Eğer yapabilseydim, kendimi senin ceplerine sığdırırdım. Bir an delirebilseydim, seni bomboş bir odaya kapatır ve kafamı duvarlara vura vura gitme derdim. Gitme. Çünkü kaybolmuş gibi hissediyorum sen gidince, eksiliyorum. Bilemiyorum ellerimi nereye koyacağımı. Boğazım düğümleniyor, yutkunamıyorum. Çünkü bir ağrı saplanıyor ciğerlerime, dayanamıyorum. Gitme. Sen gidince savaşların ortasında kalıyorum, vuruluyorum, yaralanıyorum... Eğer becerebilseydim kalbimi avuçlarına bırakırdım. Bir an delirebilseydim, gösterirdim sana sen gidince kanser olan yanlarımın dökülen saçlarımı. Nasıl da acıtıyor olduğunu gözyaşlarımın yanaklarımı.. Üzerime evlerin, denizlerin, yolların, göklerin yıkıldığını. Bir enkazın altında nefessiz kaldığımı. Kaybettiğim umudun bekaretini.. Diyebilseydim, " Gitme" derdim!! Seninle uysallaşıyor benim içimdeki öfke. Seninle güzelleşiyorum ben, kaybettiğim kimliğimi buluyorum kokunda.. Baharlar buluyorum, sebepler buluyorum, yarınlar buluyorum...
Gitme, yurdum olan adına, mülteci hissediyorum.. 🍷🌿00:16'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ellerin kalbimde
Literatura KobiecaBazı kadınlar sol göğsünün altında mayın taşır beyler, Oraya ilk ayak basan adam ayağını çekip gitmeye çalışırsa eğer; Mayın patlar.. Kadın dağılır.. Adam ölür.. Sonra bidaha kim gelip giderse gitsin sol göğsünde ki kente, Asla aynı etkiyi yaşatm...