Nagising ako dahil sa katok ng pinto. Isa pa naman sa ayaw ko ang iniistorbo ako sa oras ng pahinga ko. I will fired this maid does she knows my regulations in my house..grr!!! And i got a weird dream. Napunta daw ako sa nakaraan. God! That was ridiculous! Pikit parin ang mata ko dahil sa antok pa. Ilang oras na ba akong tulog. Patuloy parin ito sa pagkatok hanggang sa nagsalita ito.
"Binibini, oras na po ng tanghalian." Sabi nito sa likod ng pintuan.
Nagising ang diwa ko ng tinawag akong binibini. Shit! Agad akong napabalikwas ng bangon. At tiningnan ang kabuohan ng silid na tinulugan ko. Damn this things happened to me. Sinampal ko pa ang aking sarili. Ngunit totoo nga.
Patuloy parin sa pagkatok ang tao sa labas. Kaya naglakad ako papalapit sa pintuan at binuksan ito.
"Damn it. Would you stop knocking, it was so irritating." Bulyaw ko rito.
"Pagpaumanhin binibini, ngunit hindi ko po maintibdihan ang inyong lenguahe." Nakayukong sabi nito. Ramdam siguro nitong inis ako.
"Damn it, fine. Baba na ako." Naglalakad na ako ng lingunin ko ito nakatayo parin ito sa harap ng pintuan..
"Hey, you idiot..." Grr! Ang hirap magsalita ng purong tagalog my god." Ano pa ang ginagawa mo diyan. Sabayan mo akong maglakad papunta kung saan ang hapagkaininan.. Stupid! " inis kung sabi rito.
"Patawad po binibini, halika na po at sunod sa akin."
Napailing nalang ako sa kabubuhan nga nito. Sinundan ko nalamang siya. Pumasok kami sa isang silid na nadadaanan ng sala. At tumambad sa akin ang nakahilirang pagkain. Isang babae at isang batang lalaki ang bumugad sa akin. Tinitigan ako ng babae at nginitian nito. Habang ang batang lalaki naman ay nakatingin sa akin. Kita rito na sinusuri nito kung sino ba ako.
"Halika na at kumain binibini. Sa palagay ko'y ikaw ay gutom na. Maupo ka." Malumanay nitong sabi sa akin. "Ako pala si Margarita at ito ang aking anak si Julian. Ikaw ano ang iyong pangalan binibini?" Tanong nito sa akin.
Nakita niyang hindi ako sumagot at nakatuon lang ang atinsyon ko sa kabuohan ng bahay. Asan kaya ang lalaki nayon kanina. Di ba ang sabi niya ay sa kanya itong bahay ibig sabihin. Asawa niya itong babaing nagngangalang Margarita at anak niya itong batang si Julian. Sayang ang gwapo panaman niya. Akala ko binata. Ano bang iniisip ko dapat ang iniisip ko ay kong papaano ako makakabalik sa panahon ko. Tiyak nababaliw na yong mga pinsan ko dahil wala ako doon. Si Cindy god, ano nang nanyari sa kanya tito Anthonio was died. Nabalik ang isip ko sa kay Margarita ng magsalita ito. Napatingin ako sa kanya at siya naman itong nginitian ako. Napansin siguro niya na may hinahanap ang mga mata ko.
"Wala rito si Miguel dahil may mahalaga siyang bagay na inaasikaso sa lungsod. Lagi pa namang iyon subsub sa trabaho simula ng mawala ang kasintahan nito. Kawawa naman ang kapatid ko."
" kapatid?"
"Oo,bunsong kapatid ko si Miguel. Iniisip mo bang asawa ko siya?" Tanong nito na agad kong tinanguhan. Natawa ito. "Kapatid ko siya, ang asawa ko ay wala na. Namatay siya dahil sa kanyang malalang karamdaman." Malungkot nitong sabi.
"Paumanhin."
"Wala iyon matagal ng wala ang aking butihing asawa. At kami nalamang ni Julian kaya minabuti ni Miguel na dumarito na muna sa kanyang tahanan kami titira para naman may makasama kami."
Tumango nalamang ako at ng simula ng kumain. Panaka-naka namang tumitingin sa akin ang bata at sinamaan ko ito ng tingin. Agad naman itong yumuko na wari takot. I smirk.
Natapos na kaming kumain at diritso na akong pumasuk sa aking silid. Umupo ako sa kama at iiniisip kong anong dapat kong gawin upang makabalik sa panahon ko.
