05.03.18
HEWLETT
"Hewlett Secretaria! Ano ba talaga ang ginawa mo?" Singhal sa akin ni mama. I crossed my arms over my chest saka tumingin palayo. Kanina niya pa ako pinapagalitan sa harap ng Guidance Councilor ng school.
Paano ba naman? this was the fifth school na pinasukan ko this school year. Bakit kamo? Well, palagi akong nakikicked out! Ano bang gusto nila? Lumalaban lang naman ako kapag binubully ako.
"Mom, pinrotektahan ko lang ang sarili ko." I replied.
She then apologized to the Guidance Councilor before we left the school. Ang sabi ni mommy ay hindi na daw niya ako pag-aaralin. So, I care? I hate school. I hate the people around me. They always bullied me.
Pagkarating sa bahay ay agad kong ibinagsak ang katawan ko sa malambot na sofa. Sumunod naman sa akin si mama at nakapamewang sa harapan ko.
"Hewlett! Listen to me, that was the fifth school you'd kicked out!" She almost yelled. I just rolled my eyes.
"Obviously, mom." She sighed because of frustration.
"You're not going to enroll. Not again!" She growled. She took a brief glance before she left me. She almost slammed the door kaya naman lumikha 'yon ng ingay..
I sighed.
So, I care?
I know she's mad. Yes she is. Ano bang aasahan ko? Kasalanan ko bang ibully ako at sapakin ko? I don't know, pero tuwing nakakasapak ako ay nauuwi 'yon sa pagkakaadmit sa hospital ang mga ginantihan ko. Hindi ko alam kung bakit palaging ganon. Kababae kong tao pero ang lakas ko.
At dahil kicked out na naman ako ay malamang grounded na naman ako. Tahimik na lumabas ako papunta sa garden. Hayy! Mabuti nalang at payapa ang garden namin.
I always ran down the wet green garden paths in the early morning. There was the delight I caught in seeing long straight rows of red, pink and other colorful flowers, green plants and grasses stretching away in the sun.
The tall trunk of the tree infront of me caught my attention. Butterflies, colorful and shining dust around of the tree. What was that?
Naglakad ako papalapit sa punong halos hindi ko na makita dahil sa sobrang kinang. Huh? bakit may pinto sa trunk ng puno? I don't know why, but my heartbeat became faster.
My jaw literally dropped when the tree became lighter and shiner. What the hell! Imposibleng lumiwanag ang puno na 'yon. Nang tuluyan akong makalapit ay napaupo ako, dahil kasabay nang paglakas ng liwanag ay ang pagsakit ng aking birthmark sa pisngi.
Napaatras ako ng biglang bumukas ang pinto sa trunk ng puno. Halos hindi ko maaninag ang pinto dahil sa sobrang lakas ng liwanag na nagmumula sa pinto. Napatayo ako dahil sa pwersang pilit humihila sa akin papunta sa loob ng pinto.
Okay, what's going on here?
Sisigaw sana ako pero napapikit ako nang bigla akong nilamon ng liwanag kasabay nang pagpasok ko sa loob ng puno.
"Azur esuka?"
Bahagya kong idinilat ang mga mata ko. Malabo ngunit paunti-unting nagiging malinaw ang paningin ko. Iginala ko ang aking piningin. Nasaan ako? Puro puno ang paligid at mga makukulay na bulaklak habang nililiparan ng maraming makikinang na paru-paro. Hindi ito ang garden namin. Iba ang lamig ng pag-ihip ng hangin. Maliwanag at iba ang kulay ng paligid. Halos magliparan at magkalat sa ere ang mga silver dust. Para bang nasa magical world ako dahil sa pagkikinang nito.
Napatingin ko sa harap ko.
Wait!
Nasa harap ako ng isang..
PALASYO?!
"Humana, azur esuka?"
Nilingon ko ang nagmamay-ari ng matinis na boses. Nanlalaki ang mga mata ko at mabilis na napaatras dahil sa gulat.
No. This can't be! No! This is not happening!
AM I DREAMING, RIGHT?!
**
Fantasia Academia Words (Fantalian)
Azur esuka? (Sino ka?)
Humana (Taga-lupa/Tao)
