Trabzon
Tahirin evine geldiğimizi arabanın durmasından anlamıştım.
"Yenge baa yardım et de şu bavulları alalım"
"Tamam sıfatını sevduğum"
Bagajı açınca asiye yani tahirin yengesi kısa çaplı şok geçirir. 2 sebebten dolayı
1- Bu kız buraya nasıl geldi
2- Bu kız pijamalarimi nereden aldı diye
Tahir yengesi sormadan bütün sorulari cevapladı.
"Yenge nefesin babası yani hâmid bey nefesi zorla evlendiriyormus benden yardım istedi bende buraya getirdim"
"Iyi yapmissin paşam"
"Senin pijamalarini ben verdim daha doğrusu giymedigin pijamalarini"
"Tamam da anam görürse çıldırır sıfatını sevdugum"
"Yenge nereye gotureyum ben bu kızı"
"Babamın evine göturelum ama üzerine bir şey verelum"
"Kusura bakmayın asiye abla ben rahatınızı bozdum ama"
"Sıkıntı yok elticim"
"Elticim?"
"Yengee"
"Efendim paşam"
"Asiye nerede kaldınız?"
"Biz bir dolaşıp geliyruz ana"
"Tamam çabuk olin"
Asiye kıyafetlerinden birini nefese verdi. Nefeste hızlıca giyindi."Tesekkur ederim asiye abla"
"Rica ederum elticim tahir sana daha guzelleruni alur değil mi sıfatını sevdugum"
"He yenge he"
Tahir arabayı hemen osman hocanın evine sürdü...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Meleğim ~NEFTAH~
FanfictionUmutlarım kaderin ördüğü ağlara takılıp kalmış arkalarından döktüğüm gözyaşlarına aldırmadan çırpınarak can veriyorlardı. Umut fakirin ekmeği denir ya... Benim son lokman elimden alınmıştı işte. Umut hep içimizde taşıdığımız ama asla değerinin farkı...