6.Bölüm

18 7 0
                                    

Öfkeli bir şekilde bana baktı.

"Ben William değilim."

"Ne?"

Dudaklarım şaşkınlıkla aralanmıştı. Daha sonra kahkaha atmaya başladı.

"Yüzünün aldığı şekli görmeliydin. Bu arada gerçekten William değilim. Adım Luis. William'la kuzeniz. Bizi hep karıştırırlar."

Sessizce mırıldandım.

"Farkettim."

"Efendim?"

"Yok bir şey"

"Neyse. Sen yeni bakıcı olmalısın."

Kafamı sallamakla yetindim. Daha sonra yanımdan Luis'in üzerine doğru küçük bir şey geçti. Denis'di.

Luis koltuk altlarından tutarak Denis'i kaldırdı ve kucağına aldı. Denis anında abisinin boynuna sarılmıştı.

Denis'in bana kimi anımsattığını şimdi anlamıştım. William'ı anımsatıyordu. Şaşkınlığımdan kurtularak gördüğüm görüntü karşısında gülümsedim.

Kapıdan çekilerek Luis'e geçmesi için yol verdim. Kucağındaki Denis'le birlikte içeriye girdi. Başını arkaya çevirerek bana baktı.

"Gidiyor muydun?"

"Evet. İşim bitti."

"Kalsaydın. Tanışırdık."

Denis de anlamış gibi gözlerimin içine bakıyordu. 'Gitme' der gibi. Kararsız kalmıştım.

"Pekala ama bir saatten fazla kalamam."

"O da yeter. Hem evine ben bırakırım seni"

Kafamı iki yana salladım.

"Gerek yok. Ben taksiyle giderim."

"Olur mu öyle şey. Ben bırakacağım. Konu burada kapanmıştır."

Gözlerim Denis'e takıldı. Anlam vermeye çalışırcasına bize bakıyordu. Ellerimi hareketlendirdim.

'Bir saat daha buradayım'

Sevinçle ellerini çırptı. Beni yine gülümsetmeyi başarmıştı. Luis ise şaşkınca bana bakıyordu.

"Sen beden diliyle konuşmayı biliyor musun?"

"Evet. Hem de uzun zamandır"

"Bu harika"

Ardından içeriye seslendi.

"Sofia'm ben geldim ve kurt gibi açım."

Dudaklarımın arasından küçük bir kıkırtı çıktı. Bayan Anderson 35-40 yaşlarındaydı. Koşturarak içeriye geldi.

"Geldim oğlum geldim"

Luis ile aynı anda güldük. Denis  de abisinin kucağında etrafa gülücükler saçıyordu.

"Yemek hazır. Ellerini yıka masaya gel."

"Tamamdır."

Denis'i yavaşça yere bırakarak bana döndü.

"Denis sana emanet."

Kafamı salladım ve Denis'in elinden tutarak mutfağa götürdüm. Bayan Anderson da arkamızdan gelmişti.

Denis'i bir sandalyeye oturttum. Yanına da ben oturmuştum.

Bir süre sonra Luis de gelip Denis'in çaprazına , masanın baş köşesine oturdu. Çorbasını kaşıklarken bana döndü.

ZAMANIN MİSTİK KORUYUCUSUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin