Αφού πήρε τον καφέ του και γύρισε για να φύγει, τότε την είδε. Καθόταν μόνη της έξω και έπινε τον καφε της ενώ ταυτόχρονα έγραφε κάτι σε ένα σημειωματάριο. Φαινόταν τόσο απορροφημένη μα και τόσο ενθουσιασμένη μαζί.
Ήταν τόσο όμορφη. Με το αεράκι να ανακατεύει τις μπούκλες της και να τις ρίχνει στο πρόσωπο της. Το χαμογελάκι της και τα λεπτεπίλεπτα χεράκια τις που κρατούσαν το στυλό. Όταν επιτέλους σήκωσε το βλέμμα της για να πιει μια γουλιά καφέ, είδε τα μάτια της. Μην φανταστείτε, κάστανα ήταν, αλλά έκρυβαν τόση χαρά αλλά και μυστήριο μέσα τους. Ήταν χαρούμενη αλλά ήταν όντως; Τι έχουν τραβήξει αυτά τα ματια;
Τα βλέμματα του συναντήθηκαν. Χαμογέλασαν και οι δύο και κοίταξαν αλλού. Τα δευτερόλεπτα έμοιασαν αιώνες. Αυτό ήταν... Την είχε ερωτεύτηκε. Που να ξερε όμως, πως κι εκείνη ένιωσε το ίδιο. Δεν μπόρεσε τα πάρει τα μάτια της από επάνω του. Απλά έμεινε να τον παρακολουθεί καθώς εκείνος απομακρυνόταν όλο και περισσότερο.
YOU ARE READING
"Μικρές Ιστορίες"
Short StoryΜικρές ιστορίες που γράφω κυρίως μέσα στο μάθημα, εμπνευσμένες απο την ζωή οποίες έχουν ένα νόημα παραπάνω. Kάτι σαν ταξίδι στο μυαλό μου και τις σκέψεις μου. Μπορεί να φαίνονται πολλά τα κεφαλαία αλλά οι ιστοριες είναι μικρές, όχι χρονοβόρες. Ελπίζ...
