SESSİZLİK

KAÇIŞ

Defterimi kurcalamayı bırakıp annemi aramak için telefonuma sarıldım.

"Alo anne acil eve gel.LÜTFEEN.."

"Ne ol.."

Telefonu yüzüne kapadım. En azından bu onu daha çok endişelendirir. Polisi arasam İyi olucak ama önce kağıdı yok etmem lazım neyse polis gelene kadar ben kağıdı yakarım.

''Alo polis..''

''Evet buyrun.''

''Evime saldırdılar.''

''Adresi verin bayan.''

Adreside verdikten sonra aşağı inip yakma işini gerçekleştirmem lazım.Adrenalinden dolayı bacağımın ağrısını hissetmiyorum. Ama nedense şu an bile izleniyorum gibi hissediyorum.Merdivenleri inerken yukarıda annemin odasınabiri girmişti sanki. Tuhaf sesler geliyo. Odadan uzak durmalıyım belkide gerçekten girmiştir birileri.Mutfağa gitsem iyi olucak.İşte geldim. Çakmak nerde.. İşte buldum. Elveda Küçük kağıt.Şimdi odama çıkıp defteri saklamalıyım büyük ihtimalle evi özellikle odamı aramak isticekler defterimi bulmamaları lazım. Bir saniye merdivenlerden biri mi inyor. Ahh ben şimdi napıcam. Çekmecelerden birinden bıcak alayım en azından elimden geldiği kadar yani polis gelene kadar oyalaya bilirim...O an korku telaş heycan duyguları o adamı öldürmem için beni zorlamaya başladı.Yavaşça geri doğru gidip masanın altına girdim. Evet haklıydım birileri gerçektende eve girmişti. Hatta şuan burnumun dibinde ayakları duruyor.SESİZLİK..Adam hala başucumda duruyo acaba benim burda olduğumu anladımı.

''Lanet olsun..''

İki kişimi...

Bir çift el beni saçımdan tutup masanın altından sürükleyerek çıkardı.Şimdi ne yapıcam.

''Defter nerde küçük hanım.''

''Yok.''

''İçinden bize ait sadece bir kaç sayfa alıcaz.Sana zorla zarar vermek zorunda bırakma.''

''Gerçekten yok.Hem hangi defterden bahsediyosunuz bilmiyorum.''

Bana soru soran adam yüzüyle arkamda saçımı tutan adama işaret yapmasıyla adamın şaçlarıma biraz daha sert asılması bir oldu.

''Zaman alehine işliyo küçük kız.''

Kaybettim uzun zamandır yazmıyorum enson seyehat ettiğimiz yerde unutmuş olabilirim.''

''Orayada gittik yok herşey yerle bir olmuş ondan önceki evinize de gittik o da yerle bir olmuş.''

İşte polislerin siren sesiyle azda olsa rahatlamış ve bana kuvvet gelmişti. İşte o an karşımda ki adama tekmeyi geçirdim. Arkamda ki adam şaşırdığı için bir anlık saçımı gevşetti bende bunu kendime sırfat bilip adamın elinden kurtuldum ve adama yumruk attım. Benim elim acıdı ama adamın yüzü acımamıştı sanki. Peki şimdi ne yapıcam diğer adamda ayaklandı.

''Ayça..''

''Anne uzak dur sanada zara vermesinler.''

''Kızım ne istiyosalar ver bu insanlarla oyun olmaz.''

''Ne..''

Annem nerden biliyodu benden bir şeyler istediklerini.

''Peki..''

''Söyle küçük hanım nerde defter.''

''Babamın kasasında.''

Adamlar merdivenlerden aşağı hızla indi.

''Anne yalan söyledim.''

''Peki defter nerde söyle bana güvenli bir yere koyayım.''

''Senin yastığının içinde.''

Aslında yine yalan söylemiştim.Şuan defter üstümdeydi ama onu görmeleri imkansızdı. Ancak temasla anlaşılır. Annem hızla mutfaktan çıktı sanırım odasına gidiyo ve polisler gelmek üzere annem dönmeden kaçmam gitmem lazım. Olamaz adamlar geri geliyor şimdi ne yapıcam. Camdan bahçeye çıka bilirim. Ama bileğim.. Kimin umrunda atlamalıyım.

Camıda açıp kendimi fazla acıtmadan düşmek için hazırlanıyoken adamlardan uzun iri yarı esmer olan adam

"Kız kaçıyor.."

"Fazla uzaklaşamaz."

Annemin sesine benziyodu.Neyse camda. atladığım gibi koşmaya başladım.Polislerin zıt yönüne doğru..Peki nereye gidecem telefonumda yok yanımda kimseyi tanımıyorum 2 aydır tek tanıdığım insan Korkuttu..KORKUT..Tabi ya Korkuta gide bilirim onun nerde oturduğunu biliyorum.Tabi önce benim peşimden koşmakta olan adamı atlatmam lazım.

Deli danalar gibi koşarken aklıma bi fikir geldi.

Rastgele bir bahçeye daldım.Ve saklanmaya başladım.Sanırım duvarın diğer tarafında adam durdu.

"Bu kadar çabuk kaçmış olamaz."

"Buralarda biyerde dir."

Bir dakika buda kim evde ki iki adamdan biri değil ne yani 3 kişimiydiler.BU seste nerden geliyo ne hırlıyo.Kafamı çevirmemle köpekle burun buruna gelmem bir oldu peki şimdi ne yapıcam. Kaçmaya çalışsam kaçamam köpek saldırır ve direk adamların kucağına düşerim. Bu durumu alehime çevirmek için sert ve kuvvetli bir hamle yapmam lazım. Düşün Ayça..

Buldum.Köpeğe hissettirmeden yerden küçük bir taş alıp benden biraz daha uzağa ve zıt yöne yani benim evimin oraya doğru atmak için yeltendiğim sırada gözüme çalılıklar takıldı.Eğer oraya atarsam adamlar oraya doğru gidicek ve bende bahçe duvarından tekrar atlayıp karşıya Korkutlara doğru koşabilirim.Derin bir nefes aldıktan sonra taşı hızla attım köpeğin havlamasıyla yerimden kalkıp bahçe duvarından atladım tam tahmin ettiğim gibi adamlar çalılıklara doğru koşuyo.Şimdi fazla hızlı davranmalıyım yoksa kaflarını çevirdikleri gibi beni görürler.Gölgeler. Tabi ya gölgeden gidersem beni karanlıkta fark etmezler.

Sonunda Korkutların evin önündeyim. Kapılarını hızla çaldım.Çok yorgun ve halsiz hissediyorum. Bileğimin şiştiğini çok iyi hissede biliyorum. Birileri hızla kapıya doğru koşuyordu.

"Ayça sen bur....