Past [ C O M P L E T E D ]

Chapter 12 "Hide"

King's POV

Tumatakbo kami ngayun ni Cyra sa madilim na kagubatan.  Maraming puno na nagbibigay ng takot samen. Malapit nang dumilim. 

"Pagod nako, pahinga muna tayo at baka hnd na tayu nasundan ni Demo" sabi ni Cyra. "Sige dun muna tayu umakyat sa itaas para di niya tayo makita" sabi ko. Umakyat kme paibabaw at nakita namen yung mga city lights. "Ang ganda parang ako" sabi ni Cyra. " Hindi ka maganda" sabi ko. Napasimangot siya. Ancute niyang tignan at pinisil ko yung magkabilang cheeks niya at sinabing " Kase diyosa ka" sabi ko at nagsmile. 

Hinampas niya ko sa balikat. "Araayyy! Ansaket" sabi ko. "Alam mo ang corny mo" sabi niya na namumula yung magkabilang cheeks haha. " Corny nga pero mahal mo naman" sabi ko na nakangiti hanggang gilagid. " Alam mo hnd pako handang magmahal ulit. " sabi niya na may lungkot sa mata. 

" Baket?" tanong ko. 

Naririnig ko ang pagbilis ng pintig ng aking puso. "Sorry pero---" sabi niya. Niyakap ko siya ng mahigpit at nakita ko na nagsimula na siyang umiyak. 

" Shh naiintindihan kita. Wag naten madaliin. Dapat papasok lang tayu sa relasyon kung okay na ang lahat at ready na tayo. Basta tandaan mo lang na anditu lang ako palagi kung kelangan moko" sabi ko. 

" Indi ko to sinabi sayu pero may kekwento ako" sabi niya sabay higa sa balikat ko. "Ano ba yun Ms. Vergara?" tanong ko.

" Minsan nakong umibig. Childhood friends kasi kami at kaklase ko siya mula kinder hanggang grade 9. Halos araw-araw kameng nagkikita oh d kaya nagchachat. Marami kaming memories dalawa. Parang kame pero hindi. Alam mo yun? Yung ang sweet niyo sa isat-isa pero walang label. Pero thankful parin ako kasi nandyan siya pag may problema ako, Isang araw chinat ko siya pero wala akong nakuhang reply. Pinuntahan ko sa kanila at wala na sila sa kanilang bahay. Sabi naman ng mga kapit bahay nila lumipat na raw sila. Nasaktan ako nun. Iniwan niya ko ng walang pasabi. Halos araw-araw akong umiyak at hanggang ngayun hnd parin ako nakakamove on sa kanya. Siya yung unang tao na nagpatibok sa puso ko. Saka sa kanya ko rin naranasang unang masaktan" sabi niya.

Naawa ako sa kanya. Hindi niya deserve masaktan. Alam naman naten na lahat ng babae ay deserve mahalin at pasiyahin. " Dont worry kung makita nten yung mokong yun pakita nten na naka move on kana hahaha" sabi ko at nakita ko na nagsmile siya.  

"Ganyan ngumiti ka lang. Hayaan mo na siya kasi deserve mong maging happy" sabi ko. "Sige salamat kase andyan ka wala nakong ibang hihilingin kundi maging masaya." sabi niya.

Nakaupo naman kame at natatanaw namen ang bilyong-bilyong stars sa kalangitan. Ang ganda-ganda. Nakakagaan ng feeling." Sana palagi na lang ganito " sabi niya.

"Wait naririnig mo yun?" sabi ko na nanginginig ang boses. " Parang may lumalakad sa ilalim." sabi niya. "Yuko ka para di tayo makita" sabi ko. Sana hnd kame nila makita. Please Lord tulongan mo kme. " Wag kang kabahan andito lang ako" sabi ko. Hinawakan niya kamay ko saka binigyan niya ko ng ngiti.