DESTİNO (Kader)

6.Bölüm

Bölüm Müziği : Nico & Vinz : Am I Wrong

Mavi'den

Kulaklıktan kulağıma oradan da zihnimin derinliklerine ulaşan müzik tınıları düşüncelerimin arasında kaybolmaya başlamış, düşündüğüm konular ve müzik çevremle olan tüm bağlantımı kesmişti. Sadece ben, müzik ve önümdeki beyaz kağıtta bıraktığım siyah izler vardı.

"Mavi."

Tek kulaklığımın kulağımdan çıkarılması ve sabırsız sesten anladığım üzere uzun süredir onu duymuyor olmalıydım. Dalmış olmanın verdiği şaşkınlıkla kaşlarımı çatıp Pırıl'a döndüm.

"Efendim?"

"İyi misin Mavi? Seni hiç bu kadar durgun görmedim ben."

Diğer kulaklığı da kulağımdan çıkarıp etrafta şöyle bir göz gezdirdim. Atölyede herkes kendi halinde gibiydi.

"İyiyim, sadece annemi düşünüyordum."

Bebek sarısı doğal saçının bir kısmını kulağının arkasına sıkıştırdı narin eliyle.

"Aldatılma mevzusu mu?" diye sordu başkalarının duymaması için sesini alçaltarak.

Derin bir iç çektim,

"Aldatılma mevzusu, meçhul babamla bir kadını aldatmış olmalarının mevzusu."

Onun aksine sesimin tonunda bir değişiklik yapmamıştım. Birilerinin duyup duymaması çokta umurumda değildi. Pırıl kadar kırılgan bir karaktere sahip değildim.

"Baban evliyken annenle olmuş olması adına henüz kesin bir durum yok. Sen de biliyorsun."

Sıkıntıyla tek omzumu silktim.

"Sormadan da bilemezsin." dedi çekingence.

Söylediklerinde haksız değildi. Fakat Uğur şerefsizinin anneme yaşattığından sonra daha kendini toparlayamamışken bir de bu konuyla onu yıkmak istemiyordum.

"Henüz soramam, zaten dünden beri keyifsiz."

Pırıl aldığı cevaptan biraz olsun memnun olmuş olacak ki yerinde kıpırdanıp elini dizime koydu.

"Ben de hemen demiyorum canım zaten, sadece emin olmadan bu kadar üzülmeni istemiyorum."

Hafifçe gülümsedim, Pırıl hep ince düşünceli bir kızdı.

"İyiyim ben, sadece bazı olaylar fazla üst üste geldi."

Nasıl söyleyeceğini bilemeyen yüz ifadesi ile telaşlı gözlerini gözlerime dikti.

"Mavi, bak bir daha o kadar kötü hissedersen önce bana söyleyeceksin tamam mı? Kendine zarar-"

Cümlesini bitiremeden kestim,

"Pırıl, o bir hataydı ve bir daha olmayacak tamam?"

Bir süre göz göze bakıştık, daha sonra başını aşağı yukarı salladı. Hafifçe tebessüm ettim o da hafifçe tebessüm ettikten sonra kendimizi birbirimize sarılırken bulduk.

"Hadi hadi bu kadar sevgi gösterisi yeter. Bu çizimin ders sonuna kadar bitmesi gerek." dedim hüzünlü havayı dağıtmak için. Bana oldukça uzak hislerdi.

Pırıl yeni hatırlamış gibi birden telaşa kapıldı.

"Yaa, evet bir de o var değil mi! Daha bunun gölgelendirmesi var." dedi ağlamaklı yüz ifadesi ile önündeki kağıda bakarken.