Mafia Empress in 1885

KABANATA 6

Di ka launan ay pumasok narin si Miguel sa karwahe. Tiningnan niya muna ako bago umupo.

"Bakit naman ganuon ang iyong pakikitungo kay binibining Carlota. Binibining Cassandra?"

Tinaasan ko siya ng kilay bago sinagot ito.

"Sadyang hindi ko lamang siya gusto, may problima ka ba doon?" Walang ganang sagot ko rito habang ang aking paningin ay nasa labas ng karwahe.

"Ngunit binibini hindi maganda ang iyong inasal kanina. Gayung wala namang ginagawa sayo si binibining Carlota. Mabait si binibining Carlotta kaya..."

"Pwede ba tumahimik ka. Isa sa ayaw ko ang subrang maingay. At wala akong paki alam kung anong santo ang babaing yun." Seryuso kong sabi dito. Walang pabalang  na tumalon ako sa karwahe. At nagpatuloy sa paglalakad. Nagulat ito ng tumalon ako sa karwahe habang tumatakbo ito. Natauhan naman ito at sinigaw ang aking pangalangan ngunit hindi ko ito pinansin.

"Binibining Cassandra!!"

Agad namang pinahinto ni Miguel ang karwahe at dali-daling bumaba sa kadahilanang  baka na paano ito.

Nakita na lamang niya itong malayo na.

"Mauna ka nag umuwi may pupuntahan pa ako." Sabi ko ng hindi siya nililingun.

Walang magawa si Miguel kung hindi ang mauna na lamang rito kahit na nag-aalala ito.

Isang oras narin ang lumipas sa paglalakad ni Cassandra. May nadadaanan siyang mga bahay at mga taniman ng palay at gulay. Hanggang sa may napansin siyang isang batang babae na umiiyak at isang matandang lalaki na binubugbug ng isang gwardya sibil.

"Maawa po kayo sa Lolo ko matanda na po siya.. maawa na po kayo Tama na po.. Lolo.. Lolo.. " sabi ng bata sa lalaki habang umiiyak itong lumapit sa abwelo ngunit tinulak at sinampal lamang ito ng lalaki.

"Huwag kang makialam dito bata kung ayaw mong hindi sampal lang ang aabutin mo sa akin." Wika nito. " Asan ang titulo ng lupa ka Andres kong ayaw mong mamatay ka  dito."

" Maawa po kayo ginuo at heneral Perozo. Ang titulo ng lupa ay sa akin nakapangalan. Kaya pag-aari ko po ang lupa."Hirap na sabi ng mata sa lalaki.

Lumapit ang isang lalaki sakay ng kabayo. Siya si heneral  Perozo. Isa sa malalaking tao dito sa baryo ng bikol.

"Ka Andres, Alam naman natin Kung sino ang may-ari ng lupa. Kaya ibigay mo na kung ayaw mo mahirapan. Hindi lamang ikaw, pati ang apo." Wika nito sabay tingin sa batang yakap-yapak ng matanda. Sininyasan nito ang isa pang gwardya sibil. Tumango naman Ito at lumapit sa maglolo. Hinablot nito ang bata sa matanda at dinala sa harap ng heneral.

"Ano ka Andres ayaw mo parin ba."

"Lolo... Lolo.. lo.. " iyak ng bata habang tumitingin sa matanda.

"Maawa na po kayo heneral huwag niyo pong idamay ang apo ko." Pagmamakaawa ng matanda rito. Ngunit tumawa lang nanakakaloko ang heneral.

May mga tao nagmamasid lamang at walang umaawat sa mga nanyayari. Siguro ay takot ang mga itong madamay sa gulo.  Ngunit iba si Cassandra kahit na demonyo siya at Kaya niyang pumatay kahit nakapikit ang mata. Hindi siya nananakit ng mga inusinting tao. At ayaw niya sa mga taong tulad ng heneral na inaapi ang isang inosenting tao.

Nag akmang  tatadyakan ng heneral ang bata ay nahulog Ito sa kabayong sinasakyan nito. Hindi Alam ng mga nakasaksi kong ano ang nanyari basta bigla na lamang nahulog ang heneral sa kabayo nito habang hawak ang isang braso na may sugat ng kutsilyo.

"Hindi magandang tingnan ang isang heneral ng bayrong Ito na inaaboso ang isang kawawang paslit. Hindi ba heneral?" Walang ganang turan ni Cassandra rito

" Sino ka? " Galit na sigaw nito Kay Cassandra.

"Hindi mahalaga kung sino ako heneral. Isa lamang akong baksayonista ng bayang Ito."

" Isang Indio. Babae huwag Kang makialam dito Kong ayaw mong masaktan."

" Ako masasaktan. Kanino? Sa inyo? "Nilibot ni Cassandra ang paningin niya sa mga gwardya sibil.

" Ano pa ang hinihintay niyo dakpin ang hampaslupang babaing ito"." Galit na sigaw ng heneral sa mga gwardya.

Akmang hahawakan na siya ng mga gwardya sibil ay agad binigyan ng malakas na suntok at sipa ni Cassandra ang mga Ito. Bali-bali ang mga buto ng mga gwardya at nakahandusay sa lupa. Dahan-dahan siyang lumapit sa isang gwardya at yinadyakan niya Ito. Lumuwa ng dugo ang gwardya at bumaluktot ang katawan nito sa sakit.

" Ano heneral diba ang sabi mo na masasaktan ako Kung makikialam ako sa gulo. Alam mo heneral Isa sa ayaw ko sa isang tao ang nag-aapi ng isang inosenting tao kaya kung pwede ay umalis na kayo rito. Kung ayaw niyong ilibing sa lupang tinuntungan niyo ngayon." Ngitng malademonyo ang sabi  ko rito.

Walang magawa ang heneral kundi ang umalis na lamang. Kasama ang mga gwardya sibil. "Hindi pa tayo tapos Indio." Tumalikod na ito at sumakay sa kabayo.

Nagmakita ni Cassandra na malayo na ang mga ito ay tumingin na siya sa maglolo. Lumapit siya rito at tinulongan ang matandang makatayo.

"Salamat po binibini dapat po ay hindi nakayo sumali pa kung mapapahamak lamang kayo ng dahil sa amin. Iba po si heneral Perozo at natatakot akong saktan ka rin siya."

" Lolo salamat na lamang po sa pabala niyo ngunit iba ho ako. Kaya ko po ang aking sarili." Kumuha siya ng pera sa bulsa niya at binigay sa matanda.

" Hito, tangapin niyo po ng makatulong sa inyo ng kunti."

Nagmakita ng matanda ang pera ay nagulat Ito sa dami. Pilit na sinasauli ng matanda ang pera rito.

"Nako binibini huwag na po."

" Tangapin niyo na ng makatulong sa inyo ng kunti. Aalis narin po ako" sabi nito sa matanda. Bago bumaling si Cassandra sa bata at nginitian Ito. " Mag-iingat at alagaan mo ang Lolo mo huh."

" Opo pangako ko po " ngiting sabi ng Bata.

Agad na siyang tumayo at naglakad palayo.

" Salamat po magandang binibini. Sana po bumalik po kayo rito sa amin. ". Pasigaw na sabi nito dahil malayo narin ako sa kanila.

Kinaway ko nalamang ang aking kamay pa talikod ng hindi ito nililingon at pinagpatuloy ang aking paglalakad.