I'm Afraid To Lose You

Düello

"Tatlım insanlara istersen zihninle kötü şeyler yapabilirsin."
"Ne! Baba!"
"Garip geliyo ama biliyorum herşey akışında hallolucak.Şimdi gitmelisin."
"Çok teşekkür ederim baba seni özlemiştim." dedim ve sırıttım aynı zamanda da gözlerimin dolduğunu hissedebiliyordum.
"Bende seni özlemiştim kızım." dedi ve bana çok sıcak bir gülümseme attı.
"İlk defa güldüğünü görüyorum baba."
"O zaman daha çok göreceksin."
Kapıyı kapatıp çıktım.Dünyanın en mutlu günüydü.Ama Harry'ye hala kavgalıydım.Bu bana pek sorun yaratmadı.Şuan gerçekten ne Harry ne de Ron umrumda.Umrumda olan tek kişi babam.Ah olamaz Malfoy'u şımarık kızlar gibi babama şikayet etmeyi unutmuştum.Ama Sonuçta ona artık kendim zarar verebiliyordum.
"Hermione!"
Arkamı dönüp baktım.Bu Ron'du.
"Ne var Ron?"
"Şey ııııı bunu Malfoy'a gerçekten sen mi yaptın? Yani üzldüğüm için söylemiyorum sen yaptıysan Harika olmuştur onun..."
"Kolunu kırdım.Biliyorum." dedim ve onu umursamadan yürümeye devam ettim.
"Ama seni bir düelloya davet etti."
Yürümeyi bırakmıştım.Hemen hastaneye doğru ilerledim.Çünkü artık herkese iyi davranan masum Hermione yoktu.Bundan sonra kimseye acımıyacaktım.
"Sen ne cüretle beni düelloya davet edersin Malfoy!!"
"Ah işte Onur konuğumuzda gelmiş."
"Kapa çeneni! Kapa çeneni! Ve soruma cevap ver hangi cüretle!! Senden daha zekiyim ve daha çok şey biliyorum Ayrıca senden daha güçlüyüm.Sen korkak aptalın tekisin!!"
"Ama ben Potter'la çalışıcam."
"Ne! Arkadaş mı oldunuz?!"
"Arkadaş az kalır biz dost olduk Granger!"
Harry'ye bir bakış attım ve kötü bir şey olmasını istedim.
"Aaaaaaaaah!!!"
Camdan kafasına bir taş fırlamıştı ve kanıyordu.Artık kimseye acımayacaktım.Bana şaşkınca baktı.Onlara kötü bir bakış atıp ordan uzaklaştım.Hıçkırarak ağlıyordum.Harry nasıl kendi düşmanı olan Malfoy'la dost olabilirdi?
"Afedersin Hermione"
"Çekil yolumdan aptal!!"
Yanındaki arkadaşıyla bana garip garip baktılar.
"Ne var çok mu komik?!!"
"Yo şey Yani sen iyi misin Hermione?"
"Yeter artık!!! Ben iyiyim! İYİYİM!! Ordan bakınca kaçık gibi mi gözüküyorum?"
Çok çabukça uzaklaştılar.
Artık gerçekten kimseye iyi davranmayacaktım.Artık okulun asi kızı olucaktım ineği değil.Ayrıca Malfoy'la olan düelloyuda kazanıcaktım.Gerekirse biraz gücümü kullanabilirdim.Sonra bir anda bitirmediğim ödevlerim aklıma geldi.Canım yapmak istemiyordu.Nasıl olsa haftayaydı.Hatta Belki yapmazdım.Çünkü artık masum Hermione yoktu.Harry'ye çok ama çok kızgındım.Benimle tartıştı diye Malfoy'la arkadaşlık kurması iğrençti.Herşey kötüye gitmek zorunda mıydı? Ah hayır herşey kötüye gitmiyordu babam beni seviyordu ve babam Severus Snape'ti! Peki ya rol yapıyorsa? Bana oyun oynuyorsa? Ona güvenebilir miydim? Hayır hayır ona güvenemezdim.O bana kesin oyun oynuyordu ve ben de kanıyordum.Peki güçlerim? Tamam bunları açıklığa kavuşturduk ama annem kimdi? Sonuçta o olmasaydı ben dünyaya gelemezdim.Babamın gözünü de Lily'den başka kimse görmüyordu.Lily'yle evlenmeside imkansızdı.O James'le evlenmişti.Bence bana yalan söylüyordu.Hemen yanına gittim ve kapıyı hızlıca vurdum.
"Girin!"
İçeriye girdim yavaşça.
"Ah tatlım meraba!Bişey mi oldu?"
"Sen-sen bana oyun mu oynuyorsun!?"
"Ne sana neden oyun oynayayım sen benim kızımsın."
"O zaman annem kim?"
"Ah tabi annen.Tatlım bunu kimseye söyleme tamam mı lütfen."
"Tamam."
"Annen Lily."
"Ne!!!!? Yani Harry'nin annesi olan Lily'mi? Nasıl evlendiniz? Seni üzmek gibi olmasın baba ama o James'le evli değil miydi?"
"Önce benimle evlendi ama bir ölüm yiyici olduğumu öğrenince benden ayrıldı."
"Ne b-baba s-sen...NASIL!!!! Nasıl ölüm yiyici olabilirsin!!!!"
"Hayır Hermione anlamıyorsun bekle ve dinle lütfen."
"Anlat anlat çünkü dinliyorum ve senin kelime bulamayacağın o anı görmek için sabırsızlanıyorum!"
"Ben Dumledore'un tarafındayım ve yoldaşlıktayım biliyorsun.Karanlık Lord'un sırlarını öğrenmek için ölüm yiyiciyim Ayrıca sırf her zaman Lily'yi sevdim diye Harry'yi korudum."
"Sen gerçekten mi?"
"Evet! Evet gerçekten!"
"Sen tanıdığım en cesur adamsın ve en iyi aynı zamanda da en süper babasın!"
"Sen de bir babanın en çok sahip olmak istediği bir evlatsın."
"Baba ben Harry'yle kardeş miyim?"
"Yani sayılır."
"Yani..."
"Yani Evet"
"Şey ben Harry'yle baya büyük bir şekilde kavga ettim ve o Malfoy'la..."
"Arkadaş oldu diyimi?"
"Arkadaş az kalır sanki birbirlerini doğdukları andan beri tanıyorlar.Aynı..."
"Sen ve Harry gibiler değil mi?"
"Sanırım daha iyiler.Çıldırıcam!"
"Kendi kendine yalvararak sana geri dönücek.Benim kızımı kimse üzemez!"
Bu haliyle gerçekten çok daha komik ve çok daha cana yakındı.Ona bakıp en samimi gülümsemelerimden birini attım.O da bana en samimi gülümsemelerinden birini attı.
"Ve Malfoy beni düelloya davet etti aynı zamanda da onu Harry çalıştıracakmış."
"Saçmalık! Harry çalıştırsa da senin yeneceğini biliyorum.Göster kendini tamam mı Herm?"
"Tamam baba!" dedim ve ona sarıldım.Ona sarılmıştım! Vay canına! İlk defa onun kollarının sıcaklığını hissetmiştim.Bu yaşadığım en güzel duyguydu.Ordan ayrıldım.

