Crown of Happiness (Success Series 1)

CHAPTER TWO 👑

Pagod kong ibinagsak ang katawan sa sofa ng marating namin ang condo ni Meme.

Dito ako pansamantanlang nakatira kapag may pageant kaming sinasalihan.

"Better luck next time nalang tayo Anace. May next year pa naman." Sabi ni Meme pagkaupo niya.

Kinuha ko ang wet wipes sa bag ko at pinahid ito sa mukha ko.

I made a deep sigh. "Yeah, there will always be nextime." Pagod kong sabi.

First time kong sumali ng Bb. Pilipinas, given na siguro iyong mas ibibigay sa mga repeater ang opportunity. Ewan ko lang.

"Atleast, 2nd runner-up ka. Hindi kaman kinoronahan kahit Miss International man lang pero may 100, 000 naman tayo." Pang-cheer naman niya sakin.

"Kung naging fair lang si Ms. Santos, hindi lang siguro runner- up ang natamo ko." Malungkot kong saad at pumunta sa fridge upang kumuha ng tubig.

"Ayy naku! Pinaalala mo pa sakin. Letsi na Micah. Akalain mo, siya pa talaga ang magiging Miss U? Eh hindi makain ng aso ang ugali nun ehh." Galit niyang sabi at binuksan ang tv.

Seven o' clock narin kasi at wala pa kaming tulog mula kagabi. Sakto namang Umagang Kay Ganda ang palabas.

"Kinoronahan kagabi ang magiging pambato natin sa Miss Universe sa nalalapit na Disyembre. Kaya upang siya'y ating makilala, let us all welcome, Miss Universe- Philippines Ma. Micah Mendoza!" Bati ng isang host.

Doon na pumasok sa eksena si Micah. Wearing her nakakairitang ngiti at ang korona.

Nang ituon sa kanya ang camera ay todo ngiti naman ang bruha.

Huh! If they only know kung gaano siya kagaling umarte.

Wala na kaming magagawa ni Meme. Tapos na ang pageant pero yeah, hindi nga lang makamove-on kaagad.

"Hindi yan mananalo." Biglang turan niya.

We were both busy watching how she answered some random questions na ibibigay sa kanya ng mga hosts.

"I know to myself that I stand out among other contestants last night and it's really my time." Pangyayabang pa niya.

Nagtinginan naman kami ni Meme at napasmirk ako.

Seems like she's showing her true color. Isang araw palang, nagyayabang na?

"She got the crown Anace, pero nakakasuka ugali." Meme said after.

At anong stand out sa lahat? Haisst. Isa-isahin ko man ang nangyari, hindi sana siya ang kinoronahan.

Pero I don't want to be the villain here. Mabait ako but then sinasagad ako ng babaeng ito eh.

"Kalimutan nalang natin Meme ang nangyari. Magdodoble-ensayo nalang ako for next pageant." Sabi ko at tumayo mula sa pagkakaupo.

I dialed my Mom's number at agad rin naman niyang sinagot iyon.

"Nak, pasensya na hindi kita nakontak agad. Napuyat ako ehh." Bungad sa akin ng ina ko.

"Kamusta Mom? I'm sorry for not bringing the crown." Sabi ko sakanya.

"Don't be sad. Hindi mo pa siguro time ito anak. Life must go on, okay? At pwede ka ring sumunod sakin dito sa States. Dito kana magtrabaho." Mom said as she tried to bring the topic again.

"You know naman Mom kung ano ang dahilan ko kung bakit ayaw ko dyan diba?" Napabuntong hininga ako at pumunta sa may kitchen upang kumain ng apple.

Nakalimutan kong hindi pa pala kami nakakain ni Meme. I hit the speaker buttom upang makagawa ako ng breakfast.

"Are you still angry with your Dad?" Tanong ni Mom.

I rolled my eyes at her question. Hindi pa ba halata?

My dad is German. Since baby ay hindi ko siya nakilala at nakasama.

Mom was his other woman pala. All my life ay naniwala akong nasa malayo siya upang magtrabaho.

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐

To be continue...