Ano na kaya ang nanyayari doon. Sabagay na aasikaso naman nila uno at dos ang boung Mafia. Hindi na dapat ako mabahala. Sinimulan kong lapitan ang misang nakalagay ang mga gamit ko ng makita nila ako. May bag ito at nakakandado. Kaya mahirap buksan dahil kakaikangan pa ng password para mabuksan ito. Pinidot ko ang password ng lock at bumukas ito tiningnan ang loob nito. Nandito nakalagay ang ang mga laruan ko at dalawang damit na ginagamit ko sa mafia world. Tiningnan ko ang phone ko . walang signal. Kaya tiningnan ko ang isang bag pa at naglalalman ito ng pera. Puro barya. Siguro ng mapunta ako rito ang iba rin ang pera ko. Kumuha ako ng isang mini pistol at isang dagger at isinuot ko ito. Pinasok korin sa loob ang damit na ginamit ko noon ng makita nila ako. Agad akong lumabas ng bahay ng harangan ako ng isang katulong.
"Binibini saan ka po pupunta?" Tanong nito siya yong katulong na gunising sa akin kanina para mananghalian. Hindi ko ito sinagot at patuloy lang sa paglalakad. Ng may humarang nanaman na tatlong kalalakihan na pawang mga gwardiya sibil ng bahay.
" mga binibini saan ang punta niyo?" Tanong ni b1.
"Eh! Kuya Nistor hindi ko rin po alam. Sinusundan ko lamang ang binibini kung saan siya pupunta."
"Ngunit ipunag-uutos ni Siñor Miguel na walang aalis sa bahay."
"Get out of my way you idiot." Pasigaw kung sabi dahil sa inis naako.
"Pagpaumanhin binibini ngunit hindi ka namin naintindihan."
"Idiot! Umalis kayo sa dinadaanan ko kung ayaw niyong makakita ng. Imperyno."
Bakas sa kanila ang takot ngunit hindi ito na tinag at humarang pa. Akma sanang hahawakan ako nito ng mahawakan ko ang kamay niya at sinuntok at sinipa. Natumba ito at sinugod ko naman ang dalawa. Bagsak! Alos ng titili naman ang bubang katulong sa nasaksihan. Ng may karwahing dumating at dali-daling lumabas ang isang lalaki.
"Anong kagulohan ito?" Mawtoridad na turan nito. Walang nagsalita at tiningnan ako at ang mga gwardiya. "Anong ng yayari dito?" Tanong niya uli.
"This is damn bullshit!!" Tumalikod nako at pumasok uli sa loob ng bahay at diridiritso sa loob ng silid. Sinundan naman ako nito sa aking silid.
"Maari bang sabihin mo saakin kung ano ang nanyari kanina."
Hindi ako kumibo at pumunta sa aparador dito sa loob ng silid ko. Walang sabi-sabi ay agad kong hinubad ang aking damit tanging dalawa lang namaliliit na saplot ang naiwan sa aking katawan. Narinig ko laman itong napamura. Ng lingunin ko'y nakatalikod ito. Hindi ko nalamang ito pinansin at naghanap ng damit na masusuot.
"Binibini. Dapat magsabi ka kung magbibihis ka. Hindi magandang naghuhubad kana lamang nag walang pasabi lalong may lalaki sa iyong silid." Nakatalikod parin ito.
Nagmakuha ko na ang dapat kong suotin ay naglakad nako sa harap niya. Nakaharang kasi siya. Agad naman siyang umiwas at tumalikod para hindi ako makita. Pangit ba ang katawan ko kaya siya ganyan makareact. Hindi ko nalamang siya pinansin. Binuksan kona ang palikuran at pumasuk. Mabuti may roon akong sariling palikuran rito sa aking silid.
"Sa baba na kita hihintayin. Pagkatapus mo riyan ay bumaba ka."
Narinig ko na lamang ito maglakad at sinirado ang pinto.
Madali naman akong natapos at tinuyo ang aking katawan. Nagbihis narin ako at nilagay ang isang mini pistol sa taas ng legs ko at sa kabila naman ay ang dagger. Hindi ito halata dahil sa kapal ng tila ng aking saya na naka almerol pa. Hindi rin ito halata dahil sa mahaba ito. Ng matapos na ako ay bumaba na dahil daw kakausapin pa ako ng lalaki na yon.

BINABASA MO ANG
Mafia Empress in 1885
Historical Fiction"They call me empress hell coz I'm literally hell. so don't miss up with me if you still love your damn life." - hell Paano kung ang isang mafia empress ay mapadpad sa nakaraan. Sa taong 1885 panahon ng mga espanol. Panahon kung saan pinapaburan ang...