Sanatsız bir tiyatro oynuyor
Bu akşam gök yüzünde
Yıldızların ışıl ışıl parladığı
Karanlık ve engin sahnede
Bir ayrılık hikayesi sahnelenir
Tülüatı derinden hissedilen
Perdesiz ve tek ışıklı
İki oyuncu sadece tüm gün sahnede
Kalpten gelen ritimle beraber
Ahengvari adımlarla
Mum alevinde aydınlanır
Yüzleri ve kalpleri
Ay ışığında dansa kalkar sümbüller
Köpek ulumaları
Kedi alkışları
Kuş cıvıltıları mukabele eder
Ruhsuz iki bedene
Güneş parlardı, tüm sıcaklığı ile
Gözleri kısılırdı oyuncuların
Sesleri titrer
Elleri titrer
Şaha kalkardı sis gibi bir duman
Şimdiyse yıldızlar söndü
Ayın batması gibi güneş battı
Sahne söndü
Perde kapandı
İki oyuncu yere kapandı
Birinin gözünde yaş
Birinin gözünde belirsizlik ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirlerim
PoesíaŞiirlerim, sadece biraz şiirlerim; açıkcası bir göz gezdirmeni isterim. Pişman olmazsın diye ümit ediyorum :)
