Ay ve sen!
Ay dünyanın uydusu,
Sen benim kalemim.
Ay her daim parlamaz,
Sen her daim umudum.
Öyle işte...
Az biraz Ay'a benzersin,
Az biraz yorgunum.
Gelsene,
Papatyalı yollardan.
Seversin papatyaları,
Benim seni sevdiğim kadar olmasada.
Gel işte,
Kahve yaprım bize.
Balkonda oturup yoldan geçenlerin poşetinde ne olduğunu tahmin edip güleriz.
Gülersin.
Bende aşık olup dururum sana.
Dağa çıkacaktık beraber,
Ormanda fotoğraflarını çekecektim.
Ben sana şiir okumayı planlıyordum,
Hatta listeyi bile hazırladım.
Ama sen yine hayatına çengel takıp seni aşağı çeken insanlarla kavga ediyordun.
Ama olsun yine gel.
Gel ruhum şad olsun,
Gel yüzüm gülsün,
Gel,
Gel,
Gel...
