The Flame

The Flame- Chapter 5

Chapter 5
Leave

Wala na akong sinayang pang oras. Pumasok agad ako sa trabaho sa hapon. Kahit half day lang ang pahinga ko mula sa trekking ko na iyon ay ipinagpaliban ko na ang mas matagal na pagpapahinga. Kahit na gusto ko, mas pinili ko na lang na magtrabaho kaysa magkasagutan nalang kami ni Dad sa bahay. Ang di ko inasahan ay pumasok din pala siya sa trabaho. Ang saya!

Ang daming papeles na kailangan kong atupagin kaya di na ako nakapagpahinga simula nang dumating ako kanina. It's already 5 pm and I'm still working my butt off. Being the Assistant Chief Executive Officer isn't easy. How much more if Dad will already appoint me as the CEO? 

Patuloy lang ako sa pagtatrabaho nang may tumikhim ako sa harapan ko. Paglinga ko ay sumalubong sa'kin ang nakataas na kilay na dalawang asungot sa buhay ko, si Mariana, ang kabit ng Dad ko at ang anak niyang naggaganda-gandahan niyang anak na si Arriane.

“Overtime, huh?” panimula ni Bruhilda este Mariana.

“Nagpapasikat siguro kay Tito Alejandro, Mom.” sabad ng pangit na si Arriane.

“I'm doing my job in my own way. Di ko kailangan magpasikat sa Daddy ko. For what? For the position I might have after he retires? Oh, dear. I don't need to work for that either. It's mine to begin with. At isa pa, wag mong tawaging “Tito” ang ama ko. He's the CEO and you're just an employee whom he hired because of your mother who keeps on flirting with him. See the difference between the two of you? He's the sky, you are just a piece of mud.” I said bluntly.

Galit na galit na ang dalawa sa'kin. Serves you right, bitches!

“Mahal ako ng Daddy mo! Kaya niya nga ako binalikan diba at iniwan ang Mommy mo!” galit na bulyaw ni Mariana sa'kin.

“Oh, really? Kaya ba hindi ka pinakasalan? Mahal ka pero di ka magawang maiharap sa altar?” I laughed humorlessly. “Hindi ka niya binalikan, Mariana. Inagaw mo siya, there's a difference.”

“Come on, Nicholai. Why don't you just leave? Pumunta ka na lang sa Mommy mo. And please do convince her to file an annulment with your Dad.” singit ulit ni Arriane.

Kinuyom ko ang kamao ko sa ilalim ng mesa at inayos ang pag-upo ko. Talagang hinahamon ako ng mga walang hiyang mga 'to.

“Me? Leaving? You must be out of your mind, Arriane. You're asking me to leave what's rightfully mine? For what? To give you satisfaction? Kung may dapat umalis, diba dapat kayo 'yon? Kasi sa totoo lang, kayo ang walang lugar dito. You leave my family alone. I am not Cinderella. I won't just cry in a corner and let you maltreat me. I am Cassandra, I play the game, Arriane. And I always make sure I win. If I were you, I'd just leave. Save your dignities, if you still have such.” I calmly told her. Kahit sa kaloob-looban ko, ang sarap na niyang sampalin.

“Then wait for me to drag you out, Cassandra.” confident na sabi ni Mariana. “We'all leave you with nothing, Nicholai. Note that.” dagdag ni Arianne.

“Hmm.. Kakaiba na talaga ang mga kabit sa panahon ngayon, napaka empowered! Daig pa ang tunay na asawa, ah? Tingnan lang natin kung kaya niyo. Just don't dare to do your dirty tricks with me because trust me, I can be dirtier than you.”

Natawa naman si Mariana.

“With your performance and your attitude, Cass. Mapapabagsak ka na namin. Palagi kang wala sa trabaho, on leave palagi. Hay, bakit pa kasi ikaw ang pinili ni Alejandro na maging Assistant CEO, bakit di na lang itong si Arianne.”

Malamig ko silang tiningnan.

“Dad chose me because first, I am worthy for this position. Second, as the one and only heiress of this company, I should be trained. And third, whose more capable than me? Your daughter? Come on, anong alam niya maliban sa suportahan ang ina niyang naninira ng pamilya?” tumayo ako at lumapit sa kanilang dalawa.

I looked at them straight in their eyes.

“Kabit ka lang, Mariana. Keep that in mind. Sa lahat ng walang karapatang maging empowered, ikaw ang pinaka- walang karapatan. Ang lakas ng loob mo. Huwag mo akong subukan, Mariana dahil kaya ko kayong ipakulong ng Daddy ko. Kapag ako na ang nagalit, wala akong sinasanto. Kahit pati ang ama ko!” I moved a bit at mas pinagtuunan ng pansin si Arianne. 

“At ikaw naman, may ama ka na. Bakit mo pa hinahayaan ang ina mo na manlandi ng iba? Stop being too confident enough to compare yourself to me. Kasi sobrang magkaiba tayo. Kinokonsente mo ang ina mo na manira ng pamilya. You keep closing your eyes and you keep pretending not to know anything when in fact you know everything because you're even part of it. You run away from the truth while I do what's right. You keep doing what's wrong while I act according to how I should. Now, see the difference between us? Very huge, right?”

Umatras ako at tiningnan silang dalawa. Nakikita ko ang takot sa kanilang mga mata pero sobrang confident parin ng dating nila. Afraid, chickens? Hmmm.

“Now, leave my office. Dahan-dahanin muna natin. Sa opisina ko muna sa ngayon pero hindi matatagalan, sa buhay na namin kayo aalis. Just wait for it.” pagkasabi ko non ay bumalik na ako sa swivel chair ko.

“You can't get us away from you Cassandra. Remember that.” sabi ni Mariana habang matalim akong tinitingnan.

I leveled her stares. “Let's see, Mariana. Let's see.” I said before I continued my work.

Umalis naman ang dalawa. The finally left. Sana darating ang araw na tuluyan na silang mawala sa buhay namin ng pamilya ko.