Homophobia || Jenlisa

[3]

Kızın kahkahaları gittikçe yükseliyordu. Sinirden ne yaptığının farkında bile değildi. Hasta öyle mi? Gerçekten hasta mıydı? Bu bir hastalık mıydı? Kafayı yemek üzereydi. Ailesi de böyle düşünürken şimdi de sevdiği kız aynı şeyleri söyler olmuştu.

"Hastayım öyle mi Jennie? Tedavi olmalıyım."

Lafını bitirir bitirmez tekrar gülmeye başladı. Göz yaşları aktıkça sinirden gülmeye devam ediyordu. Sevdiği kızın komik olarak adlandırdığı bu durumun ona yaşattığı acının kimse farkında dahi değildi. Eğer biraz cesareti olsa yaşadığı bu denli ağır ve iğrenç hissettiren duygulardan kurtulmak adına ölmeyi bile deneyebilirdi.

Bir an duraksadı. Yanlış mı yapıyorum diye düşündü kendi kendine. Acaba sorun tamamen ben miyim? Ya da cidden tedavi diye bir şey mümkün mü? Normale.. normale dönmek mümkün mü?

Ailesi bile yanında değildi. Hiçkimse yanında değildi. Tek başınaydı. Annesine bile güvenemez olmuştu. Bir kere söylemeyi denemişti ama azar işiten taraf kendisi olmuştu. Tek istediği biraz olsun normal olmaktı. İnsanların demesiyle normal olan o kavramdan olmak istiyordu.

Fakat şimdiye kadar erkeklere karşı hiçbir şey hissedememişti. Çıktığı tek bir erkek vardı. O da uzun sürmemişti. Yapamamıştı aklı sıra. Ya da yapamayacaktı.

Belki de asla normal olamayacaktı.

•

Bir yanlış anlaşılmaya açıklık getirmek istiyorum. Burada Lisa'nın normal dediği, insanlar tarafından normal olarak adlandırılan heteroseksüel birliktelikler. Homoseksüel birliktelikler anormal diye böyle demiyor. İnsanların heteroseksüel birliktelikleri normal olarak adlandırmasından dolayı bunları söylüyor. Haberiniz olsun.