Zij verandert alles

Hoofdstuk 8

Het is zaterdagochtend, dus ik kan lekker uitslapen. Dit heeft als gevolg dat ik pas om 12 uur wakker word, met een heel scala aan gemiste berichten. Ik zie dat Dave me nog een paar keer gebeld heeft, en dat hij berichtjes heeft gestuurd. Ik verwijder ze zonder ze te lezen. Gezien zijn dronken status gisteravond, zullen de berichtjes wel niet erg aardig zijn. Ik zie dat ik ook een berichtje van Lotte heb. "Kan ik vandaag langskomen?" stuurt ze. Ik antwoord nog even niet, daar moet ik nog even over nadenken. Ook zie ik dat ik een berichtje van Maan heb. "Ik ben klaar om te praten." Ik schrijf meteen een antwoord terug: "Kun je vanmiddag langskomen?" 
Mijn telefoon zoemt weer. "Is goed. Half 2?" "Prima. Tot straks!" stuur ik terug.
Ik spring snel uit bed om me aan te kleden. Dan ga ik naar beneden voor een ontbijtje. Hoewel, het is inmiddels meer een brunch. Ik heb echt zin in een tosti, en ik besluit maar gewoon een tosti te maken. Ik heb toch nog wel even voor dat Maan er is. Mijn ouders zijn nergens te bekennen. Ik kijk op de kalender, die naast de koelkast hangt. Hm, er staat niets. Misschien zijn ze gewoon boodschappen aan het doen of zo.
Ik eet mijn tosti bij het aanrecht op, terwijl ik één kruk gebruik om mezelf te ondersteunen. Een tosti naar de keukentafel of de bank vervoeren lijkt me geen goed idee. Klungelend schenk ik een glas sinaasappelsap voor mezelf in, en dat drink ik ook meteen op in de keuken. Dan hobbel ik naar de bank, en zet de tv aan. Na wat zappen zie ik dat Victorious op Nickelodeon is, dat was mijn lievelingsprogramma vroeger. Ik besluit Victorious te kijken, het is wel grappig om dat weer terug te zien. En stiekem vind ik het nog steeds wel leuk. 

Voor ik het weet is het half twee, en staat Maan voor de deur. Ik hobbel naar de deur om hem open te doen. "Hey, kom erin!" begroet ik haar vrolijk. Maan glimlacht zwakjes. "Wil je wat drinken?" bied ik beleefd aan. Ze knikt. "Heb je thee?" 
"Mam! Kun je thee zetten?" Schreeuw ik naar boven. Om met twee glazen hete thee door de woonkamer te hobbelen lijkt me geen goed idee, en Maan kent ons huis nog niet zo goed. Mijn moeder roept terug dat het goed is, en even later staat ze inderdaad met twee koppen thee voor onze neus. Ze zet de thee op tafel, en ploft neer. "Dus, hoe is het met jou, Maan? Ik heb je al een tijdje niet gezien hier." Ik zucht. Maan zou me vandaag eindelijk vertellen wat er speelt, en dan komt mijn moeder erbij zitten. Zo lukt het natuurlijk nooit. 
Maan vertelt hoe het met haar gaat, terwijl ik met mijn ogen naar mijn moeder probeer te seinen dat ze weg moet gaan. Mijn moeder snapt de hint, en na een kort praatje met Maan vertrekt ze gelukkig. 

Maan en ik kijken elkaar aan. Er valt een ongemakkelijke stilte. "Dus..." zeg ik. Maan haalt diep adem, en neemt een slokje van haar thee. Ze schraapt haar keel. "Oké." zegt ze, en dan begint ze te vertellen. "Zoals je al weet, werd ik op mijn vorige school gepest. Dat kwam omdat ik lesbisch ben. Ik had het aan mijn beste vriendin verteld, maar zij heeft het doorverteld aan haar vriendinnen, waarna vervolgens de hele school het wist." Mijn mond valt open van verbazing. "Dat doe je toch niet!" Roep ik verbaasd uit. Maan haalt haar schouders op. "We zijn nu geen vriendinnen meer, maar mijn tijd op mijn vorige school werd er zeker niet fijner van. Ik viel altijd al een beetje buiten de groep, maar toen ze het wisten al helemaal." Ze neemt weer een slokje van haar thee. "Eerst scholden ze me alleen maar uit, dat vond ik nog niet zo erg. Maar later werden ook mijn banden regelmatig lek gestoken, ze botsten met opzet tegen me aan in de gang en niemand wilde nog naast me zitten of met me omgaan. Omkleden bij gym was ook een hel. Ze deden eerst van binnen uit de deur op slot zodat ik er niet in kon, totdat zij allemaal klaar waren met omkleden, waardoor ik vervolgens te laat kwam. Later hebben ze over me geklaagd bij de gymleraar, en toen moest ik in een aparte kleedkamer omkleden. Dat vond ik eigenlijk niet eens zo erg, dan was ik tenminste van al dat gedoe af." Een traan rolt over Maan's wang omlaag. Ik sla een arm om haar heen. "Wat kut, hé." Ik aai zachtjes over haar rug. "Meiden kunnen zo gemeen zijn soms. Daar heb ik gelukkig nooit last van." Maan proest. "Nou, daar zijn de meningen over verdeeld." Ik lach opgelucht, blij dat Maan zich wat beter voelt. Ik geef haar een dikke knuffel. "Ik vind het knap van je dat je dit verteld hebt." Ik pak haar gezicht voorzichtig vast en veeg met mijn duim een traan van haar gezicht. In een opwelling geef ik haar een kus op haar voorhoofd. Maan grijnst, en ik bloos. Dan buigt Maan naar me toe. Ze komt steeds dichterbij, en ik word spontaan zenuwachtig. Ik sluit mijn ogen, en voel haar lippen op de mijne. Ik ga helemaal op in het moment, maar dan trekt Maan zich terug. Ze bloost. Aan het brandende gevoel op mijn wangen kan ik afleiden dat ik waarschijnlijk ook een flinke rode kleur heb. "Zullen we een film kijken?" stel ik voor. Maan knikt. We kiezen een leuke film uit op Netflix, en Maan legt haar hoofd op mijn schouder. Ik sla een arm om haar heen. Eigenlijk wil ik haar nog vragen wat dit betekent en hoe we dit gaan doen op school, maar ik zeg niks. Dat komt later wel. 
Tijdens de film kijk ik vanuit mijn ooghoeken stiekem naar Maan, om haar er vervolgens op te betrappen dat ze ook naar mij kijkt. Ik geef haar een zoen op haar wang. Maan buigt naar me toe en zoent me. Op de tast pak ik de afstandsbediening, en ik zet de film op pauze. Dan hoor ik voetstappen op de trap. Maan schuift snel een stukje bij mij vandaan. Ik pak de afstandsbediening, en druk op play. Mijn moeder komt binnen, en kijkt van Maan naar mij. Volgens mij zien we er behoorlijk verdacht uit, maar mijn moeder zegt gelukkig niets. Ze loopt naar de keuken, en komt even later terug met twee glazen cola. "Blijf je eten, Maan?" vraagt ze. Maan schudt haar hoofd. "Nee, bedankt, mevrouw. Ik heb mijn moeder beloofd dat ik vanavond thuis zou eten." Mijn moeder glimlacht. "Zeg maar Marieke, hoor."
Zodra de film afgelopen is, roept mijn moeder dat we bijna gaan eten. Ik hobbel achter Maan aan naar de deur. Ik geef haar een kusje op haar mond. "Tot morgen." zeg ik. Maan lacht. "Tot morgen." Zegt ze zachtjes.