Notice Me (GxG) 💍

NM - 7

I am now here at my office, I just got here after I take my lunch at my favorite cafe.

After the encounter I had with the couple, I now realize that maybe it's time for me to talk the girl that I've been ignoring at since her first day here as my secretary.

I know I'm such a heartless for doing such thing to her, I'm too weak and coward. I cannot entertain her because if I'll do, I will just fall even more to her.

The first time I laid my eyes on her was the first time that my heart beat abnormally. And at that time I know, I already feel their so called 'Love at First Sight.'

But instead of pursuing her, I ignore her and distant myself to her because I'm scared of what the society will think of me. I was being coward.

Inisip ko pa nung una na paalisin na lang siya pero mas nanaig ang nararamdaman ko sa kanya.

Ilang araw lang ay nahalata na niya ang pagiging cold ko sa kanya. At ilang araw din bago ko napapansin ang pagtingin niya sa akin ng matagal.
Akala siguro niya ay di ko napapansin ang pagtitig niya sa aking lahat na ginagawa.

Pero isang araw ay pinulot ko sa basurahan ang isang papel na sinusulatan niya habang malungkot ang kanyang mukha. Wala talaga akong balak na kunin ito pero my curiousity is killing me kaya kinuha ko ito sa basurahan sa kanyang table.

Pagkatapos kung makuha ay agad akung bumalik sa office ko and open the crumpled paper slowly and not minding if my door is open. Wala naman kasing papasok dito at alam kung nakauwi narin si Zue kanina.

Pagkabukas ko pa lang ng papel ay tumibok na naman ng malakas ang aking puso sa aking natungyahan.

Masaya ako dahil nalaman kung may nararamdaman din siya para sa akin pero naglaho din iyon ng bigla akong kainin ng takot, takot sa maaaring sabihin sa amin ng mga tao at lalong lalo na sa parents ko.

Kaya simula din ng araw na yun ay mas naging cold pa ako sa kanya pero sa tuwing nakikita ko siyang may sinusulat sa papel at tinatapon ay kinukuha ko agad ito at binabasa ng may luha sa mga mata at lungkot.

Araw-araw ko rin siyang sinusundan para masiguradong nakakauwi siya ng maayos dahil nalaman ko na mag-isa na lang siya sa buhay at wala na siyang kahit ni isang pamilya pa.