Geçmiyor parmaklıklar dünyası,
Bitmiyor bu hoşçakal.
Hep aynı meyve, hep aynı acı...
İçim hep hayır bahçesi
Ama koparamadım o meyveden,
Tadamadım huzurdan.
Sanki ben Adem, o da elması.
Haksızlık değil mi bu?
Rüzgar özgür, deniz özgür, sen özgür...
Bir başımayım, yalnızım, Havva'sızım.
Ama görüyorum gecede ışığı,
Hissediyorum taşıdığım arzuyu
Ve hazırım o meyve için;
Yarını göze almayı,
Herkesle düşman olmayı...
Birazcık aç sesi, sık dişini, duy beni.
Bak nasıl filizleniceğiz bir düş gibi.
İZZET KARAGÖZ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Misali
PoetryOkudukça inersin dize dize gönlüme. ~Perde~ Hiç ne hissettiklerini düşündün mü? ~Rutin Uyanış~ En iyi sen bilirsin bu mısraları. ~Yasak Elma~ Babamıza çekmişiz. ~İste~ Ama abartmadan olsa...
