Falling For You Again • Jikook [Çeviri]

Chapter 5

Chapter 5:Never Leave You

Namjoon ve Seokjin'in ayrılık anısı aniden geri gelmişti, Jungkook'un oturması ve kafasını ellerini arasına alıp bütün süreci kavraması gerekmişti 

Kavga etmişlerdi, çok.

Ve Seokjin birçok kez göz yaşları içinde apartmanlarında belirmişti, Jimin'in tesellisini aramak için, Jungkook tüm arkadaşlarının bunu yaptığını fark etmişti, sesindeki ya da gülümsemesindeki ya da nazik sözlerindeki bir şey onları anında daha iyi hissettiriyordu.

"Bu aslında kederle baş etmenin bir adımı
-gidip Park Jimin'i görmek." diye ilan etmişti Taehyung bir gece şişelerce alkol ve işteki boktan bir günü dağıtma niyetiyle apartman kapısında ortaya çıkınca.

Jungkook aptalca kekelemiş ve ciyaklamıştı, "Henüz reşit değilim." ve Taehyung çok gülmüştü, çenesini kapaması için Jimin'in onun ağzına bir parça çikolata tıkması gerekmişti.

"Bebek Kookie," diye mırıldanan Taehyung, saçlarını okşayan ve tutarsız ağız kalabalığını dinleyen Jimin'e sokuldu, bir şekilde yorumlamaya ve kavramaya çalışıyordu. Jimin iyi kalpli ve tatlı dilliydi, hep Taehyung'un iyiliğini istemiş ve ağız kalabalığı yapmasına izin vermişti. Sesi, gerektiğinde sertti ama öte yandan onaylardı, nazik ve şefkatliydi.

Jungkook da bir şey söylemesi gerekiyormuş gibi hissetti, Jimin'in dikkatini üstüne çekmek için, ama ağzını açtığında hiçbir şey çıkmamıştı bu yüzden sessizlik içinde dövündü.

Namjoon meşgul bir avukattı ve Seokjin de kamusal bir hastanede bir doktordu
-birbirlerine ayrıldıkları vakit kısıtlıydı. Hastalar ve müvekkiller önce geliyordu. İş önce geliyordu. Aşk hayatları uzun zaman arka plana atılmıştı.

Birbirlerini sevmeyi bıraktıkları için ayrılmamışlardı.

Sadece artık zamanları yoktu.

Neredeyse nasıl olduğunu unutmuşlardı.

"Bence... Bitti." diye mırıldandı Seokjin, Jimin sırtını aşağı yukarı ovuştururken -bu onların ayrılığından bir önceki geceydi. "Bu sefer sahiden. Sanırım her şeyi yeniden düşünmek için ayrı kalmaya ihtiyacımız var."

Jungkook, Jimin'in Seokjin'i teselli edişini dinlerken hissettiği inanamazlığı ve anlaşmazlığı hatırlayabiliyordu şimdi.

"Bence bu iyi bir fikir olabilir, hyung. Mutlu değilsin ve Namjoon hyung da bunun yüzünden gerçekten stresli. Belki bunu çözmek için ikinizin de biraz mesafeye ihtiyacı vardır."  Jimin kazağına doğru ağlayabilsin Seokjin'i daha yakınına çekti.