" မာန္ ဒီမွာ "
ေက်ာင္းသုိ႔သြားခါနီး အနားသုိ႔ေရာက္လာကာ ထမင္းဘူးအား ကမ္းေပးေနေသာ ဝန္းခ၊
ေလးေထာင့္ပံုစံထမင္းဘူးေလးအား အနီႏွင့္အမည္းကြက္ လက္သုတ္ပုဝါေလးႏွင့္ ေသခ်ာသပ္ရပ္စြာ စည္းခ်ည္ထားေလသည္၊
အံ့ျသစရာေတာ့ သိပ္မ႐ွိ... တကယ္အံ့ျသရမည္က အဘယ့္ေၾကာင့္လာေပးသလဲပင္...
" ဘာအတြက္လဲ ဝန္းခ "
" မာန္႔အတြက္ ထမင္းဘူးေလ၊ ယူသြား "
ေ႐ွ႕သုိ႔ေျခတစ္လွမ္းတိုးကာ လာေပးေသာေၾကာင့္ နားမလည္ႏိုင္စြာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳံ႕မိသည္၊
ရင္ထဲတြင္လည္း ေႏြးေထြးမႈေလက တိုက္ခတ္သြားသလို...
" မင္းအတြက္ကေရာ "
ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ အျခားသူကုိ စိတ္ဝင္စားတတ္သြားပါလိမ့္ မာန္ဝင့္...
" ကြၽန္ေတာ့္အတြက္လည္း ႐ွိတယ္၊ မာန္က ေစာေစာသြားေနၾကမလို႔ အရင္လုပ္ထားတာ၊ ယူသြားေနာ္ ေန႔လည္က်စားေပါ့ "
" ငါ စက္ဘီးနဲ႔သြားတာမသိဘူးလား၊ ထည့္စရာျခင္းမ႐ွိဘူး "
" ဟုတ္သား၊ ခဏေစာင့္ "
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသုိ႔ေျပးဝင္သြားျပန္ေသာ ဝန္းခကုိ ယခုမွသတိထားၾကည့္မိသည္၊ အက်ႌအျဖဴ ႏွင့္ ပုဆိုးအစိမ္းကို ဝတ္ထား၍ထင္သည္၊ အေပၚက ေအပရြန္ကိုဝတ္ထားေသးသည္၊
ဘယ္အခ်ိန္တည္းက လုပ္ေနတာပါလိမ့္... က်စ္ သူမ်ားအေၾကာင္းကုိစိတ္ဝင္စားမိျပန္ၿပီ...
" ရၿပီ "
အသံၾကား၍ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဝန္းခလက္ထဲတြင္ ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္အျဖဴ ေရာင္တစ္အိတ္ ပါလာေလသည္၊
" ေရာ့၊ ဒီအိတ္ထဲထမင္းဘူးထည့္ၿပီး Handle မွာခ်ည္ထားလိုက္၊ အဲ့ဒါဆို နင္းလို႔အဆင္ေျပၿပီ "
တစ္ခုခုၿပီးတစ္ခု ဆက္တိုက္ေျပာေနပံုက မသိလ်ွင္ အိမ္႐ွင္မႀကီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ပင္တူေနေတာ့သည္၊
ရယ္ခ်င္စိတ္ကုိထိန္းရင္း ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔ကာ ဝန္းခလက္ထဲ႐ွိ ထမင္းဘူးေရာ ႂကြတ္ႂကြတ္အိပ္ကိုပါ ယူရင္း ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္၊
YOU ARE READING
သီအိုရမ္ ၁၅၀၀
Teen Fictionဘယ္သူမွေဖာ္ထုတ္အေျဖ႐ွာလို႔မရႏိုင္တဲ့ သီအိုရမ္တစ္ခုကုိ ကုိယ္တီထြင္ထားတယ္... မင္းဆိုရင္ေတာ့ ေျဖ႐ွင္းလို႔ရႏိုင္မယ္ထင္ပါရဲ႕... သီအုိရမ္ ၁၅၀၀ တဲ့ ❤ ဘယ္လိုလဲ? ကုိယ္နဲ႔အတူတူ ဒီသီအုိရမ္ကုိ ေျဖ႐ွင္းေပးႏိုင္မယ္မလား... My 2nd BL OC Novel 😍💜 Start Date ~ 5.5...
