Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♠️ yıllarca, beni üzmesinler diye duvar ördüğüm hatta taş olduğum insanlara çiçek açmak için yarılan bir adamım. fırtınalara karşı yelken açan ama küçük bir sevda kaşığında demir atan bir adamım. dengesizim, sevimsizim, bazen kendimden bile kaçasım geliyor. daralıyorum ve kendi kalabalığımda boğuluyorum -bakın burda yalnızlığımda demiyorum- kitap okuyorum, çok kitap okuyorum. bir kitabı üç dört kez okuyorum. bunu yapmamda elbette unutkanlığımın da büyük payı var ama asıl mesela hakkını vermekte. bir kitabın ilk okunuşunda, ne kadar odaklanarak okusanda esas verilmek istenen meyvesini tadamazsın. -ki bu sevdada geçerli.- en azından ben öyle düşünüyorum. notlar alıyorum, bisiklet sürüyorum, il il geziyorum. yeni şarkılar keşfediyorum, yeni duraklar buluyorum, yeni yollarla eski evime gidiyorum. sıklıkla spor yapıyorum. olabildiğince zihnimi boş ve özgür bırakmıyorum. eğitmeye ve evcilleştirmeye çalışıyorum. çünkü mantık rayından çıkan bir zihnin sahibini rahatlıkla parçalayabileceğini biliyorum. -bizzat tattım ve yaşadım demeye gücüm yetmiyor,anla.- ♠️
