Motoru oldukça hızlı kullanıyordu, bu çok hoştu. Hayatımda ilk defa özgür hissediyordum.Annemde bu yüzden burda olsa gerek diye düşündüm. Ellerimi havaya kaldırıyordum ve kahkahalar atıyordu çok hoştu.En sonunda çimenlik bir yerde durmuştuk. Heryerde çiçekler vardı.Ormanın içindeydik. Ama sanki burası insanlık için yapılmış bir güzellikti.
Motorlardan inmiştik.Kaskımı çıkardığımda annemi görmüştüm ki o da beni görüştü. İkimizin de iyiliği için durumu çaktırmamıştım. O da sakin karşıladı.Üç tane motorlu erkek ve benim le birlikte 3 tane de kız vardı.
Brian motoru sabitleyip yanıma gelmiş ve elini belime sarmıştı.
-Biz biraz dolaşacağız dedi ve beni ortamın içinden aldı.Terliyordum.Çok terliyordum.Ormanda biraz daha ilerledik, ve sonunda deniz manzaralı bir yerdeydik. Deniz çok yakındı. Bir kayanın üzerine geçtik.Brian konuşmaya başladı.
-Dün için...Özür dilerim,bak böyle olmasını bende istemiyorum. Asıl tutkum muzik ama babam ve annem bunun bana bir katkı sağlayacağını düşünmüyor. Anlıyor musun? Burs kazanıp üniversiteye gitmemi istiyorlar.
-Tabi ki anlıyorum. Ama eğer yarışmayı kazanırsan bundan herkesin haberi olacak,yani nasıl saklayabilirsin ki?
-Eğer kazanırsam öğrenmelerini istiyorum.Başarısız olursam zaten birinciyi konuşacaklar ikinciyi değil.
-Anlıyorum...
-Senin o gün orda ne işin vardı? ,diye sorduğunda donmuştum.
-Imm, aslında ben de bu yarışmaya katılacaktım ve senin söylediğin şarkıyı söylecektim.
-Ne gerçekten mi? Vay canına senin müz,k dinlediğinden bile emin değildim. Çünkü senin ne yaptığını kimse bilmiyor,değişik bir kızsın yani.
-Biliyorum. Daha çok klasik rock dinlemeye alışığım. Şarkı dinlemek benim tutkum,hiç sıkılmayacağım tek iş.Ve söylemek de öyle.Açıkcası senin gibi söyleyemiyeceğimden korkuyordum.
-Aman tanrım! seni yarışmaya sokamalıyız.Kendimi şu an çok kötü hissediyorum.
-Hissetme lütfen,diyip hafifce gülümsedim.
Bütün gün zevklerimizden bahsetmiştik ve onun böyle mükemmel bir insan olabileceği hiç aklıma gelmezdi doğrusu.Ama öyleydi işte,sadece bir kas yığını değildi. Ön yargılarımdan kurtulmalıydım sanırım.
Kazasız belasız eve gelmiştim. Daha doğrusu gelmiştik. Herkes gittikten sonra annem benşşm yanıma utangaç bşr tavır takınarak geldi. Onun yüzüne bile bakmadım. Konuşmak bile istemiyordum.
Eve girdikten sonra kendimi odama kilitledim ve bütün haftasonu olanları düşünüp ayıcığıma sarıldım. Mutluydum...İlk defa aşkın mutluluğunu yaşıyordum.
