เสี่ยงรักอันตราย(18+)

ตอน ความห่างวัดใจ

ทิมมี่มกตัวทำงานตั้งแต่จอนนี่ยอมปล่อยเขาออกมา นี่ก็อาทิตนึ่งแล้วที่ทิมมี่กลับมาทำงานและไม่ได้กลับบ้านไปหาจอนนี่ เพราะงานเยอะมากทิมมี่นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานที่โรงแรม และงานมีที้ต้องจัดการหลายอย่างเพราะเขานอนป่วยอยู่นาน เขาเคลียงานจนลืมดูเวลาจนฟานเดินเข้ามาตาม เขาถึงรู้ว่าดึกแล้ว

ฟาน:นายกลับบ้านบ้างเถอะคับเดียวบอสเป็นห่วง

ทิมมี่:จิงสินี่ฉันไม่ได้กลับบ้านมานานเท่าไรแล้วนี่ บอสของนายจะเหลวใหลไปใหนหรือป่าวนะ

ฟาน:ตอนนี้บอสคงอยู่ผับคับนายจะไปหามัยคับ

ทิมมี่:ไปสิแต่ไม่ต้องโทรไปนะ อยากรู้ว่าถ้าห่างกันนานๆเขาจะยังสือสัตกับฉัน หรือป่าว

ฟาน:บอสรักนายมากนะคับ บอสคงไม่นอกใจนายหรอกคับ

ทิมมี่:มันก็ไม่แน่หรอกนะฟาน ถ้าเป็นนายห่างเมียเป็นอาทิตนายไม่คิดถึงบ้างหรอ

ฟาน:คิดถึงสิคับ

ทิมมี่:คิดถึงแล้วต้องมาหาสิ แต่นี่เงียบแหมแต่โทรยังไม่มี น่าคิดมัยละ

ฟาน:บอสอาจงานยุ่งก็ได้นะคับ

ทิมมี่:พอๆเลิกเข้าข้างบอสนายได้ละ ไปรีบไป

ฟาน:คับ

.
.
.
.
.

ผับJN ทิมมี่มมาถึงก็จะเดินขึ้นไปหาคนรักบนห้องทำงาน แต่หมิ่งขวางใว้ไม่ให้ขึ้นไป ยิ่งทำให้ทิมมี่สงสัยมากขึ้นว่าทำมัยแค่ขึ้นไปหา ทำมัยขึ้นไปไม่ได้

ทิมมี่:นายมาขวางฉันทำมัยหมิ่ง

หมิ่ง:บอสมีแขกคับนายกลับไปรอที่บ้านก่อนเถอะคับ บอสคงคุยธุระกันอีกนานคับ

ทิมมี่:หลบไปฉันจะขึ้นไป

หมิ่ง:ไม่ได้จิงๆคับ

ทิมมี่:แน่ใจนะว่าจะไม่หลบ

หมิ่ง:ผมหลบไม่ได้จิงๆคับนาย

ทิมมี่:หลบไป "ยกปืนเล่งไปที่หมิ่ง'ถ้านายไม่หลบฉันยิง นายก็รู้ใครขัดฉันยิงไม่เว้น