I'm Afraid To Lose You

Kitap

"Ne? Ne yaparsınız ki? Sizi söylersem atılırsınız!"
"Evet ama sen beni söylemeyeceksin Granger!"
"Nedenmiş o?!"
"Eh Weasly'ye karşı hissettiklerini kimse bilsin istemezsin değil mi?"
"Siz...?"
"Biliyorum Granger.Bilmediğimi sanman yazık."
Ortak salona gittiğimde Harry ve Ron beni bekliyorlardı.
"Ne oldu Herm? Sana be yaptı?"
"Ben-ben yazı yazdım satırlar boyunca okadar."
"Şey yani bu çok basit olmuş."
"Evet yani biraz öyle oldu."
"Peki elin Eline ne oldu?"
"Hiç-hiç birşey olmadı."
"O yaptırdı değil mi?"
"Hayır Harry o yaptırmadı."
"O yaptırdı Hermione işte Harry haklı.Dumledore'a söylemelisin."
"Hayır yapamam!"
"Neden Hermione? Hepimize bi iyilik yapıp onu okuldan attırmış olursun.Bide bulanık yazdırmış!"
"Yapamam işte Ron lütfen ısrar etme."
"Neden?"
"Çünkü beni tehdit etti!"
"Ne?! Neyle tehdit etti?!"
"Söyleyemem anlayamıyor musunuz?!!"
Hızla kızlar yatakhanesine çıkarım.
O sırada Dumledore'un odasında;
"Ona ne zaman söyleyeceksin Severus?"
"Zamanı gelince Profesör."
"Onun sana ihtiyacı var.Sadece yanında biri olsun istiyor.Ve eminim ki sende bunu söylemek için yanıp tutuşuyorsun."
"Buna hazır değil."
"Hayır ona iyi davranmalısın.Severus Harry'ye davrandığın gibi hatta daha iyi."
"O çok başarılı onunla gurur duyuyorum.Her gün sıradan atlayacakmışçasına parmak kaldırması beni benden alıyor."
"Seni anlıyorum Severus.O Harika biri kesinlikle gurur duymalısın çok akıllı ama annesine çekmiş."
"Ona o kitabı vericem."
"Zevkle okuyacağından eminim."
———————————————————————
"Hermione Hadi kahvaltıya yetişmeliyiz."
"Tamam Ginny geliyorum."
"Merhaba Hermione."
"Merhaba Cormac."
Cormac gidince Ron
"Şu çocuğu anlamıyorum.Sanırım senden hoşlanıyor Hermione.Sinir şey."
"Tipim değil zaten."
"Haaa iyi o zaman.Yani o seni üzer o anlamda söylüyorum anlarsın yani senin dostlarından biri olarak..."
"Daha fazla saçmalama istersen Ron.Ah bi bu eksikti!" dedim Malfoy ve çetesi gelirken.
"Bulanık bi hayranın varmış çok şaşırdık diyimi Çocuklar? Ah bakıyorum şu Weasly'yle beraber iki olmuş.Ben benimkileri saymakta zorlanıyorum biliyo musun bulanık?" o sırada ordan Snape geçiyordu.Yemeğimizi yiyip iksir sınıfına gittik.
"Bu büyünün ne olduğunu bilen var mı? Bayan Granger bilmiyor musunuz çok yazık."
"Hiçbir kitapta yazmıyor nasıl bilebilirim Profesör?"
"Eminsin yani.Kitabına baktın mı hiç?"
Kaşlarımı çatıp kitabıma baktım.Evet vardı.
"Bende yok Herm sen de var mı?"
"Ben de de yok" diyen ses Harry'ye aitti.
Bende vardı.Sectumsempra.Profesör Snape'e kaçamak bir bakış attım.Kaşlarını Yukarı kaldırdı.Anlamadım ama kendimce güldüm.Nasıl olsa gün bitiminde yine Profesör Snape'in odasına gidecektim o zaman sorabilirdim.
"Yok hayır Çocuklar ben de de yok."
Dersten çıktık ve biçim değiştirme sınıfına doğru gittik.Hala o büyü neden sadece ben de var diye soruyordum kendime.
———————————————————————
Snape'in gözünden;
Draco'yu yakasından tuttum bir duvara yasladım.
"Bayan Granger'a bulanık dediniz doğru mu?"
"Senin benim tarafımda olman lazım Snape."
"Snape'mi? Profesör Snape diyecektin herhalde? Granger'a bi daha sataştığını duyarsam seni kötü yaparım ayrıca bunu ona söylersen de yine aynı şeyler geçerli! Anladın mı? Ha Anladın mı?!!"
"Evet anladım! Tamam söylemem ve sataşmamak!!"
"Güzel."
———————————————————————
Hermione'nin gözünden;
Neden Profesör Snape sadece o büyü benim kitabımda olan bir kitap vermişti bana? Anlayamıyordum.
"Bayan Granger dersi dinliyor musunuz?"
"Şey ta-tabi Profesör."
"Güzel."
Tanrım Sanırım ölmek üzereydim.Patlama sınırına gelmiştim.Profesör Snape kesin bir işler karıştırıyordu.Yeterdi ama artık Dumledore'a gitmeliydim.Bu kadar çok şey bilemezdi.Nerdeyse hayatımın yarısını biliyordu.Ayağa fırladım.Herkes bana baktı.
"Profesör Dumledore'a gitmem gerekiyor!"
"Ne!"