AKŞAM

Malfoy'la yapacağımız düello için ortak salonda Ron'la beraber büyü çalışıyorduk.Aşırı tatlıydı gerçekten.Tanrım ben Ron'a aşıktım ve babam da bunu biliyordu.Ortak salonda tek biz vardık çünkü akşam olmuştu ve saat biraz geçti.
"Bak bununla kesin Malfoy'u yenersin.Aaa asıl bu woaw bu harika.Yo Yo bu bu Of bundan Malfoy'a bi tane uygulasan varya..."
"Bir gram kalmış yakışıklılığı da gider."
İkimizde kahkaha atmaya başlamıştık.Gülüşü tapılasıydı.
"Gülüşün Hermione...ç-çok güzel."
"Iıaıaıa t-teşekkür ederim sen de...Harika...gülüyorsun."
"Aaaa şey sağol ııı tamam ııı Yani ııı s-sağol."
"Hahahaahahahaha!"
"Hey noldu!"
"Aptal gibiyiz!"
"Kesinlikle.Ş-şey..."
"Kekelemeyi kes artık Ronald." dedim ve ona kocaman gülümsedim.Ron'u izliyordum.İçini çekmişti ve bi anda Ne oldu anlamadım ama dudaklarım Ron'unkilerle buluştu.
"Hermione ben."
"Seni seviyorum Ron."
Gözleri kocaman açılmıştı.Çok komik görünüyordu.
"Gerçekten mi?"
"E-Evet Yani ilk sen bunu açıkladığın için çok mutluyum."
"Ben de uzun süredir içimdeydi ve sonunda sana açıldım rahatım ve sen de beni seviyorsun!"
"Evet ama çalışmamaya devam edersek yarın sevdiğin kız çok fena ezilecek."
"Hayır Olmaz! Hele Malfoy'a hiç olmaz! Senin canını bi yakmaya kalksın onu be yaparım!"
"Çok tatlısın Ron."
"Sen daha tatlısın Herm."

