İLK GÖRÜŞTE AŞK

Adsız Bölüm 2

Ben bunları düşünürken apartmanın önünde dalmışım Çetin'in seslenmesiyle toparlandım efendim canım dedim''canımı'' sorusuyla irkildim evet ona canım demiştim nasıl oldu nasıl cesaret ettim anlayamadan konuyu geçiştirmeye başladım hemen .

Çetin çok teşekkür ederim güller çok güzel kokuyorlar diyerek geçiştirmeyi başarmıştım .Çetin bekle bir şey söyleyeceğim dercesine kolumdan tuttu ve konuşmaya başladı sana eşlik edebilir miyim çok halsiz görünüyorsun dedi. Peki öyle olsun beyefendi diyerek beraber girdik apartmana .

 Asansör yapılmış ve çalışıyordu sanırım sorgusuz sualsiz hiç bir yere bakmadan bindik asansöre ve o aceleyle '' asansörde hala sıkıntı var lütfen binmeyiniz'' yazısını görememişiz bile binmiştik asansöre .Tam o anda asansörde kaldık ne aşağı iniyoruz ne yukarı çıkabiliyoruz nede bizi duyan biri var kalakaldık öylece.

Bu zamanımızı değerlendirelim diyen Çetin'e bu ne demeye çalışıyor ki karanlıkta ne yapacağız saçmalığa bak dercesine bir bakış attım.Hemen kızma prenses ben babamı kaybettim kaybedeli her gök yüzüne birer yıldız bırakırım ve içimden ne geliyorsa söylerdim küçüklüğümden beri babamı her özlediğim zaman yapardım bunu şimdi ise burası karanlık ve ben yine babamı özledim ne dersin beraber gök yüzünün karanlığına birer umut dolu yıldızlar yollayalım mı ? dedi Çetin.

 Evet bu ilginç bir oyundu sanırım güzel olabilirdi,peki kağıdı nereden bulacaktık diye düşünürken Çetin çantasından kendi yaptığı yıldızları çıkardı .Çok değişik birşeydi bu yıldızların üzeri pırıl pırıl ve üzerinde küçük birde not hayallerin bir gün gerçekleşecek beklemelisin yazıyordu. En çok ilgimi çeken kısmı da buydu ne kadar güzel düşünmüştü öyle ince fikirli insanları seviyordum . Bizi hala duyan yoktu o yüzden gökyüzüne yıldızları biraz geç bırakabiliriz demişti Çetin peki diyerek sözü ona verdim.

Biz daha küçüktük babamı trafik kazasında kaybettim o günden beri benim yaslanacağım bir çınar ağacım olmadı kestiler kopardılar onu benden.Çok duygusal anlatıyordu sözünü kesmek istememiştim ve devam etti sözüne, o günden beri hep babamı düşündüm hep onun için dua ettim çok seviyordum onu  bir gün okuldan geldim o zamanlar çok içime kapanıktım beni hep sıkıştırıp döven insanlar olurdu babam benim çınar ağacım olurdu gölgesinde büyürdüm.

Kimse babamın gölgesinde bana  dokunamazdı.Babam gitti hayallerim bitti yok oldu çınar ağacımı yıktılar hayal kuramaz oldum.En önemlisi SEVEMEZ oldum ,evet dedim ya sevemez oldum babam gitti kimseye güvenemez oldum.Sevgiyi ilk onda görmüştüm ben babamdan sonra beni onun kadar seven bulamadım, babam kadar koruyan bulamadım kendi hayatımı kendim kurmaya başladım.Çetin anlatmaya devam ediyordu fakat çok üzüldüğünün farkındaydım konuyu değiştirsem üzülebilirdi belki ama şuan daha çok üzülüyordu.Kafam çok karışmıştı çünkü kimseye güvenmiyorum dedi  sevemez oldum kimseyi dedi benim sevgimi görmüyor gibi konuşuyordu ne yapacaktım ben?