NE SENLİ NE SENSİZ

Bölüm 2 =ŞİFRE=

Hızlı adımlarla caddeleri geçtim.Erkeklerin attığı lafları duymamazlıktan gelerek...gerizekalılar hepiniz aynısınız ...
Şirkete girdiğimde güvenlik bana selam verdi bende ona karşın selam verdim.tatlı ve tombik bir ağbeydi.neyse konumuz bu değil.asansörün tuşuna hızla bastım tekrar tekrar...içine girdiğimde tanımadığım ama yakışıklı olan biriyle karşılaştım oda tamamen benim gibi siyah ve aynı  giymişti bunu ikizimiz fark ettiğinde gülümsedik tanrım... şapkadan yüzünü göremiyorum sadece beyaz tenini oldukça güzel tenini görüyordum lütfen çıkar şu şapkayı bence o çok yakışıklıydı ve ben onu ilk defa burda görüyordum çalışan birine benzemiyordu. sanırım..burdaki birinin arkadaşı idi.o asansörden çıkarken elinde olan kağıtları fark ettim.cidden bu kimdi?bana başıyla selam verince aynı şekilde bende selam verdim.ve o uzaklaşırken bende babamın odasına yol aldım illaki bir ipucu olmalıydı.Kapıya yaklaştığımda kapının açık olduğnu fark ettim buranın kapalı olmasıı gerekmiyor muydu?sanırım dedem girmiştir diye düşündüm ve umursamadan içeir girdim ve bütün anılar gözümde canlanmıştı şurda babam bana ilk defa bağırmıştı  ve burda ona ilk defa yalan söylemiştim çünkü bara gideceğmi duysaydı eminim asla izin vermezdi ve ben ona arkadaşımda kalacağımı söylemiştim  yüzümü ekşittim pişman değilim  odayı gezip her anını hissettim.Gözlerimi bir süreliğne kapadım  eskiden çok sosyal bir kızdım etrafa neşe saçardım gurubun neşesiydim ama şimdi öyle değildi içime kapanık ve kabaydım bunu bende biliyordum bu elimde olan bişey de değildi bu nefsimdi  ona yenik düşmüştüm ve asla eski halime  dönmiycektim en azından intikamımı alana dek...
●○●○●○●○●○●○●○●○●●○●○●○●○●○
Dosyaları karıştırdım ama bişey bulamamıştım çekmecelere baktim yine aynı sonuçtu hadi ama illaki bişey olması gerekti.En sonunda pes etmiştim ve sinirden dolabı hızla çarpmıştım ve içindeki şeyler yere düşmüştü.kapıyı çarpıp çıkacağım sırada dolabın arkasında olan bişey fark ettim metal şifreli kutu tam orda duruyordu bu aradığım şey olabilr miydi bir ipucu... hızla ağır kutuyu aşağı indirdim bunun şifresi ne olabilirdi.Ne olabirdi...düşün aptal düşün..birçok şifre denemiştim ama hayır açamamıştım.kutuyu alıp aşağa indiğimde ordaki genç güvenlikçi hemen elimden aldı ve bana tuhafça baktı umursamamıştım
Ben:Siz arabama koyun yeterlidir.
Güvenlikçi başını salladı bende ordaki  diğer görevlinin yanına gittim.
Ben:birşey soracağım
Kız:buyrun eun hu hanım.
Ben:buraya neredeyse 2 3 saat önce gelen bir beyefendinin kim olduğnu soracaktım
Kız:ben görmedim efendim
Ben:nasıl görmedin sen buraya gelenlerin kaydını yapmıyor musun ne diye duruyosun burda o halde
Kız:efendim gözümden kaçmış buraya birinin gelidğni görmedim
Ben:hatırlamaya çalış siyah giymişti 18 20 yaşları arasındaydı
Kız düşünür gibi yaptı
Kız:hayır efendim gör-
Ben:Kameradan bak o zaman
Kız:efendim kameralar çalışmıyor
Ben:NASIL ÇALIŞMIYOR
Kız:Efendim bugün tadilat olduğundan dolayı kameralar 1 günlüğne kapalıydı.
