3.BÖLÜM

23 11 0
                                    

Elim ayağım birbirine dolaştı. Acilen sakin olmam gerekiyordu. Bu siyah saçtan arınmam için tek yoldu. Bunu hesaba hiç katmamıştım. Saçlarım duygu durumuna göre değisiyordu. Ben bunu insanlardan nasıl saklayacaktım.

Saçlarım yavaş yavaş kendi haline dönerken derin bir oh çektim. Bu saçlarla işim çok zordu.

Tekrardan odaya veçtim ve aldığım yeni kıyafetlerden bir kombin oluşturarak üzerime geçirdim. Okula gitme zamanım gelmişti.

Yeni aldığım sırt çantasının içine bir kaç parça eşya koyarak sırtıma geçirdim ve okula gitmek üzere odadan çıktım.

Merdivenlerden inerken gözlerim kafasını masaya yaslamış uyuklayan bedene takıldı. Ne kadar sinir olsamda saçlarımın değiştiğini bana hatırlatmıştı.

Aslında bir teşekkür borcum vardı. Ama kimin umrundaydı. Böyle bir ölümlüye teşekkür etmezdim. Benimle tanışma zahmetine bile girmemişti.

Gözlerimi kısıp dik dik bakarak dışarıya çıktım. Uzun bir yolculuk beni bekliyordu.

⏳⏳⏳

Bahçe kapısından içeri girdiğimde bir çok göz bana dönmüştü. Anlaşılan mavi saçlarım fazla dikkat çekiyordu.

Buraya gelmek için neler çekmiştim. Merdivenleri tırmanarak okul binasından içeri girdim. Müdürün odasını bulmam gerekiyordu.

Yanımdan geçen bir kızı kolundan tutarak durdurdum.

"Acaba müdürün odası nerede?".

Eliyle ileriyi gösterdi.

"Bu koridoru takip et. Sağa dön ve karşına çıkan ikinci kapı".

Gösterdiği yönde ilerlerken "Saol" diye mırıldandım. Duyduğundan pek emin değildim.

Köşeyi döndüm ve ikinci kapının önüne gelerek kapıyı tıklattım. "Gir." komutunu duyunca  kapı kolunu çevirerek içeriye girdim.

Müdür beklediğimin aksine kel-göbekli ikilisi değildi. Tam tersi genç ve karizmatik bir adamdı.

"Merhaba ben yeni transfer öğrenci Laura Atkins. Sınıfımı öğrenecektim".

Ellerini bilgisayar klavyesinde gezdirdikten bir süre sonra bana döndü.

"Mühendislik sınıfı A şubesi".

Teşekkür ederek sınıfı bulmak için odadan dışarı çıktım.

Tekrardan koridorda ilerlerken William'ı gördüm. Onun mühendislik okuduğunu bildiğim için onu takip etmeye karar verdim. Sonuçta aynı sınıftaydık değil mi?
Onun peşinden bir kaç kat çıkmıştım.

Sonunda bir sınıfın önüne geldiğinde içeri girecekken gözlerim tabelaya takıldı. 'mühendislik B' yazıyordu. Benim onunla aynı sınıfta olmam gerekiyordu ki kendime daha çabuk aşık edebileyim. Bu Richard benim işimi daha da zorlaştırmaktan başka bir şey yapmıyordu.

O sınıfa değil de yan sınıfa geçtim. 'A' sınıfına. İçeriye girdiğimde bir çok öğrencinin gözleri bana dönmüştü. Mavi saçlarım hala dikkat çekiyordu.

Henüz ders başlamamıştı. Sınıfta boş yer ararken en öndeki gözlüklü ve heyecanla kitap okuyan kızın yanının boş olduğunu fark ettim.

Yanına yaklaştım.

"Oturabilir miyim?"

Kafasını okuduğu kitaptan kaldırarak şaşkınca bana baktı. Sanki yanına oturmak istememe şaşırmış gibiydi.

Çantasını yanından çekerek "Tabii" diye mırıldandı. Çantamı sırtımdan çıkartarak sıraya yerleştirdim. Ardından bende yerleştim.

Yerimde hafif bir şekilde ona dönerek elimi uzattım.

"Ben Laura. Laura Atkins."

Çekingen bir şekilde gözlüklerini çıkartarak bana döndü. Şimdi çok daha güzeldi. Mavi gözleri ışıl ışıldı.

Ben de Emily. Emily Clark."

ZAMANIN MİSTİK KORUYUCUSUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin