verdik kalıyoruz yani oynuyoruz.". Şöyle bir Afra'ya baktım. Çok tatlı idi yaa uykulu gözleri ile Simay'a surat sallıyordu . Hep birlikte içeri girdik. Miray;"Abiii çarpışan arabaya bineliiim." Diye küçük çocuk gibi tutturunca Afra;"olurr ben binerim." Dedi her zaman ki gibi tatlı bir şekilde ardından Ece;"bende binerim oluuur." Dedi ve birlikte bindik Musab,ben birlikte bindik afra ile Miray ayrı bindiler Simay ile Ece de bindiler.Merhaba arkadaşlar! Uzun bir aradan kısa bir şekilde karşınızdayım:)
Umarım beğenirsiniz çok kısa oldu biliyorum ama Özür Dilerim.
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum:)))
Sizi çok kkkkk seviyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay Parçam
RomanceBiraz asi ve iffetli hafız bir genç kız... Babasının ölümünden sonra yıkılmış onarılmayı bekleyen iffetli bir genç adam...