Draco'nun ağzından;

Harry'yle büyülere çalışıyorduk.Acaba Granger ne yapıyordu.Eminim yine çalışmayı eksik etmiyordur.Zeki kız.diye geçirdim içimden ve istemsizce gülümsedim.
"Neye gülüyosun sen?"
"Şey Bilmem ben istemsizce güldüm.Şu Granger aslında o kadar da sinir bozucu değil."
"Ooooooo birileri aşık mı olmuş?"
"Saçmalık mısın Harry? O bir bulanık! Ama kabul ediyorum Yani kız fena değil."
"Biraz daha dürüst olurmusun?"
"Yani Granger birazcık hoş."
"Biraz daha."
"Ayyy Granger iyi güzel çekici kız ama işte sanki Weasley'den hoşlanıyor."
"Yani şimdi kaç yıllık arkadaşımdı kız güzel hatta baya baya güzel."
"Ne diyosun kız yakıyo."
"Yani ama Ginny'den güzel olamaz."
"Weasley kızı mı? Hıh! Granger ona bin basar!"
"Vay Vay dostum! Hem kızdan hoşlanıyorsun Hem de kızla düelloya giriyorsun. Salak falansın herhalde."
"Hey neden?"
"Kim sevdiği kızın canını yakmak ister ki?"
"Boşversene o beni hiçbir zaman sevmedi ve sevmeyecekte."
"Hiçbirşeyi bilemezsin Draco sadece akışına bırak bi bakmışsın Hermione sana yürümüyor koşuyor!"
"Keşke!"
"Ay ne diyoruz hadi çalışalım artık."
"Aynen."

Hermione'nin ağzından;

Gözlerimi açtığımda ortak salonda Ron ile beraberdim.
"Ron uyan hadi! Malfoy'la düellom var!"
"Beş dakika daha!"
Tanrım Harry hergün nasıl dayanıyordu.Harry'mi? Offff Hermione sen onu unuttun tamam mı! Ama o senin kardeşin!
"Uyan Ron!!!"
"Ha Hermione burda mı uyuyakalmışız?"
"Evet hadi geç kalıcaz."
"Bu gün tatil."
"Bu gün düello var."
"Ah düello mu tamamen unutmuşum! Çabuk olmalıyız ve dün Ne oldu? Ah dün seni öptüm!"   Aptal ama sevimli bir dans yapmaya başladı.
"Tamam Ron dur.Hahahaahahaah!!"
"Gülüşünü seviyorum."
"Ben de seninkini seviyorum."
Düello alanına doğru yürüyordum ki aklıma babam geldi.Ona herşeyi anlatmalıydım.
"Ben geliyorum sen git." dedim Ron'a ve onun yanından ayrıldım.
"Baba!"
"Sana güveniyorum Hermione yen o Malfoy'u!"
"Baba dün neler oldu inanamazsın!"
"Bu kadar mutlu olduğuna göre Ron'la ilgili olmalı."
"Beni öptü!"
"Aman Tanrım! Bu gerçek mi! Ah SONUNDA!"
"Sana ne oldu baba ya."
"Eh sen benim kızımsın tabi ki havalara uçucam.Ayrıca sen onu Ne zamandır seviyordun."
"Evet.Düello Birazdan başlayacak gitmeliyim."
"Bol şans.Gerçi senin şansa pek ihtiyacın yok."
"Teşekkürler baba."
Hızla düello alanına ilerledim.Belliki beni bekliyorlardı.
———————————————————
Düello bitmişti ve ben kazanmıştım.Bunu babama söylemek için sabırsızlanıyordum.
"Baba! Düello!"
"Biliyorum sen kazandım! Harikaydın!"
"Sen..."
"Ordaydım sizi gizlice izledim.Malfoy'un sondaki suratı harikaydı.Ona ne yaptın öyle.Bu muhteşemdi!"
"Teşekkür ederim baba.Çok şanslıyım çünkü senin gibi Harika bir babaya sahibim."
"Ah ben daha şanslıyım senin gibi Harika bir çocuğum var."
"Seni seviyorum baba."
"Bende seni seviyorum kızım."