Zengin Züppe

Siz yaşıyor muydunuz ?

Ağzım ve gözüm kapalı bir şekilde beni arabadan indirdiler.Bunu kimin yaptığını bilmiyordum. Ama öğrenince anasından doğduğuna pişman edeceğim kesindi. Yolda beni bırakmaları için ne kadar ikna etmeye çalıştıysam bu yüzden ağzımıda kapatmışlardı.Artık adamların beni bırmayacağını anlamıştım. Yanımda ki adam beni kendine doğru çekiştiriyordu."Ahh!" birden yere düştüm.Canım çok yanmıştı.Galiba taşa takılmıştım.Yanımdaki adamın sesli bir şekilde gülmesi beni sinir etmişti.

-Yaklaşık 1 yıl önce-

Sabah çalan alarm sesiyle uyandım. Yataktan hiç çıkmak istemiyordum. Çünkü gece geç yatmıştım.Tekrar uyumak istiyordum.Bunu yapamazdım. Yeni okuluma babam ve ablamla gidip kaydımı yaptırmalıydım.Gözlerimi zar zor açarak yataktan çıkıp odamda ki banyoya girip yüzümü yıkayııp, duş aldım. Üstümü giyip saçımı açık bıraktıktan sonra odamdan aşağıya indim.Aşağıya inince babamla ablamı masanın başında kahvaltı ederlerken görünce gülümseyerek "Günaydın." dedim. Onlarda bana bakıp gülümsediler ve ablam "Ooo uykucu siz yaşıyor muydunuz? " dedi imalı imalı kahkaha atarak.Masada bana özel sıkılmış portakal suyumdan bir yudum alarak " Off abla dalga geçme . Evet biraz uykucu olabilirim ama off neyse ya." Babam gülümseyerek " Merve ,Mira hadi kahvaltınızı edin de Mira'nın okuluna geçelim.Sonra toplantıya yetişmem gerekli.Geçen hafta süper bir teklif aldık. Bu işin yatmaması gerekiyor."

Tamam baba dercesine kafamı salladım. Sandalyeye oturdum ve ağzıma salatalık attım. 10 dakika içerisinde kahvaltımı yaptıktan sonra ayağa kalkarak çayından bir yudum alan babama "Hadi baba. Geç kalmayalım demiyor muydun? "diye sohrandım. Ayşe Teyzeye seslenerek "Ayşe teyzem ellerine sağlık.Masayı toplayabilirsin " dedim. Önce ablam sonrada babam odalarına giderek ceketlerini aldılar. Bahçe de bulunan arabaya doğru yöneldik. Araba ile aramızda yaklaşık 40 metre kala ablamla birbirimize bakınıp gülümseyerek koşmaya başladık. "Ve ben kazandım." diye çığlık attım.Öne ben oturacaktım.Ablam ise arkaya... Annem öldüğünden belli ablamla arabanın ön koltuğuna oturmak için yarışıyoruz.

Babam telefonu çalınca duraksadı.Ve telefonu kulağına doğru götürdü. "Hakancım yoldayız. 20 dakikaya orada oluruz." dedi ve telefonu cebine koydu. Bizim yanımıza doğru gelerek eliyle bizim arabaya binmemizi işaret etti.

....

Ve yoldaydık. Eski okulumdan biran önce kurtulmak istiyordum. Yeni okulumu bana Hakan ağabey önermişti.Hakan ağabeyin oğlu Çağatay da eskiden o okulda okuyormuş.Okulda öğretmenleri ile yaşadığı sorunlar yüzünden okulunu değiştirmek mecburiyetinde kalmıştı.Ablam heyecanımı fark etmiş olacak ki bana "Ablacım neden okulunu değiştirmekte bu kadar ısrar ediyorsun?" 3- 5 saniye afallayıp "Kendimi o okulda güvende hissetmiyorum.Her an bana bir şey olacakmış gibi... Duvarları üstüme üstüme geliyor" dedim. Aniden araba durunca babama baktım. Gözümün içine bakarak " Yeni okulunla tanış " dedi. Gülümsedim. Arabadan aşağıya indim. Burası mıydı benim yeni okulum. Çok güzeldi.Deniz kenarın da bir okuldu.Okulun dışı insanların ilgisini çekiyordu.Galiba bu okul özel okuldu. İçeriye girince okulun gerçekten ilgi çektiğini anlamıştım. Hakan ağabey yanımıza gelerek Müdirenin odasına gitmemiz gerektiğini söyledi. Müdirenin odasına girdiğimizde babam okul hakkında gerekli olan tüm bilgileri öğrenmişti. Müdüre bize istersek gezebileceğimizi söyledi ve gezmek istiyordum.Okulu gezerken okulda buz pateni pisti, futbol sahası , basketbol sahası voleybol sahası , spor salonu , havuzu vardı. Bu okulda okumak istiyordum.Bu yüzden bunu dile getirdim ve okula kaydımı yaptırmıştık. Bahçeye çıktık.Derin bir nefes aldım. Bakalım gene ne maceralara atılıyordum.