Ben:Pekala peki babamın odası kilitliydi oraya kim girdi
Kız:temizlikçiler olabilir
Ben:herneyse
Deyip ordan uzaklaşıp arabama atladım.Adam gibi işininizi yapmıyorsanız ne diye orda duruyosunuz.
□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
Eve geldiğimde direk bu işi çözebilecek  en yakın arkadaşımı aradım min yoongi...
Ben:Alo...yoongi müsait misin?
Yoongi:uyuyordum uyandırdın
Ben:yardımına ihtiyacım var ve acil
Yoongi:oh~cidden mi!
Ben:gerçekten...lütfenn bu işi ancak sen yapabilirsin
Yoongi:tamam geliyorum.
Kapıya doğru yürüyüp kapıyı açtım.ve siyah yırtık pantolon beyaz  tshort  siyah deri ceket beyaz supra ve vazgeçmediği pirsingli(Yazılışını  unuttum aq)siyah şapkasıyla içeri geçti.
Yoongi:Evet eun sorun ne?
Ben:şu kasa..onun şifresini bulmam lazım fakat ne kadar denediysem olmadı
Yoongi:bu ne kasası paran falan değil herhalde
Zenginliğimden bahsetmesi hoşuma gitmemişti.
Ben:sanane yoongi
Yoongi: öyle olsun
Deyip burnumun ucunu sıktı ellerimle onu ittim sırıtıp masadaki kasanın önüne geçti.
Yoongi:hmm...bi bakalım bakalımm
Ben:sana güveniyorum
Yoongi:biraz pahalıya patlıycak
Ağzımı 5 karış açtım en yakın arkadaşım benden para istiyordu ihtiyaç olmasa çağırmıycaktık zaten
Yoongi: ne o yok mu paran?
Ben:benden paramı alıcaksın suga
Yoongi:ne yapalım eun bizde geçimimizi böyle geçiriyoruz senin gibi hazır konmuyor.
Ben:yoongi eğer zor durumdaysan-
Yoongi:eun sakın sakın seni uyarmıştım
Ben:sen benim tek  yakın abimsin yoongi nasıl olurda seni düşünmememi beklersin.
Yoongi:ama sen benim umrumda değilsin.
Yüzüm düşmüştü...kalbim kırılmıştı...
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤
Yoongi:şifre 00053 ve bunu sırıtarak söylemişti neden gülüyordu ki ben bu kadar mutlu olmamıştım
Ben:ne diye gülüyosun ha
Yoongi:ah~farkında değilim
Bu şifre bana bişey hatırlatıyordu ama ne? Hızla çantamdan bir miktar para çıkardım o arada yoongi sigarayı dudaklarının arasına almıştı ona uzattığım an eliyle kızgınca itti
Yoongi:senin parana ihtiyacım yok
Ben:hakkını almalısın
Yoongi:bu hakkı  bana sen mi vericeksin
Ben:yoongi iyi misin ne bu ters ters  cevaplar
Yoongi derin nefes aldı
Yoongi:bu aralar iş konusunda sıkıntılıyım eun,patron çok zor bir görev verdi onu 1 haftada bulmam gerek ne yaptıysam bulamıyorum...
Ben:istersen yar-
Yoongi:sakın eun birdaha böyle bişey söyleme işime karışılmasını sevmem ha birde .kalbini kırdıysam özür dilerim
Ben:beni boşver suga senin için endişeleniyorum sen seoulün en ne usta fakeçisisin nasıl olur çözemezsin.
Yoongi omuz silkti
Yoongi:uğraşıyorumm ama sanırım buldum emin değilim  neyse ben kaçar bay bay dikkat et  kendine
Ben:sende...bir dakka sen böyle söylemezdin ne oldu?
Yoongi olduğu yerde durdu ve hafifçe  arkasını döndü.sırıttı
Yoongi:ağız alışkanlığı
Deyip hızlıca gözden kayboldu...