အေမွာင္ထဲက [Face of the Devil]

Chapter 9.2.3

"မင္းတို႔ေခါင္းေဆာင္ ေသေတာ့မယ္။ သြားကယ္ၾကေလ!! ငါေျပာတာၾကားလား!! သူေသေတာ့မယ္ကြ!!!" လိန္ခြၽမ္းဟာ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား သူ႕ကိုျမင္ႏိုင္၊ ၾကားႏိုင္မလားေမွ်ာ္လင့္ရင္း အေဆာက္အဦးတစ္ခုလံုးကိုေျပးလႊားၿပီး အသံေတြျပာလာတဲ့အထိ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းေနခဲ့တယ္။

သူဟာ သရဲတစ္ေကာင္ျဖစ္တာမို႔ ေမာပန္းတာေတြ၊ ဆာေလာင္မႈေတြမရိွဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လိန္ခြၽမ္းဟာ အကူအညီေတာင္းဖို႔ကိုလက္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ရင္း ေဒါက္တာပိုင္နားကိုျပန္လာခဲ့တယ္။ ပိုင္ဟာ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ သတိေမ့ေနဆဲျဖစ္ၿပီး သူ႕ပံုစံက အသက္ရိွေသးရဲ႕လားဆိုတာေတာင္ မေသခ်ာဘူး။ ႐ုတ္တရက္ လိန္ခြၽမ္းတစ္ကိုယ္လံုး အားအင္ေတြကုန္ခမ္းသြားသလိုပဲ။

လိန္ခြၽမ္း လက္ဆန္႔လိုက္ၿပီး ပိုင္ေမာ့ဟန္အသက္႐ႈေနေသးရဲ႕လားဆိုတာကို စမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႕လက္ေတြမွာ ဘာအထိအေတြ႕မွ မခံစားမိေပမယ့္...။ လိန္ခြၽမ္း မ်က္လံုးေတြနီရဲလာတဲ့အထိ ပိုင္ေမာ့ဟန္ရဲ႕ရင္ဘတ္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း စိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ အသက္႐ႈေနေသးရင္ ရင္ဘတ္ကေတာ့ အနိမ့္အျမင့္လႈပ္ရွားေနရမယ္မဟုတ္လား။

ဒါေပမယ့္ ပိုင္ေမာ့ဟန္ဟာ အရမ္းအားနည္းလြန္းတာေၾကာင့္ အသက္႐ႈေနေသးလားဆိုတာေတာင္ မေသခ်ာဘူး။ လိန္ခြၽမ္း ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး တင္းၾကပ္နာက်င္လာတယ္။ လိန္ခြၽမ္းတစ္ကိုယ္လံုး အားတစ္စက္မွမရိွေတာ့သလို ၾကမ္းျပင္ေပၚအ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး နံရံကိုမီွကာ ဒူးႏွစ္ဖက္ေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ထားမိတယ္။

အခန္းထဲမွာ လူတစ္ေယာက္ရယ္၊ ဝိဥာဥ္တစ္ေကာင္ရယ္ဟာ အာ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္အထိ ဘာလႈပ္ရွားမႈမွမရိွဘဲ ၿငိမ္သက္ေနခဲ့တယ္။

က်ဳိးယြင္ရွန္႔ဟာ ေခ်ာင္းတစ္ဟြတ္ဟြတ္ဆိုးရင္း သတိျပန္ရလာခဲ့တယ္။ ဦးေႏွာက္ကို အလြန္အကြၽံအလုပ္ေပးမိျခင္းရဲ႕အက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ ေခါင္းက ဆယ္ေပါင္တူနဲ႔အျပင္းအထန္ထုႏွက္ေနသလို ဆိုးဆိုးဝါးဝါးထိုးကိုက္ေနခဲ့တယ္။ က်ဳိးယြင္ရွန္႔ရဲ႕ဝိဥာဥ္စြမ္းအားသာေလ်ာ့နည္းမေနခဲ့ရင္ ကာကြယ္ေဆးေဖာ္ျမဴလာတြက္ခ်က္မႈကို သူ တစ္ရက္ထဲနဲ႔ေတာင္ အၿပီးတြက္ႏိုင္တယ္။