K O N S E R

1.Bölüm 'Pardon'

- Ye yo arkadaşlar merhaba!Wattpad'de uzun süredir kullanıcıyım.Bir hikaye yazmıştım tutmuştu biraz ama beğenmediğim için sildim.Şimdi de yeni bir hikaye yazdım.Daha doğrusu geçen seneden beri yazıyorum.Hatırlarsanız 2014 Temmuz ayında Metallica konseri vardı.Ve bazı sebeplerden dolayı gidememiştim.Burdan yola çıkarak bir şeyler karaladım.Ve neredeyse 30 bölümlük bir hikaye çıktı ortaya.Ben bir de şeyi anlamadım taslak olarak görünüyor hikaye ama okuyucu sayısı da görünüyor.Bilgisi olanlar bana ulaşırsa çok sevinirim.Umarım hikayem beklediğim ilgiyi görür.Bölümler hazır olduğu için uzun süre yükleme sıkıntısı olmayacak.Tabi okunma sayısına bağlı bu durum.Biraz mizah biraz aşk biraz entrika.İlk bölüm böyle bir şey oldu işte.Okuyup düşüncelerinizi bana bildirirseniz çok memnune olurum efenim.Erkek ouncuyu hepiniz tanıyorsunuzdur zaten.Kız oyuncumuz da multimedyada var.Keyifli okumalar! -

''BABA SENİ ÇOK SEVİYORUM!''

Evin içinde bir oraya bir buraya koşup dans ediyordum.Çünkü babam beni Los Angeles'a gönderiyordu! Hemde Eylül ile beraber dedi!Ve Metallica konserine de gidiyordum! Hem orayı görmek hemde konser için tabii.Mutluluktan uçuyordum.Sevinç kutlamalarım bittikten sonra merdivenleri koşarak odama çıktım.Hemen Eylül'e mesaj attım.Mutluluktan ne yapacağımı şaşırmıştım.Babamın tabiriyle okula ara verecektim.Tabi sadece üç dört gün.

'Valizini hazırlamaya başla.İki gün sonra Los Angeles'a uçuyoruz!'

Telefonu yatağa atıp dolabımı açtım.LA sıcak olurdu muhtemelen.Uzun ve yorucu okuldan sonra çok iyi gelecekti.Keyifle dolabımı süzerken birden kapı açıldı.Eylül koşarak yanıma geldi.Eylül babamın ortağının kızıydı.Çok iyi anlaşırdık.Hayatımdaki tek arkadaşımdı.Küçüklükten beri hep beraberdik.Kardeşimden farksızdır.

''Melis? Noluyor ne Los Angeles'ı?'' Birden duraksayıp ona baktım.Sonra kafamı sağa sola sallayarak düşüncelerimden sıyrıldım.Ne ara gelmişti?

Onu yatağıma otutturup bende karşısına oturdum.

''Babam bizi Metallica konserine gönderiyor Eylül!Los Angeles'a!'' Eylül'ün gözleri büyüdü.Küçük bir çocuk gibi ellerimi çırparak ona sarıldım.

''İnanamıyorum Melis!''
''Bende bende!''

''Orda,konserde yakışıklı çocuklar var mıdır?''

''Konsere tonlarca yakışıklı dökülür.'' diyip kahkaha attım.İkimizinde bir an öne valiz hazırlaması gerekiyordu.Bekle bizi Los Angeles!

2 GÜN SONRA

Uçakta yerlerimizi almıştık.İkimizde o kadar heycanlıydık ki.Kafamı Eylül'ün omzuna koydum.Fakat kulağındaki çivili küpe batıyordu.Yüzümü buruşturdum.O ise çoktan şekerleme yapmaya dalmıştı.Pencereden dışarı baktım.Babam,ne kadar istersem kalabileceğimi söyledi.Her sene tatile giderdim Eylül'le.Ama genelde bodrum izmir falan olurdu.İlk defa Amerika'ya gidiyordum!

Biraz uykumun geldiğini farkettiğimde gözlerimi kapattım.Bakalım Los Angeles'ta beni neler bekliyordu?Tabii ki de birbirinden yakışıklı çocuklar,sabaha kadar dans dans!Yok ya ne yakışıklı çocuğu?Hiç o taraklarda bezim olmaz.Ama bakıp bir iç geçirmeden de olmaz.

Uyandığımda Eylül beni binaya doğru sürüklüyordu.Gelmişiz sonunda.Gerçekten neden bu kadar uzun sürüyordu?Kıtadan kıtaya olduğu içindir belki.Valizlerimizi banttan alıp babamın burası için özel ayarlattığı şoförü beklemeye başladık.Önümüzde siyah bir araba durdu.İçinden siyah takım elbiseli iki tane adam indi.Birisi valizlerimizi açtı birisi kapımızı.Arabaya bindikten sonra pencereden etrafı izlemeye başladık.Çok güzeldi.Hayallerimin arasında vardı bu şehir.Fakat New York'tan sonra.Neden bilmiyorum New York'ta beni çeken bir şey var.Üniversiteyi okuduktan sonra orda yaşamak istiyorum.Tabii Eylül'le.