Karanfil

8.Bölüm-Bataklık

"Tüm herkesi burada istiyorum.Tüm çalışanları kim varsa."

"Hemen,Yağız Bey."

Bir anda duyulan bağırışmalara tüm ev halkı şok olmuştu.İlk defa Yağız'ı bu şekilde görüyorlardı.Sinirden teni kızarmış,evin içinde volta atıyordu.Çalışanlar önüne geldiğinde herkesi gözden geçirdi.

"Bugün odama kim girdi?"

Herkes susmuş,kimse cevap vermiyordu.

"Bugün odama kim girdi,diye sordum size!"

Bu bağırış tüm çalışanları zıplatmıştı.Sevinç Hanım fazla kayıtsız kalamayacaktı.

"Yağız,iyi misin,neler oluyor?"

"Size son kez soruyorum,bugün odama kim girdiyse ortaya çıksın yoksa sonu hiçbiriniz için iyi olmayacak.Anlaşıldı mı?"

Çalışanlardan bir tanesi öne çıkıp,sesini yerine oturtmak için öksürdü.

"Bugün kimse odanıza girmedi Yağız Bey."

Yağız kadının üzerine yürümeye başlayarak,sahte gülümsemesini yüzüne yerleştirdi.Söylediği cümleleri yavaşça tekrarladı. "Bugün odama kimse girmedi demek."

Kadın,gözlerinden çıkan alevler içinde yanıyormuşcasına irkilerek geri çekildi.

"Odama gireni bulduğumda,ki bulurum,bunun hesabını büyük sorarım.Sadece siz değil herkes öder bedelini!"

Sözlerini sonlandırdığında,arkasında cevapsız bıraktığı ailesini umursamadan,kendisini dışarıya attı.

...

"Yağız,gelmen lazım."

"Neler oluyor,iyi misin sen?"

"İyi değilim Yağız,ben kötü bir şey yaptım.Ben çok kötü bir şey yaptım..."

"Geliyorum,hemen geliyorum."

Soğuk havaya aldırmadan üzerine mont almadan kendini dışarıya atmıştı.Yüzüne vuran rüzgar arabasının kapının önünde olmasına şükrettirmişti.Zaman kaybetmeden arabasına bindi.Telefonuna düşen navigasyon mesajını arabaya bağlayarak gideceği yere baktı ve arabasının hızını zorlamaya başladı.Adresin olduğu yer başına şimşek gibi düşmüştü bir anda.Bu yer onun yeriydi.O şerefsizin yeri.

.

Kapıdan içeriye adım attığı anda dona kalmıştı.Yerdeki kan ayağının ucuna kadar akmış,etraftaki eşyalar dağılmıştı.Yerde duran cansız beden ve ondan farkı olmayan baş ucundaki beden ayaklarının yere daha çok mıhlanmasına sebep olmuştu.

"Ne yaptın sen?"

Kadının büyük hıçkırıkları,adamın tekrar canlanmasını sağladı.Var gücüyle ona koşarak,kollarının arasına aldı.

"Bir şeye mi zorladı seni?"

Hayır,anlamında başını salladı.

"Neden oldu peki bu Agnes? Konuş artık,kes ağlamayı."

"Ben,ben gerçekten böyle olmasını istemezdim.Param yoktu yanımda,istedim vermedi.Lanet olsun kanım o kadar alıştı ki o uyuşturucuya...Kendimi tutamadım.Almak için üzerine yeltendim sadece.Biraz çekiştik,sonra ittim.Hızlı itmedim ama gerçekten..." Hıçkırıkları sözünü bölmüştü. "Nereye düştüğünü görmemiştim.Kafasını o sivri yere vurdu.Sonra tekrar kalkmaya yeltendi.Kafasından o kadar kan akıyordu ki yere.Ölmesi lazımdı Yağız...Eğer ölmezse tüm hayatımızı karartırdı.Silahını aldım..."