Korku Hikayeleri

Yeşil Parıltı

Evet 2.hikayeyi de yayınlıyorum :D Hadi bakalım hayırlısı... Bu hikaye de bana aittir. Umarım beğenirsiniz. Not:Bütün video isimleri falan uydurma, araştırmanıza gerek yok :)

Kardeşim Ariana ile oturmuş babaannemin masaüstü bilgisayarından YouTube videoları izliyorduk. Ariana sadece 8 yaşında olmasına rağmen onunla çok iyi anlaşıyorduk. Ariana şu an izlediğimiz bir YouTube videosu bitince kenarda çıkan seçeneklerden birisini seçmek istedi. Ona seçtirmeden önce kenar sütuna bir göz attım. Pek de cezbedici bir şeyler yoktu. Bir kaç tane UFO gördüğünü iddia eden çift ve siyah bir ekran. Videonun adı "video1.3.avi" idi. 26 saniye uzunluğundaydı. Ona istediğini seçmesini söyledim ve tuvalete gittim. O "isimsiz" videoyu çok merak etmiştim. Merakımı bastırıp işimi hallettim ve geri döndüm.

Odaya girdiğimde Ariana kaskatı kesilmişti. Ekrana baktım. Video1.3.avi. Ariana'yı birkaç kez dürttüm fakat hareket yok. Korkmaya başladım. Ariana'yı dürterken annem aşağıdan bağırdı.

"Nelly, Ariana! Yemeğe gelin kızlar! Rostolarınız soğuyor..." 

"Tamam anne, şu video bitsin geliyoruz!" dedim hızlıca. Ariana'nın kendine gelmesi gerekiyordu. Onu güçsüz kollarımla kucaklayıp lavaboya getirdim ve yüzüne su sürdüm. Sonunda sanki boğuluyormuşçasına bir ses çıkartarak kendine geldi.

"Ben onu gördüm. Gözlerimi kapadım ama... ama bir daha açamadım. Gözlerimi kapadığımda karanlıkta iki tane yeşil yuvarlak gözün bana baktığını gördüm... B-be-ben ne yapacağımı bilemedim. Senin seslenişini duydum... ama cevap vermedim... N-nelly... Çok korkuyorum..." dedi ve hıçkırıklara boğuldu. Onu kucağıma bastırdım ve sakinleşirdim. 

"Geçti,geçti..." diyordum başını okşarken. Sonunda sakinleşmişti. "Sanırım bu video seni biraz korkutmuş. Yemekten sonra ben de gidip bir bakarım tamam mı?" dedim ve Ariana'nın elinden tutarak aşağı kata indim. Yemeklerimizi yedikten sonra babam anneme Ariana'yı uyutması gerektiğini söyledi. Kimseye Ariana'nın gördüklerinden bahsetmemiştim. Ne anneme, ne babama, ne de en iyi arkadaşım ve bir telefon uzakta olan Alli'ye. Masadan hızlıca kalkıp yukarı kata çıktım ve banyodan gözlüğümü alıp taktım ve bilgisayarın başına geçip videoyu oynattım. Sadece siyah bir boşluk. 5.saniyede bir çift yemyeşil göz beliriyor. O kadar. Sonunda bitmişti. Ariana bundan mı korkmuştu? Anlamamıştım. Tek istediğim uyumaktı. Dişlerimi bile fırçalamadan laptopumun kapağını indirip yatağıma atladım.

Sabah annemin ağlama sesi ile uyandım. Babam ise bağırıp çağırıyordu. Ne olduğunu bilmiyordum ama öğrenmek istiyordum. Merdivenlerden kayarcasına indim ve Ariana'nın odasının önünde çığlıklarla ağlayan annemin yanına ulaştım. Babam ise kapı kenarını yumrukluyordu. Annemin elinde bir kağıt vardı. Kağıdı aldım ve bakmaya başladım. Ariana'nın çizimlerinden birisi... İkiye bölünmüş bir kağıt, bir yanında simsiyah bir arkaplan ve iki adet bezelyemsi yeşil şey. Anlamaya başlamıştım. Öbür yanda ise Ariana ve çevresinde yeşil parıltılar. Gözyaşlarımı tutamayıp, odaya girdim. Ariana elinde ilaç kutusuyla yatağında yatıyordu. 8 yaşında bir kız ilaçla intihar etmeyi nereden bilebilirdi?! Anlamıyordum... Kağıdı elimde çevirirken elime yapış yapış bir şey geldi. Korkarak kağıdın arkasını çevirdim. Kanla yazımış bir yazı. Kanla yazılmış bir "Sıradaki sensin..." yazısı.