BIRAK PEŞİMİ !

(Ara bölüm)

Aradan ne kadar vakit geçsede eli kolu bağlı olduğu için kafayı yiyordu Tony . Öyle ki içmek onun için en iyisiydi kafası yerinde olmazsa bu saçma  olayı hatırlamam en azından diyordu sürekli şişelerin dibini görüyordu. Steve aklına geldikçe ağlıyor bazen aklından intihar etmek bile geçiyordu .

*Mükemmel bir akşam*"diyerek çatıya doğru yöneldi Tony"

O sırada onların evine doğru giriş yapan Nat evin boş olduğunu fark edince Tony'i aramaya başladı.

*Nerde bu yaşlı herif*"diyerek evi turluyordu çatı katına giden kapının açık olduğunu görünce gözleri bir anda büyüdü"*hayır olamaz*"diyerek hızlıca yukarı çıktı"

*Tony dur !*"Diyerek bağırdı"

Tony ayakta zor duruyordu Nathasa'nın bağrışıyla irkildi arkasına dönüp baktığında korktuğunu görünce derin bir nefes aldı .

*Yaklaşma burası tehlikeli yanına geliyorum Nat... Korkma atlamıyacağım*" dedi ve elindeki şişeyi aşşağı atarak tutundu Nat'ın yanına vardığında kalbinin hızlı attığını fark etti "

*Seni aptal korkuttun beni*"diyerek hafifçe vurdu Tony'e ardından ikiside aşşağı indi "

*Tony bahsettiğin kızı araştırdım neyseki benim gibi ajan birini tanıyorsun*"diyerek kafasını çevirdi Tony sızmak üzereydi"* ilk olarak sana kahve yapmam gerek sanırım*" diyerek mutfağa yöneldi .

~

Mutfaktan çıkan Bucky Steve'in acıktığını düşündü ve ona güzel şeyler hazırladı.

*Steveeee* diye bağırarak odaya yaklaştı gülümseyerek"*acıktığını düşündüm ve sana en sevdiğin yemeklerden hazırladım*" dedi ve ayağıyla  kapıyı iterek kapıyı açtı. Steve uyuyordu yanında kı masaya tepsiyi bırakarak Steve'in sarı saçları arasında gezdirdi parmaklarını sonra eğilerek kokladı saçlarını sanki 7 bahar barındırıyordu  o kokuda . Kendini kaptırdı Bucky ve yanağına bir öpücük kondurdu ,kulağına yaklaşarak *Steve hadi uyan yemek getirdim sana *"dedi

Maviler hafif aralanınca kendini geriye çekti Bucky

*Günaydın Steveee* diyerek gülümsedi . Steve',de gülümseyerek doğruldu, uyku sersemi saçları birbirine giren biri oturuyordu. Bir anda suratı düşen Steve.

*Bileklerim çok acıyor Bucky...*"dedi ve yorgun gözlerini Bucky'e dikti "

*Emin ol senden daha çok ben çözmek istiyorum gidersin diye korkuyorum*"dedi

*Lütfen bileklerim kanıyor artık aşındı remsen *" dedi Steve. Bucky yan ,yan bakıyordu"*Sana söz veriyorum kaçmıyacağım benle doğru düzgün konuşsan sen kendi elinle salıcaksın beni ama onuda yapmıyorsun*

*Çünkü sana güvenmiyorum*" dedi Bucky . Steve sinirlerinin gerildiğini gözlerinden çıkan ateşle belli ediyordu "

*Yani her boku yapıp bizi bu saçma salak hale düşüren sensin bana gelipte "çünkü sana güvenmiyorum" diyerek deli etmekten başka bir işe yaramıyorsun Bucky*

Bucky içindeki suçluluk duygusunun kabardığı hissetti bir anda eline aldığı bıçak ile ipleri kesti .

*İstediğin oldumu ?*" Diyerek gozlerini kaçırdı onu bırakıp gidicegini biliyordu . Bir şey fark etmişti planlarını yapmak yerine Steve'i izliyordu . Yapmasıgereken bir plan vardı ama Steve'in yanında  cesareti  sanki uçup gidiyordu, onun yanında savunmasız biriydi "

Steve bileklerini  ovdu ve teşekkür edercesine bir bakış attı
*Bence şuan senle konuşup anlaşabiliriz Bucky, seni öylece bırakıp gitmek istemiyorum bir geçmişimiz var ezemem*" dedi Steve.  Bucky gözlerini tekrar ondan kaçırdı sonra odadan çıktı