SARII

Kulüp Toplantısı

Hafta sonu olmuştu.Dershaneye gitcektim.

Sabahın köründe kalktım hazırlandım.

20 dakika erken gelmiştim sınıfa.

Biraz uyuyacaktım.

Sınıfa bir girdim ki ne görüyüm.!

Benim en yakın arkadaşım Aslı ile benim sevdiğim bebee sarmaş dolaş ağlamamak için kendimi zor tuttum.

Anlamıştım.

O Selma dediği kız meğer Aslıymış.

Bunu bana nasıl yapardı.

Ben onun en yakın arkadaşım olduğunu sanıyordum.

Meğer o beni hiç sevmemiş.

Aslı dan nefret ediyordum.

Bir insan en yakın arkadaşını nasıl kandırırdı.

Ben ona ne yapmıştım kii??

İçinden kurtulamadığım bin bir soru vardı.

Nihayet Kavin geldi.

O benim Aslı dan sonra gelen en yakın arkadaşımdı.

Yine de  Aslı  kadar uzun zamandır birbirimizi tanımıyorduk.

"Günaydın " dedi.

Anlamıştı üzüldüğümü.

"Ne oldu " dedi hemen ardından konuşamıyordum boğazım düğümlenmişti.

"Su " diyebilrim güçlükle "su verir misin "

Arkadan Atahan 'ın sesi gelmişti. "Bunun üzerine yalnız soğuk bir bardak su içilir".

Kalkmak istedim.Kalkıp onun ağzını gözünü kırmak istedim.

Kavin beni tuttu. Dışarı çıktık beraber.

"Yalnız kalmak istiyorum " dedim.

"Şu an seni bırakmam "dedi.

Samimi gelmişti bana.

En azından Kavin e  güvenmek istiyordum.

Neden bilmiyorum onu kendime. çok yakın buluyordum.

Anlatmak istedim herşeyi.

"Dinler misin " diyebildim yalnızca.

"Sonuna kadar" dedi.

Olanları anlatmıştım.Tüm ayrıntısına kadar.

Atahandan bahsetmiştim ona daha önce ama bu kadar detayına inmemiştim tabii.

"Onu seviyor musun? " dedi.

Neydi bu şimdi.

Yoksa Benim bunu kafandan falan uydurduğumu mu düşünüyordu.

Hakkaten sinirlenmiştim.

"Bilmiyorum, " dedim.

Neden böyle demiştim.Ağzımdan birden kaçmıştır.

Yoksa saplantı haline mi getirmiştim onu.  Onu istemiyor muydum yoksa.

Kafamda bir sürü tilkiler dolaşıyordu.

Kavin in vereceği cevabı merak etmiştim. Ne diyecekti acaba.

"Onu sevmiyorsun " dedi. "O senin için saplantı olmuş.Onu sen istemiyorsun onu isteyen senin gururun sana dediği kelimeleri gururuna yediremedin.

Senin tek sorunun bu!! " dedi.

Aslında haklıydı.

Daha fazla konuşmak istemedim.

"Ders başladı. " dedim.

Eve gittim.

Bana nerede oluyordu. Şimdiye kadar emin olduğum tek şey Atahan a karşı duygularımı.

O varken herşey netti.

Ama artık kafam çok karışıklık.

O herşeyi öğrenmişti.

Ve benden bunun acısını çıkarıyordu.

Pazar günü gelmişti.Uuf yine dershane yine Atahan yine Aslı.

Gittim onlar yine sarmaş dolaş. Artık kıskanmıyordum.

Sadece midem bulanıyordu onları gördükçe.

Hoca ile konuştum.

Kendimi bide Kavini bir üst derece sınıfına aldırdım.

En azından onu görmeyecektim.

Bu şimdilik en çok istediğim şeydi.

Hayat benim için değişmişti sanki.

Daha az seviyor daha çok konuşuyorduk.

Aslında hayatımda daha çok ben vardı.

Başkaları için ağlamıyordum.

Kavini doğrulamıştım.Ben onu sevmiyordumm.

Sadece bunu kendime ispatlamam gerekiyordu.

Sonunda ispatlamıştım.

Ertesi gün oldu. Okula gelcektim.İçimden süslenmek geldi neden bilmiyorum.

Okula geldim. Herkes bana olduğumdan farklı bakıyorlardı.Aldırmadım kimseye.

Sınıfa girdim.Hoca geldi sınıfa.

"Bugün Son saat kulüp toplantısı var "  sınıfçak bıkmıştık bu toplantılardan.Neyse Son ders geldi çattı.

Sınıfa gittim. Herkes tıklım tıklım doldurmuştu sınıfı.

Zar zor biryer bulup oturdum.

Yanımda ki boşluğu da Kavine ayırmıştım.

Bir çocuk gelip yanıma oturdu ne olduğunu şaşırmıştım.

Çocuk çok tatlıyıdı.Arkadan mal mal sesler geliyordu.

Merak edip bakayım dedim. Keşke bakmasaydım.

Atahan tam arkamdaydı.

Heryerden çıkmasından nefret ediyordum artık.

Kavin gelmişti. Nereye oturacaktı bilemedim.

En sonunda üçümüz oturduk. Kavin beni sürekli sıkıştırıyordu.

Okul bitti ve eve gidiyordum.

Mal mal gülümsedim yol boyu.Nedenini bilmiyordum.

Eve gittim.Evde kimse yoktu. Evi toparladım.

Dershaneye gittim. Çok güzeldi bugün.

Herkes farketmişti beni.

Ertesi gün oldu Aklımda artık Atahan ın A sı bile yoktu sadece adını bilmedigim o çocuk vardı.