Eşkiyaların kibar olduğu zamandan
Adamların kadınları müjganından öptüğü sokaklardan
Geçtim büyüyorum ara sıra yalanla
Yazıyorum içimi şu odamda
Değiyor başka hayatlara.
Başıma bin bir bela gelir bu ruhumun yüzündenben onun gönüllü işçisi.
Bu devirde söylenir mi böyle yangınlı şiirler ?
Ben o geçmişin misafiri.
Yüksek kaldırımda bir akşam
Tanır felaketim seni
Başında kasketin seniniçinde kasvetin
Cadde-i kebir gibi yakarlar beni çaresizbakarlar ardımdan çocuklar firari mahkum gibi.
