Gönül kuşlarımın göç yolunun en vazgeçilmez vadisiydin.
Tüm yırtıcıları topladın vadiye.
Her geçişte bir bir eksiliyordu kuşlar.
Ama yinede vazgiçmiyorlardı vadiye gelmekten.
Vazgeçmek imkansızdı.
Çünkü yaşama sebebiydi göç yolundaki vadi.
Şimdi son bir kuş kaldı.
Kan ter içinde vadiye uçuyordu.
Belki ölecekti,
Ama en güzel anlarını orda yaşayacaktı.
Son kuş geldi.
Son kuş mutlu.
Manzara o kadar güzel ki,
Dayanamıyorum artık izlemeye.
Kapattım televizyonu.
Yaktım sigaramı.
Sana küfür ede ede ağlıyorum.
